Η 3η Δεκεμβρίου αποτελεί αφετηρία γόνιμου προβληματισμού αλλά και μια ευκαιρία για όλους μας να υιοθετήσουμε νέες στάσεις και συμπεριφορές απέναντι στην αναπηρία, να εξαλείψουμε τις διακρίσεις, να άρουμε τις προκαταλήψεις, να εστιάσουμε στις ικανότητες του ατόμου, να αναδείξουμε ότι η αναπηρία δεν είναι εμπόδιο, είναι τρόπος ζωής.
Στο σχολείο μας, 13ο δημ. Ηλ/λης, στις 3-12-2024 η εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής Ζωή Πήττα με μαθητές/τριες της Β΄ τάξης, της Ε΄και της Α΄τάξης, οργάνωσε βιωματική προσέγγιση αυτής της ημέρας, με ένα Παραολυμπιακό Άθλημα, Βόλλεϋ Καθιστών:
Παίζουν 6 παίχτες σε κάθε ομάδα καθιστοί, με χαμηλωμένο ύψος του φιλέ (εμείς χρησιμοποιήσαμε σχοινί), περίπου στο ύψος των σηκωμένων χεριών. Στα παιδιά επιτρέπεται το πιάσιμο της μπάλλας, πριν τη πάσσα (χτύπημα με τα δάχτυλα και των δύο χεριών) ή και μετά το χτύπημα για πέρασμα της μπάλλας πάνω από το δίχτυ (σχοινί).
Από 1-2 πάσσες μεταξύ τους και η 3η πέρασμα πάνω από το σχοινί στην άλλη ομάδα. Πόντος, αν η μπάλλα ακουμπήσει στο έδαφος της άλλης ομάδας.
Τα παιδιά έδειξαν να ευαισθητοποιούνται για τους συνανθρώπους τους με διάφορες αναπηρίες στην μικρή εισαγωγή – κουβέντα που προηγήθηκε του παιχνιδιού, αλλά και να ευχαριστιούνται παίζοντας το άθλημα!
