Μιλάμε για τις ιδιοτροπίες του Μάρτη, πότε κλαίει πότε γελάει. Αφηγούμε τον μύθο του Μάρτη και της γυναίκας του
Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του
φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη.
Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε.
Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!
Από τότε κάθε φορά που τη θυμόταν άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές.
Μόνο όταν ξεχνιόταν μερικές φορές, ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!
ενώ από πίσω ήταν πολύ όμορφη. Όταν ο Μάρτης τη βλέπει καταπρόσωπο κλαίει και ο καιρός χαλάει, όταν όμως
την κοιτάζει από τις πλάτες ευχαριστιέται και ο καιρός καλοσυνεύει.
Γι’ αυτό λέγεται και η παροιμία: «Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε γελάει».
πολύ άσχημη και πλούσια.
καιρός χαλάει, όταν όμως γυρίζει κατά την όμορφη, χαίρεται και γελάει, και ο καιρός είναι καλός. ζεστός
με ήλιο.
την φτωχή, την όμορφη.
Έτσι άλλωστε προτιμούν το Μάρτιο και οι χωρικοί, βροχερό, επειδή η σοδειά τους θα είναι καλύτερη.
και βλέπουμε στο youtube τον μύθο.
https://www.youtube.com/watch?v=zUwAOoqCatQ
Σε χαρτόνι ζωγραφίζουν την παροιμία ” Μάρτης είναι χάδια κάνει, πότε κλαίει! πότε γελάει!
Μαθαίνουμε το ποίημα ‘ Ο Μάρτης και η μάνα του” και το δραματοποιούμε
https://www.youtube.com/watch?v=K2lK6bJxD38
Ζωγραφίζουμε το ποίημα
Μαθαίνουμε παροιμίες
Και φυσικά δεν ξεχάσαμε να κάνουμε το ασπροκόκκινο βραχιόλι του Μάρτη, που σύμφωνα με την παράδοση το φορούσαν στα παιδιά για να μην τους κάψει ο δυνατός ήλιος του Μάρτη. Την τελευταία μέρα του Μαρτιού το βγάζουν και το τοποθετούν πάνω σε ένα δέντρο ή σε τριανταφυλλιά και το παίρνουν τα χελιδόνια και φτιάχνουν τη φωλιά τους.
