Ένα κρυφός, ιδιότυπος μαραθώνιος ανάγνωσης έχει ξεκινήσει στο σχολείο μας…
Αυτή τη φορά όχι από τους μαθητές μας αλλά από τους δασκάλους!
Ποιο βιβλίο σε συντάραξε;
Ποιο σου κράτησε συντροφιά κάποια βράδια;
Ποιο σε έκανε να δεις τον κόσμο με μία διαφορετική ματιά;
Βιβλία κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι, χωρίς πολλά λόγια με μεγάλο όμως νόημα.
Μια άτυπη λέσχη ανάγνωσης ενηλίκων σε όλο της το μεγαλείο…
“Σου άρεσε;”
«Αγαπητέ Θεέ, με λένε Όσκαρ είμαι δέκα χρονών, έχω βάλει φωτιά στη γάτα, στο σκύλο, στο σπίτι (αν δεν κάνω λάθος έχω ψήσει και τα χρυσόψαρα), κι αυτή είναι η πρώτη φορά που σου γράφω, γιατί μέχρι σήμερα, λόγω του σχολείου, δεν είχα χρόνο. Σου το λέω ευθύς εξαρχής: σιχαίνομαι να γράφω. Για να γράψω, πρέπει πραγματικά να είμαι αναγκασμένος να το κάνω γιατί το γράψιμο είναι γιρλάντα και στολίδι και μεταξωτή κορδέλα. Τι άλλο είναι το γράψιμο από ένα ωραιοποιημένο ψέμα; Το γράψιμο είναι για τους μεγάλους».
Ίσως αν εσείς οι μεγάλοι το ζητήσετε μπορεί να βρεθεί στα χέρια σας για 1 ημέρα 😉