Η 4η Απριλίου είναι αφιερωμένη στα αδέσποτα ζώα. Καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων μετά από πρωτοβουλία, που έλαβαν φιλοζωικές οργανώσεις της Ολλανδίας πριν από 14 χρόνια. Στόχος της συγκεκριμένης ημέρας είναι η ευαισθητοποίηση μικρών και μεγάλων για την τύχη εκατομμυρίων ζώων που διαβιούν σε άθλιες συνθήκες, καθώς και η αντιμετώπιση της μάστιγας της εγκατάλειψης, της κακοποίησης και της μη στείρωσής τους.
Τα τριτάκια μας είχαν αυτή τη φορά την τιμητική τους. Διαβάσαμε το βιβλίο : «Με λένε ‘Πάρη Αδέσποτο’ . Να γίνουμε οικογένεια;», σε κείμενο Αγγελικής Δουλγεράκης και εικονογράφηση Έλενας Κατσαντώνη, εκδόσεις Ίτανος.
Αναφερθήκαμε στην απάνθρωπη συμπεριφορά, που εκδηλώνουν κάποιοι συνάνθρωποι μας και εγκαταλείπουν τα κατοικίδια τους στο δρόμο επειδή ‘βαρέθηκαν’ ή ‘κουράστηκαν’. Μιλήσαμε για την κακομεταχείριση των ανυπεράσπιστων ζώων και τη λανθασμένη αντίληψη ότι κάτι τέτοιο μπορεί να αποτελεί αστείο ή παιχνίδι. Και φυσικά δεν παραλείψαμε να αναφερθούμε στους αδίστακτους τρόπους, που βρίσκουν κάποιοι για να «καθαρίζουν» τις γειτονιές από τα αδέσποτα ζωάκια.
Η συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα –όπως και απέναντι στους συνάνθρωπους μας- δείχνει τον πολιτισμό και την παιδεία μιας κοινωνίας. Και συμπεριφορές όπως οι παραπάνω μόνο ντροπή και φρίκη πρεπει να μας γεμίζουν.
Αφού ολοκληρώσαμε τη συζήτηση, ζωγραφίσαμε πώς φανταζόμαστε τη ζωή ενός αδέσποτου ζώου και πώς τη ζωή ενός δεσποζόμενου. Νομίζω ότι οι διαφορές είναι εμφανείς…
