Πασχαλινές προετοιμασίες
Σήμερα , συνεχίζοντας μια σειρά δραστηριοτήτων αφιερωμένων στα Πάθη ,τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού , γράψαμε τις ευχετήριες κάρτες μας και βάψαμε τα αυγά μας για τα καλαθάκια μας.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !!!!!
Άρθρα ανά μήνα: Απρίλιος 2022
Εργαστήρια Δεξιοτήτων ( συνέχεια)
Αισίως ολοκληρώθηκε και το τρίτο Εργαστήριο Δεξιοτήτων της ενότητας Δημιουργώ και Καινοτομώ με τίτλο “Ο κύκλος του νερού”. Εγινε μια πρώτη ανίχνευση των ήδη υπαρχουσών γνώσεων γύρω από το θέμα και στη συνέχεια διαβάσαμε το βιβλίο ” Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει”. Τα παιδιά είδαν και σχετικό βίντεο προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα το ταξίδι του νερού.
Η προσέγγιση του θέματος πραγματοποιήθηκε και βιωματικά με σχετικό πείραμα . Τα παιδιά γνώρισαν τις τρεις μορφές του νερού ( στερεό – υγρό-αέριο)
Προχωρήσαμε σε δραματοποίηση του φαινομένου όπου τα παιδιά ανέλαβαν ρόλους και διασκέδασαν πολύ.
Ακολούθησαν και άλλα πειράματα σχετικά με το φαινόμενο της άνωσης των σωμάτων και της διαλυτότητας αυτών .Τα παιδιά έγιναν μικροί επιστήμονες που κατέγραφαν τα αποτελέσματα των δοκιμών.
Μιλήσαμε για τη σημασία του υγρού στοιχείου στη ζωή μας και αναβιώσαμε το έθιμο της περπερούνας .
Ασχοληθήκαμε με τα γεφύρια του χθες και του σήμερα και τη σημασία αυτών ως τρόποι επικοινωνίας και αποφυγής αποκλεισμού. Τονίσαμε τη χρησιμότητα των φραγμάτων .Κατασκευάσαμε τα δικά μας.
Και τελικά ήρθε η ώρα να παίξουμε με τη μελισσούλα – ρομπότ . Ετοιμάσαμε την πίστα και την προγραμματίσαμε να περάσει από τις κατάλληλες εικόνες – σταθμούς .
Eργαστήρια Δεξιοτήτων Μέρος Δεύτερο
Στα πλαίσια των Εργαστηριών Δεξιοτήτων , ολοκληρώθηκε η ενότητα Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ – Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη . Το σχολείο μας ασχολήθηκε με ένα πρόγραμμα αποδοχής της διαφορετικότητας που έχει τίτλο « Αν όλα τα παιδιά της γης…»
Αρχικά δώσαμε όνομα στην ομάδα μας (Αν όλα τα παιδιά της γης…).Δημιουργήθηκε το συμβόλαιο της ομάδας και θεσπίστηκαν οι κανόνες που θα το διέπουν.Οι κανόνες αυτοί έγιναν πέταλα στο σύμβολο της ομάδας μας ( μαργαρίτα)
Τραγουδήσαμε και χορέψαμε το ομώνυμο τραγούδι της ομάδας μας ( Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια…)
Παίξαμε το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού. Τα παιδιά αναζητούσαν την καρτέλα που ήταν κρυμμένη σε διαφορετικό κάθε φορά σταθμό .Ο τελευταίος σταθμός έκρυβε μια δοκιμασία που άρεσε πολύ στα παιδιά. Επρεπε να συνεργαστούν και να περπατήσουν όπως μια σαρανταποδαρούσα(!!) .Στο τέλος της διαδρομής τους περίμενε μια εκπληξη!
Προκειμένου να έρθουν σε επαφή με τις έννοιες της ομοιότητας και της διαφορετικότητας , τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και σε κάθε ομάδα δόθηκε από ένα χαρτί με ζεύγη εικόνων από δωμάτια παιδιών από όλο τον κόσμο. Συζήτησαν και εντόπισαν τα στοιχεία εκείνα που τα κάνουν να έχουν κοινά γνωρίσματα αλλά και να τα διαφοροποιούν.
Ζωγράφισαν τα δωμάτιά τους με όσες περισσότερες λεπτομέρειες γινόταν και στη συνέχεια έκαναν συγκρίσεις προκειμένου να εντοπίσουν ίδια αλλά και διαφορετικά στοιχεία.
Υστερα από την αφήγηση ενός αποσπάσματος από την ιστορία του μικρού πρίγκιπα τα παιδιά φαντάστηκαν πώς θα ήθελαν να είναι ο δικός τους πλανήτης ,τον περιέγραψαν στην ομάδα και τελικά τον ζωγράφισαν.
Προκειμένου να κατανοήσουν ότι μπορούμε να συνυπάρχουμε όσο διαφορετικοί και αν είμαστε, διαβάσαμε την ιστορία της καμηλοπάρδαλης και του ελέφαντα ,την οποία και δραματοποίησαν.
Ωστόσο ,παρόλες τις διαφορές που μπορεί να έχουμε , υπάρχουν στοιχεία που γεφυρώνουν αυτό το χάσμα και μας βοηθούν να συνυπάρξουμε.Αυτό προσπάθησαν τα παιδιά να αποδώσουν με την ομαδική εργασία εργασία-κολάζ.
Δημιουργήθηκε και το εξής ηλεκτρονικό παζλ για την αφίσα :
Χωρίστηκαν σε δυο ομάδες – φυλές με ισάριθμους αρχηγούς και βίωσαν την αναπαράσταση μιας σύγκρουσης ανάμεσα στους αρχηγούς των δυο «φυλών». Αυτό το παιχνίδι ρόλων κατέληξε σε μια εποικοδομητική συζήτηση για τον τρόπο διευθέτησης των συγκρούσεων.
Παίξαμε το παιχνίδι « Βασιλιά βασιλιά με τα 12 σπαθιά» ,μιλήσαμε για την αξία της φιλίας μέσα από το παραμύθι «Του σκοινιού τα μανταλάκια» και τελικά το κάθε παιδί έκανε μια ζωγραφιά για να τη διαλέξει στη συνέχεια κάποιος άλλος φίλος του .
Τοποθετήσαμε στο πάτωμα εικόνες από πόρτες τόσες όσες και οι συναντήσεις που κάναμε και κάτω από κάθε πόρτα υπήρχε μια χαρακτηριστική εικόνα που παρέπεμπε σε μια διαφορετική κάθε φορά συνάντηση. Τα παιδιά ανοίγοντας τις πόρτες ξαναθυμόταν σιγά σιγά το περιεχόμενο των όλων των συναντήσεων .
Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με την ατομική εργασία των παιδιών όπου καλούνταν να ζωγραφίσουν τι ήταν αυτό που θα θυμόταν περισσότερο από όσα έκαναν και συζήτησαν .
