Τα τελευταία χρόνια καθιερώθηκε η οργάνωση της γιορτής της Άνοιξης στην αυλή του Νηπιαγωγείου μας. Το θέμα της εκδήλωσης ήταν “οι φωλιές των πουλιών”, στα πλαίσια του σχεδίου δράσης “στου σχολειού μου την αυλή παίζω, μαθαίνω, δημιουργώ” που ασχοληθήκαμε φέτος. Γονείς και παιδιά κλήθηκαν να κατασκευάσουν με άχρηστα υλικά φωλιές πουλιών, οι οποίες στόλισαν στη συνέχεια την αυλή του σχολείου μας. Μετά το πέρας της δραστηριότητας ακολούθησε πικ νικ και ομαδικά παιχνίδια στην αυλή.

Με την ευκαιρία της επίσκεψης των γονέων τα παιδιά ετοίμασαν και μοίρασαν αφίσες και φυλλάδια ενημέρωσης για την έννοια και τη διαδικασία της κομποστοποίησης, στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος “σχολικός κήπος, φυτεύω ένα δέντρο” που εκπονήθηκε φέτος στο Νηπιαγωγείο μας.

Η μαμά τής Σοφούλας δώρισε σε όλους μας “μαρτάκια”.

Φτιάξαμε τις ανοιξιάτικες κάρτες μας

Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η Μαρτίου, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά!
Λέγεται ότι ο «Μάρτης» προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο «Μάρτης» φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Στη συνέχεια, τον Μάρτη θα τον παραλάβουν τα χελιδόνια, τα οποία σαν αποδημητικά πουλιά που είναι, εμφανίζονται την άνοιξη και θα τον χρησιμοποιήσουν για να στερεώσουν την νέα φωλιά που θα φτιάξουν.

Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε. Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι.

Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα», που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία.

Το έθιμο του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία Μαρτιζόρ. Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός – Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι.

Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη κλωστή που συμβολίζει την αγνότητα.

Ευχαριστούμε τη μαμά της Σοφούλας για τα βραχιολάκια του Μάρτη που μας δώρισε!

Φτιάξαμε την αμυγδαλιά με τυπώματα.

Η φύση στολίζεται με ανθισμένες αμυγδαλιές για να μας θυμίσει ότι όπου να ναι έρχεται η Άνοιξη! Την λένε και τρελή αμυγδαλιά, επειδή δε φοβάται το τσουχτερό κρύο και ανθίζει μέσα στην παγωνιά! Είναι το Δέντρο- σύμβολο  της Ελπίδας ,της αέναης Αγάπης,  της Αναγέννησης.

Ομαδική ζωγραφιά “το κορίτσι της Άνοιξης”

Ατομικές ανοιξιάτικες ζωγραφιές με νερομπογιές

Ατομική κατασκευή “μέλισσα” και αναπαράσταση της διαδικασίας αναπαραγωγής