«Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή»
Αρχείο κατηγορίας: Εθνική Γιορτή
Λέμε ΟΧΙ στον πόλεμο!!!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ
«Από το ραδιόφωνο της κυρίας Καλλιόπης ακουγόταν ένα στρατιωτικό εμβατήριο. Τα μάτια της μητέρας είχαν βουρκώσει. “Γιατί κλαις;”
Με κοίταξε. “Ο πόλεμος είναι φοβερός” είπε και μπήκε και κείνη μέσα στο σπίτι».
Από το μυθιστόρημα Όταν ο ήλιος… της Ζωρζ Σαρή
Είπαμε με δικά μας λόγια την ιστορία και εστιάσαμε στα δεινά που φέρνει ο πόλεμος.
..
Διαβάσαμε ιστορίες για τους στρατιώτες που πολέμησαν στα βουνά της Αλβανίας ,μέσα στα χιόνια και τις κακουχίες!
Τα παιδιά αποφάσισαν να φτιάξουν τον δικό τους στρατιώτη που θα κρατάει στο χέρι του την ελληνική σημαία!
Κολλήσαμε τις εργασίες πάνω σε κάνσον και φτιάξαμε ένα μικρό καδράκι να στολίσουμε το δωμάτιό μας!
Διαβάσαμε και σχολιάσαμε με τον δικό μας τρόπο το
«Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας», του Οδυσσέα Ελύτη (απόσπασμα)
Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε
Σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί
Στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε·
Σκύψανε τα βουνά της Θράκης και το φτύσανε
Μια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μέσα στο κλάμα του·
Βγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβερά
Και το σηκώσαν στου βοριά τα σπάργανα…
Ύστερα οι μέρες τρέξανε, παράβγαν στο λιθάρι
Καβάλα σε φοραδοπούλες χοροπήδηξαν
Ύστερα κύλησαν Στρυμόνες πρωινοί
Ώσπου κουδούνισαν παντού οι τσιγγάνες ανεμώνες
Κι ήρθαν από της γης τα πέρατα
Οι πελαγίτες οι βοσκοί να παν των φλόκων τα κοπάδια
Εκεί που βαθιανάσαινε μια θαλασσοσπηλιά,
Εκεί που μια μεγάλη πέτρα εστέναζε!
………………………………………….
Ήταν γενναίο παιδί.
Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του,
Με τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά,
Και με το κράνος του – γυαλιστερό σημάδι
(Φτάσανε τόσο εύκολα μεσ’ στο μυαλό
που δεν γνώρισε κακό ποτέ του)
Με τους στρατιώτες του ζερβά δεξιά
Και την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του.
-Φωτιά στην άνομη, φωτιά!
Με το αίμα πάνω από τα φρύδια
Τα βουνά της Αλβανίας βροντήξανε
Ύστερα λυώσαν χιόνι να ξεπλύνουν
Το κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής
Και το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο,
Και τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας.
Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας
Δεν έκλαψαν.
Γιατί να κλάψουν
Ήταν γενναίο παιδί!
Απ’ το «Άσμα ηρωϊκό και πένθιμο για τον
χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας»
του Οδυσσέα Ελύτη
Άσμα ηρωϊκό και πένθιμο για τον χαμένο
ανθυπολοχαγό της Αλβανίας
Ήταν γενναίο παιδί
Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του
Με τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά
Και με το κράνος του, γυαλιστερό σημάδι
(Φτάσανε τόσο εύκολα μεσ’ στο μυαλό
Που δεν εγνώρισε κακό ποτέ του)
Με τους στρατιώτες του ζερβά-δεξιά
Και την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του
– Φωτιά στην άνομη φωτιά! –
Με το αίμα πάνω από τα φρύδια
Τα βουνά της Αλβανίας βροντήξανε
Ύστερα λυώσαν χιόνι να ξεπλύνουν
Το κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής
Και το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο
Και τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας
Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας
Δεν έκλαψαν
Γιατί να κλάψουν
Ήταν γενναίο παιδί!
Όλοι μας συμφωνήσαμε ότι ο πόλεμος φέρνει μόνο κακό και δεν λύνει προβλήματα!!!
Είπαμε ΟΧΙ στον πόλεμο!
Ζητήσαμε από τα παιδιά να μιλήσουν με την οικογένειά τους και να φέρουν ,αν επιθυμούν υλικό και φωτογραφίες για την επέτειο του 1940!
Στολίσαμε με αυτά το ταμπλό της τάξης!
Είπαμε τα ποιηματάκια μας και τραγουδήσαμε με κέφι τραγούδια που υμνούν τους στρατιώτες που πολέμησαν για να έχουμε εμείς σήμερα την ελευθερία μας!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!
Μιλάμε στα παιδιά για το Πολυτεχνείο
Με λογάκια απλά εξιστορήσαμε στους μαθητές μας τι έγινε στο Πολυτεχνείο και προχωρήσαμε σε αναπαράσταση της ιστορίας στο βαθμό που αυτό ήταν δυνατό.
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με την ραδιοφωνική εκπομπή που είχαν φτιάξει οι φοιτητές για να επικοινωνούν τα αιτήματά τους ,εξέφρασαν την επιθυμία να φτιάξουν το δικό τους ραδιόφωνο … με χαρτόνι και μαρκαδόρους .Δημιούργησαν επίσης μια ομαδική εργασία με διάθεση να εστιάσουν στην συνεργασία και την δύναμη της ομάδας!
Χρόνια Πολλά Ελλάδα!!!
Κάθε χρόνο, στις 28 Οκτωβρίου, όλη η Ελλάδα γιορτάζει. Αυτή η ημέρα είναι ιδιαίτερη γιατί το 1940, η Ελλάδα είπε “ΟΧΙ” στους Ιταλούς. Οι Ιταλοί ήθελαν να περάσουν από τα σύνορα μας χωρίς να μας ρωτήσουν. Ο πρωθυπουργός που ήταν ένας δικτάτορας, ο Μεταξάς, είπε το μεγάλο “ΟΧΙ” εκ μέρους όλου του λαού.
Στις 28 Οκτωβρίου 1940, όλοι στην Ελλάδα ξύπνησαν με τον ήχο των σειρήνων. Ήταν το σήμα πως ξεκίνησε ο πόλεμος.
Λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 η Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, με τον Ιταλό Πρέσβη στην Αθήνα, ο οποίος και το επέδωσε στον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, που κυβερνούσε τη χώρα.
Η Ιταλία απαιτούσε να περάσει ο Ιταλικός στρατός από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει στρατηγικά σημεία της Ελλάδος (λιμάνια, αεροδρόμια ), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο δικτάτορας Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c’est la guerre» (Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι και την απάντηση όλων των Ελλήνων. Την επόμενη μέρα οι εφημερίδες έγραφαν για το «ΟΧΙ» του Μεταξά.
Το “ΟΧΙ” της Ελλάδας στους Ιταλούς ήταν ένα σημάδι θάρρους. Είχαμε το κουράγιο να προστατεύσουμε τη χώρα μας. Εκείνη την ημέρα η Ελλάδα μπήκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κάθε χρόνο, τιμάμε αυτή τη μέρα γιατί θυμόμαστε το μεγάλο “ΟΧΙ” και την αγάπη μας για την Ελλάδα.
Τα παιδιά του νηπιαγωγείου μαθαίνουν για την ιστορία της 28ης Οκτωβρίου και τι σημαίνει για τη χώρα μας. Είναι ένας τρόπος να γνωρίζουμε το παρελθόν μας και να εκτιμούμε την ελευθερία μας.
Στο νηπιαγωγείο μας τραγουδήσαμε ,ζωγραφίσαμε , παρελάσαμε στην μικρή μας αυλή και είπαμε τα ποιήματά μας!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
Εδώ 12ο Νηπιαγωγείο , Εδώ 12ο Νηπιαγωγείο….
Ο εορτασμός της επετείου του Πολυτεχνείου είναι μια αφορμή για να μιλήσουμε, να συζητήσουμε, να εξηγήσουμε, να βιώσουμε, να αισθανθούμε. Να αισθανθούμε τη βία του διπλανού, τη βία της ανοησίας, τη βία όσων έχουν εξουσία, την υποχρέωση για ευσυνειδησία, για πράξεις και όχι λόγια. Είναι ευκαιρία για αλήθεια. Γιατί αλήθεια είναι ότι επέζησε από τη λήθη !
Τα βιβλία που επιλέξαμε για τον εορτασμό της γιορτούλας μας σήμερα, μας βοήθησαν να αισθανθούμε και να εξηγήσουμε τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου του 1973!
Το Πολυτεχνείο του 73′ είναι μια αφορμή να μιλήσεις για ιδέες όπως η δημοκρατία, η ισονομία, τα δικαιώματα, οι υποχρεώσεις Η ουσία μετρά…Κι η ουσία λέει θέλω να είμαι ελεύθερος, θέλω να συναποφασίζουμε για κάτι καλό .Όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα! όλοι μαζί ,είμαστε πάντα πιο δυνατοί!!!
Στη συνέχεια τα παιδιά αποφάσισαν να φτιάξουν με τα χεράκια τους το σήμα της Ειρήνης, αφού από κοινού αποφάσισαν ότι μόνο με ειρήνη και Δημοκρατία μπορούμε να συνυπάρξουμε αρμονικά!
Σχεδίασαν, χρωμάτισαν με το υλικό της προτίμησής τους ,έκοψαν και στόλισαν με χρωματιστές πούλιες το σύμβολο της Ειρήνης ,την ατομική τους κατασκευή !!!Συνεργάστηκαν όμορφα!!!
Στη συνέχεια τραγουδήσαμε για το Πολυτεχνείο … Το αγαπημένο μας τραγούδι !!!
Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη
βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη
βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί
Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό
ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό
ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί
Μόνο να ‘ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να ‘χε πάει
κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή
θα ‘ταν τιμή μου που ‘χασα το γελαστό παιδί
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να ‘χε πάει
κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή
θα ‘ταν τιμή μου που ‘χασα το γελαστό παιδί
Βασιλικιά μου αγάπη μ’ αγάπη θα στο λέω
Για το ό, τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω
γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ’ αξέχαστο γελαστό παιδί
Για το ό, τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω
γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ’ αξέχαστο γελαστό παιδί
Xρόνια Πολλά Ελλάδα!
Τιμήσαμε στο νηπιαγωγείο μας την γιορτή του όχι
με τραγούδια κατασκευές αντιπολεμικά παραμύθια
και μια μικρή παρέλαση στην αυλή μας!
Αποφασίσαμε να φτιάξουμε με τα χεράκια μας μια
κατασκευή για να τιμήσουμε τη μνήμη
των πολεμιστών του 194ο!
200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση-Η Ευλογημένη μας Πατρίδα-Ελλάδα του Φωτός
Ο Θούριος του Ρήγα
ΣΤΙΧΟΙ Ο ΘΟΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ
Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ’ απ’ τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του Νηπιαγωγείου μας ,αφιερώσαμε χρόνο και με μεράκι κάναμε μια μικρή αναδρομή στην πολύπαθη ιστορία των σκλαβωμένων προγόνων μας. Προσπαθήσαμε να προσαρμόσουμε τις πληροφορίες , έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στις δυνατότητές μας ,δεδομένου ότι η έννοια της ελευθερίας και τα ιδεώδη που απορρέουν από αυτή δεν είναι εύκολο να οικοδομηθούν στην προνηπιακή και την νηπιακή ηλικία. Είναι σημαντικό ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών παραμένει σταθερή και μέσω των μαθημάτων webex…
Σας δείχνουμε ένα πολύ μικρό δείγμα από τις δουλειές μας :
Το τσαρούχι μας
Διπλή γιορτή…
Γνωρίσαμε ,ζωγραφίσαμε και παίξαμε memories με τους ήρωες της Επανάστασης!
Xρόνια Πολλά Ευλογημένη μας Πατρίδα!
Καλύτερα μιας ώρας Ελεύθερη Ζωή…(πιο επίκαιρη ευχή από ποτέ…)
H Σημαία μας ψηλά…!
Έτσι γιορτάσαμε στο νηπιαγωγείο μας την επέτειο του ΟΧΙ!
Ένα ΟΧΙ στον εχθρό σου,
όπως έκανες και πάντα, βροντοφώναξες Ελλάδα
και το θρυλικό Σαράντα!
Και το πήρανε τα νιάτα
της πατρίδας το λουλούδι
και το έκαμαν με πίστη
εγερτήριο τραγούδι.
Στις κορφές ψηλά της Πίνδου
σαν θεριά έχουν ανέβει
κι αν τους λείπουνε τα όπλα
η ψυχή τους περισσεύει.
Πολεμούν στην Τρεμπεσίνα
τα παιδιά σου αντρειωμένα
κι ανασταίνουνε και πάλι
το παλιό Εικοσιένα!
Το κανόνι της Ειρήνης…Διαβάσαμε ,επεξεργαστήκαμε και ζωγραφίσαμε!
Γνωρίσαμε τις σημαίες των άλλων χωρών ,γίναμε μικροί ταξιδευτές…επισκεφτήκαμε άλλες χώρες
Ομαδοποίηση ,ταξινόμηση , σειροθέτηση . Η Σημαία μου ,η Σημαία άλλων χωρών!!!
Η σημαία μας ψηλά!!!
Χρόνια Πολλά!!!