Στις 3 Δεκεμβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα ατόμων με ειδικές ανάγκες. Είναι μια ευκαιρία να μπούμε στα παπούτσια του άλλου, να καλλιεργήσουμε την ενσυναίσθηση στο σχολείο μας ,να αναπτύξουμε νέες δεξιότητες! Μπορούμε να δοκιμάσουμε πολλές παραλλαγές  δράσεων, αναλόγως   του μαθητικού μας δυναμικού και της ηλικίας των μαθητών μας. Να γράψουμε με κλειστά τα μάτια, με το ένα χέρι περασμένο πίσω από την πλάτη,   με το μολύβι στο στόμα .Το νόημα δεν είναι τα ωραία γράμματα, θα το εξηγήσουμε αυτό στα παιδιά .Το νόημα είναι να δούμε ότι μπορεί κάποιος να γράψει ΚΑΙ με αυτόν τον τρόπο ,αν δεν έχει άλλη επιλογή ή αν θέλει να το κάνει ,και πως ΟΛΑ είναι συχνά θέμα εξάσκησης και οπτικής ….αλλιώς!

Εμείς στο νηπιαγωγείο μας επιλέξαμε να ζωγραφίσουμε με το πινέλο στο στόμα αφού αγαπάμε πολύ την τέχνη της ζωγραφικής!

Στη συνέχεια καθίσαμε όλοι σε κύκλο, παιδαγωγός και παιδιά.  Στην βιβλιοθήκη  μας έχουμε ένα βιβλίο-παραμύθι που λέγεται «Η Αργυρώ γελάει», των Τζιν Γουίλις και Τόνυ Ρος, από τις εκδόσεις Πατάκη. Το βιβλίο αυτό μιλάει για ένα κοριτσάκι, το οποίο είναι καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι. Αυτό όμως δεν την εμποδίζει να γελάει, να τραγουδάει, να πετάει, να κάνει κούνια, να χαμογελάει, να είναι καλή και πονηρή, να είναι χαρούμενη, να είναι λυπημένη, να χορεύει, να ιππεύει, να κολυμπάει, να κρύβεται, να φωνάζει, να θυμώνει, να νιώθει περήφανη, να πηγαίνει βόλτα, να κάνει σωστά τις ασκήσεις τις, να κάνει λάθη, να ζωγραφίζει, να φοβάται το σκοτάδι, να θέλει αγκαλιά και παραμύθια για να κοιμηθεί και ένα σωρό άλλες δραστηριότητες. Το βιβλίο είναι πλούσιο σε εικονογράφηση. Για κάθε δραστηριότητα της Αργυρώς υπάρχει και μια εικόνα. Το παιδί από την αρχή έχει την εντύπωση ότι η Αργυρώ δεν είναι παρά ένα συνηθισμένο παιδί. Το παραμύθι τελειώνει αναφέροντας ότι η Αργυρώ είναι ένα παιδάκι σαν εμένα… ένα παιδάκι σαν και εσένα… Ενώ στην διπλανή ακριβώς σελίδα την δείχνει στο αναπηρικό καροτσάκι.

Μέσα από αυτό το παραμύθι, και την ζωγραφική με το πινέλο στο στόμα τα παιδιά βοηθιούνται να καταλάβουν ότι όλοι μπορούμε να καταφέρουμε να κάνουμε τα πράγματα που μας αρέσουν με τον δικό μας μοναδικό και διαφορετικό τρόπο! Αρκεί να δούμε τα πράγματα αλλιώς!!!Να φορέσουμε τα παπούτσια του άλλου για λίγο!!!Να δουλέψουμε νέες δεξιότητες και να καλλιεργήσουμε την ενσυναίσθηση .

Άλλες δραστηριότητες που μπορούμε να κάνουμε στο σχολείο μας παιδαγωγός και παιδιά για να καταλάβουμε  ένα παιδί που έχει κάποια αναπηρία:

• Παίρνουμε  ένα καρότσι, έστω και αν είναι μωρού, και αφήνουμε  τα παιδιά να βοηθήσουν, να κάνουν βόλτα το παιδί που κάθεται στο καρότσι…
• Μένουμε όρθιοι σε κύκλο στην αυλή και προσπαθούμε να παίξουμε  παιχνίδια, ακόμη και με αντικείμενα. Για παράδειγμα με μια μπάλα. Πετάμε και ανταποκρινόμαστε στο πέταγμα της μπάλας με τη χρήση του ενός μόνο χεριού μας
• Παίρνουμε πινέλα και ζωγραφίζουμε….. όχι με τα χέρια αλλά με το στόμα, με τα δάχτυλα των ποδιών. Τα παιδιά θα ανακαλύψουν νέους τρόπους και νέα μοτίβα ζωγραφικής.

Για να καταλάβουν τα παιδιά, τα άτομα που δεν έχουν κάποια από τις 5 αισθήσεις τους:

• Κλείνουμε με ένα μαντίλι τα μάτια ενός παιδιού και  το βοηθούμε  να κινηθεί μες την τάξη, ακόμη και αν χρειάζεται βοήθεια να στηριχτεί σε κάποιον.
• Κλείνουμε  τα μάτια μας, και προσπαθούμε  να καταλάβουμε με την οσμή διάφορες μυρωδιές, όπως μπαχαρικά, λαχανικά με μυρωδιά και συναφή, τα οποία θα έχει φέρει η παιδαγωγός μέσα σε βαζάκια
• Κλείνουμε την μύτη σας και δοκιμάζουμε  ταυτόχρονα να γευτούμε  ή και να αγγίξουμε  διάφορα υλικά όπως αλεύρι, φακές, φασόλια, ζάχαρη, αλάτι και συναφή.