Ο τρομερός εχθρός
Ποιος είναι ο εχθρός που τρομάζει τον πανίσχυρο βασιλιά; Γιατί όλοι στο παλάτι λένε πως υπάρχει μια δύναμη που ποτέ του δεν θ’ αποκτήσει; Και ποιος την κατέχει;
Ήταν μια φορά ένας βασιλιάς που ήθελε να γίνει ο πιο ισχυρός άνθρωπος του κόσμου, αλλά η δημοφιλία ενός μάγου που ζούσε στο βασίλειό του και μπορούσε να μαντέψει το μέλλον, τον έφερνε δεύτερο στις προτιμήσεις των υπηκόων του. Μια μέρα, ο ζηλιάρης βασιλιάς σκαρφίστηκε ένα τέχνασμα που θα αποδείκνυε ότι ο μάγος δεν μπορούσε να μαντέψει το μέλλον: θα τον ρωτούσε μπροστά σε όλον τον κόσμο την ημερομηνία του ίδιου του του θανάτου. Οτιδήποτε κι αν απαντούσε ο μάγος, ο βασιλιάς θα έβγαζε το σπαθί του και θα τον σκότωνε, αποδεικνύοντας πως η φήμη του δεν ευσταθούσε. Υπήρχε κάτι, όμως, που ο μεγάλος βασιλιάς δεν είχε υπολογίσει: την απάντηση του μάγου, που θα τον έκανε να αναθεωρήσει ολόκληρη τη ζωή και τη βασιλική του αντίληψη…
Τα παιδιά της Στ’ τάξης δούλεψαν με ένα εξαιρετικό βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι (εκδόσεις Opera), μια ιστορία αγάπης και μίσους, ταπεινοφροσύνης και ματαιοδοξίας που εξηγεί πώς ο τρομερός εχθρός µας, μπορεί να γίνει ο καλύτερός µας φίλος. Συζητήσαμε για εκείνα τα χαρακτηριστικά των άλλων ή ακόμα και τα δικά μας, που απορρίπτουμε με βδελυγμία, τα θεωρούμε ευτελή, απειλητικά ή άχρηστα… Κι όμως, αν καθόμασταν λίγο να το σκεφτούμε, θα καταλαβαίναμε πόσο δύσκολο θα ήταν να ζήσουμε χωρίς αυτά, που πολλές φορές περιφρονούμε. Τις περισσότερες φορές λόγω φόβου, συνήθειας, στερεοτύπων απορρίπτουμε τον συνάνθρωπό μας ή ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό. Πόσα θα άλλαζαν αλήθεια, αν «αγκαλιάζαμε» το ξένο και ό,τι άλλο μας φοβίζει; Θα «χτίζαμε» παλάτια ειλικρίνειας, εμπιστοσύνης, συγχώρεσης και φιλίας. Θα «χτίζαμε» ανθρώπους με υψηλά φρονήματα, ταπεινούς μεν, αλλά σπουδαίους…
Αφού ολοκληρώσαμε τη συζήτηση, τα παιδιά δημιούργησαν για πρώτη φορά δικά τους έργα, με την τεχνική του black out poetry. Η τέχνη της συσκότισης, όπως μεταφράζεται στην ελληνική γλώσσα, είναι ένας τρόπος δημιουργικής γραφής στον οποίο οι μαθητές, με μαρκαδόρους στο χέρι, μετατρέπουν σελίδες γεμάτες κείμενο σε μια καινούρια μορφή έκφρασης, διατηρώντας μόνο εκείνες τις λέξεις που αντηχούν στη δική τους προσωπική οπτική. Στις φωτογραφίες μπορείτε να θαυμάσετε μερικά από τα έργα των παιδιών.