10 υπέροχα πράγματα για να πείτε στο παιδί σας!
1. «Ήσουν πάντα ένα συν στη ζωή μου».
2. «Είναι καλό να μιλάς»
3. «Είμαι πολύ περήφανος/η για εσένα. Τα κατάφερες πολύ καλά»
4. «Είπα, όχι»
5. «Δεν πειράζει να κλαις ή να νιώθεις στενοχωρημένος»
6. «Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις οτιδήποτε»
7. «Δεν πειράζει να κάνεις λάθη»
8. «Είσαι πολύ έξυπνος, που τα κατάφερες»
9. «Μου αρέσεις, γιατί είσαι εσύ»
10. «Σ’ αγαπώ»
Δώστε αξία στον ρόλο του δασκάλου
Συχνά τους αμφισβητούμε και κατακρίνουμε τις συμπεριφορές τους. Άλλες πάλι φορές τους ζηλεύουμε και επιζητούμε να είμαστε στη θέση τους. Το σίγουρο είναι ότι οι δάσκαλοι είναι οι άνθρωποι που εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας για πολλές ώρες και είναι σε θέση να τα βοηθήσουν, να τα καθοδηγήσουν και να τα επιμορφώσουν για ένα καλύτερο αύριο.
Η ευθύνη να καταλάβουμε τη βαρύνουσα θέση των δασκάλων είναι των γονιών οι οποίοι πρέπει να συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς προκειμένου να λύνουν από κοινού τα προβλήματα πριν καν αυτά εκδηλωθούν.
Η σωστή επικοινωνία των γονιών με τους δάσκαλους αποτελεί ασπίδα προστασίας για το ίδιο το παιδί και γι΄αυτό πρέπει να αποφεύγουμε τις αντιπαραθέσεις και την άγονη κριτική και να υιοθετούμε τη γόνιμη συνεργασία.
Ποιά πρέπει να είναι η στάση των γονιών;
* Είναι σημαντικό να περνάτε τακτικά από το σχολείο του παιδιού και με μια πολύ σύντομη κουβέντα με τον δάσκαλο να παίρνετε μια ιδέα για το πώς πάνε τα πράγματα.
* Να μιλάτε στο παιδί σας για τον δάσκαλο του με θετικό τρόπο.
* Εάν νιώθετε πως κάτι δεν πάει καλά με την πρόοδο του παιδιού να ζητήσετε να το συζητήσετε μαζί του.
* Μην προϊδεάζετε τον εαυτό σας από αρνητικά σχόλια που μπορεί να έχετε ακούσει για τον συγκεκριμένο δάσκαλο. Ξεκινήστε την επικοινωνία σας σαν να μην γνωρίζετε τίποτα για εκείνον. Ο τρόπος προσέγγισης συνήθως καθορίζει και τις συμπεριφορές.
* Προσπαθήστε να δίνετε το παρών στις εκδηλώσεις γονέων γιατί έτσι χτίζονται καλύτερες σχέσεις και δείχνετε πως ενδιαφέρεστε πραγματικά για την πορεία του παιδιού σας.
* Εάν το παιδί αντιμετωπίζει κάποιο μαθησιακό πρόβλημα ζητήστε τη συμβουλή του δασκάλου και διατηρήστε την επικοινωνία για την εξέλιξη του παιδιού 2-3 φορές την εβδομάδα.
* Εάν σας δώσει κάποιες κατευθύνσεις σχετικά με την εκπαίδευση του παιδιού σας, μην παραμελήσετε να τις ακολουθήσετε γιατί θα θεωρήσει ότι αδιαφορείτε για το πρόβλημα του παιδιού σας.
Πώς τα παιδιά θα αποκτήσουν το θάρρος της γνώμης τους.
Αν με ρωτήσεις «τι είναι πιο σημαντικό να αναπτύξουν τα παιδιά σου σε επίπεδο συμπεριφοράς;», η απάντησή μου είναι μία και ξεκάθαρη: «Να έχουν το θάρρος της γνώμης τους. Να μπορούν δηλαδή να μιλούν με σαφήνεια για να εκφράσουν και να υπερασπιστούν τις απόψεις τους, για να μοιραστούν τις επιθυμίες τους, για να προστατεύσουν τον εαυτό τους αν χρειαστεί».
Γι΄ αυτό αλλάζω συνειδητά συμπεριφορά. Σταματάω να βάζω όρους στην επικοινωνία με τα παιδιά μου. Αν θέλω να αποχτήσουν πράγματι το θάρρος της γνώμης τους χρειάζεται να τους επιτρέψω να μάθουν να μιλούν. Κι εγώ χρειάζεται να τα βοηθήσω, όπως τα βοήθησα να μάθουν να πάνε τουαλέτα, να ντύνονται και να λύνουν ασκήσεις αριθμητικής.
Η λέξη κλειδί είναι «εκπαίδευση». Και υπομονή, για να εδραιωθούν οι νέες συμπεριφορές όχι μόνο από τα παιδιά αλλά και από μας, τους ίδιους τους γονείς. Ακολουθούν ορισμένες προτάσεις, για διευκόλυνση της διαδικασίας «εκπαίδευση στην έκφραση»:
Ξεκαθαρίζουμε στα παιδιά ότι έχουν κάθε δικαίωμα να μιλάνε:
1. Όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι
Τα «μυστήρια» του κόσμου αναστατώνουν τα παιδιά που συχνά έχουν την ανάγκη για εξηγήσεις και διευκρινίσεις. Τους μαθαίνουμε να λένε: «Δεν καταλαβαίνω γιατί…..» ή «θα μου εξηγήσεις γιατί…..;», «μπορείς να με βοηθήσεις να καταλάβω γιατί….;»
2. Όταν χρειάζονται βοήθεια
Τα παιδιά έχουν πολύ συχνά ανάγκη τη βοήθειά μας για να κατεβάσουν τα βιβλία τους από το πάνω ράφι, για να λύσουν ένα πρόβλημα στα μαθηματικά, για να χειριστούν τη φιλονικία με ένα φίλο τους, δεκάδες θέματα που μπορούν να προκύψουν μέσα από την καθημερινότητά τους, ανάλογα με τη φάση ανάπτυξης που βρίσκονται.
Ναι, είναι υγιές ένα παιδί να έχει επιθυμίες. Είναι επίσης υγιές να ζητάει αυτό που επιθυμεί. Και να αντιληφθεί μέσα από την επικοινωνία με τους γονείς του ότι όταν ζητά κάτι δεν σημαίνει ότι θα το αποκτήσει κιόλας. Αν είναι αποδεκτή στα πλαίσια της οικογένειας η έκφραση των επιθυμιών και η ανοιχτή συζήτηση γύρω από αυτές, είναι πιθανό να αποφύγουμε τις συμπεριφορές γκρίνιας που επιστρατεύουν τα παιδιά για να αναγκάσουν τους γονείς να υπακούσουν στις επιθυμίες τους.
Μερικές φορές τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν απλώς να περιμένουν . Για παράδειγμα, κατά περίπτωση, λέμε :«Μπορείς να φας το γλυκό μετά το φαγητό» ή «φαίνεται να θέλεις πολύ να πάρεις καινούργιο υπολογιστή. Εχεις κάποιο σχέδιο για την αποπληρωμή του; Πώς μπορείς να συνεισφέρεις;».
4. Όταν έχουν διαφορετικές προτιμήσεις
Συνήθιζα παλιότερα να επιλέγω πράγματα (ρούχα, φαγητά, δραστηριότητες) για λογαριασμό των παιδιών μου και στη συνέχεια δυσανασχετούσα όταν δεν τους άρεσαν. Εμαθα λοιπόν να τα ρωτάω και να λαμβάνω υπόψη τις προτιμήσεις τους. Τώρα πια συζητάω μαζί τους, ενθαρρύνοντάς τα να μιλήσουν για ό,τι δεν τους αρέσει.
Το νόημα βρίσκεται στο να αντιληφθούν ότι – στο μέτρο του δυνατού – οι απόψεις τους, τα «ναι» και τα «όχι» τους, είναι σεβαστές στην πράξη. Και όταν τα παιδιά νιώσουν ότι είναι δικαίωμά τους η επιλογή, αποκτούν σταδιακά την αυτοπεποίθηση να διεκδικούν ό,τι επιθυμούν.
5. Όταν ο προσωπικός τους χώρος παραβιάζεται
Θυμάμαι σαν παιδί πόσο με ενοχλούσε που οι γονείς μου έκαναν αλλαγές στο δωμάτιό μου χωρίς να με ρωτήσουν. Ή όταν «έπρεπε» να δεχτώ το αγκάλιασμα και το φιλί μιας θείας, που δεν είχα στην πραγματικότητα καμία διάθεση ούτε καν να πλησιάσω.
Το κεφάλαιο «προσωπικός χώρος» είναι κεφαλαιώδους σημασίας και είναι απολύτως σημαντικό να ενθαρρύνουμε το παιδί μας να εκφράζει την αντίθεσή του και να νιώθει άνετα να αρνηθεί την προσωπική επαφή. Κι εμείς να σεβόμαστε το «όχι» του.
Όταν το παιδί νιώθει ότι το «όχι» του είναι σεβαστό μέσα στην οικογένεια θα έχει το θάρρος να προστατεύσει τον εαυτό σου και σε πιο επικίνδυνες καταστάσεις.
6. Όταν έχουν μια ιδέα
Ο δημιουργικός νους των παιδιών έχει απίστευτες δυνατότητες. Ενθαρρύνουμε την επικοινωνία, την έκφραση, το μοίρασμα της αστείρευτης φαντασίας τους, απολαμβάνουμε μαζί τους την ομορφιά μέσα από τη ματιά τους, χαιρόμαστε κοντά τους την ανακάλυψη του καινούργιου!
7. Όταν εκφράζουν τη γνώμη τους
Για να πιστέψουν ότι η γνώμη τους μετράει, χρειάζεται να τα ρωτάμε σε τακτική βάση:«Τι γνώμη έχεις για …..;», «Τι νομίζεις ότι είναι χρήσιμο για να καταφέρουμε να…..;», «Τι πιστεύεις για…..;». Εννοείται ότι δίνουμε βάση σε ό,τι λένε και δεν κλείνουμε τα αυτιά μας όταν εκφράζουν τις απόψεις τους ούτε κάνουμε κάτι άλλο όταν μας μιλάνε.
8. Όταν δέχονται μια ευθεία ερώτηση
Πόσο συχνά απαντάτε σε ερωτήσεις τρίτων για λογαριασμό του παιδιού σας; «Πώς είσαι Μαρία;» ρωτάει η κυρία. «Είναι λίγο ντροπαλή σήμερα» απαντάει αμέσως η αμήχανη μάνα, πριν η κόρη της προλάβει καλά καλά να ακούσει την ερώτηση. Ποιο είναι το μήνυμα για τη Μαρία; «Η φωνή σου δεν είναι σημαντική, δεν υπάρχει λόγος να ακουστεί. Εγώ θα φροντίσω τα πάντα».
9. Όταν κάποιος κινδυνεύει
Εδώ μιλάμε για άμεση αντίδραση στον κίνδυνο. Μαθαίνουμε στα παιδιά την κρισιμότητα τού να μιλήσουν αμέσως, μόλις αντιληφθούν κάτι επικίνδυνο: «Ο Νίκος χρειάζεται βοήθεια», «μαμά, κίνδυνος!».
Πηγή άρθρου: newagemama.com