ΤΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΛΙΒΑΔΙ
Την προηγούμενη εβδομάδα ασχοληθήκαμε με το “Χαρούμενο λιβάδι”.
Το υπέροχο βιβλίο της Φυλλιώς Νικολούδη, που μιλάει για την αποδοχή του διαφορετικού με έναν πολύ όμορφο τρόπο και δίνει αφορμή για συζήτηση και πολλές δραστηριότητες.
Τι γίνεται σε ένα λιβάδι από κάτασπρες μαργαρίτες όταν ένα κόκκινο λουλούδι – παπαρούνα φυτρώνει ξαφνικά ανάμεσά τους; Έχει δικαίωμα να βρίσκεται εκεί; Να τρώει από το ίδιο χώμα; Να ζεσταίνεται από τον ίδιο ήλιο;
Μια διαχρονική ιστορία που μιλάει για τον σεβασμό στη διαφορετικότητα και την αρμονική συνύπαρξη όλων στη γη. Μια ευκαιρία να δούμε τον κόσμο με άλλα μάτια. Η συγγραφέας επιχειρεί να καλλιεργήσει την ιδέα της διαπολιτισμικότητας, δείχνοντας ότι η ενσωμάτωση του ξένου, του διαφορετικού μπορεί να φέρει περισσότερη αρμονία και ομορφιά στη ζωή μας.
Διαβάσαμε το βιβλίο και φυσικά το συζητήσαμε . Στη συνέχεια παραλληλίσαμε το χαρούμενο λιβάδι με τη σχολική μας τάξη και βάλαμε τους εαυτούς μας στη θέση της παπαρούνας. Αναφέραμε στοιχεία του χαρακτήρα του κάθε παιδιού και πόσο διαφορετικοί είμαστε μεταξύ μας. Εστιάσαμε στην αποδοχή και την ενσυναίσθηση (την ικανότητα δηλαδή να «μπαίνει»(υποθετικά, με τη σκέψη του)κάποιος στη θέση του άλλου και να μπορεί να κατανοεί τις σκέψεις και τα συναισθήματά του και να τον αποδέχεται.
Στο τέλος ζωγραφίσαμε το χαρούμενο λιβάδι με μαργαρίτες αλλά και παπαρούνες τονίζοντας τον ρόλο της ευγενικής συνύπαρξης όλων και του σεβασμού στη διαφορετικότητα.
Η δασκάλα της τάξης : Ράπτη Αρετή
