12ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΙΛΚΙΣ

” Ετοιμαστήκαμε για τη γιορτή των Χριστουγέννων στο σχολείο μας”

Περιμένοντας τα Χριστούγεννα στο σχολείο! Στολίδια και μυρωδιές πλημμύρισαν το σχολείο μας. Με τη βοήθεια της μαμάς Δώρας ετοιμάσαμε και τα μπισκοτάκια μας!

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

Στο Νηπιαγωγείο μας επισκέπτονται κάποιες φορές οι τρείς νεράιδες που δεν έρχονται απαραίτητα όλες μαζί. Συνήθως η ξανθιά είναι η πιο τακτική στις επισκέψεις της. Να σας τις συστήσω: είναι αόρατες, μαγικές, σκανδαλιάρικες και αυστηρές και έχουν σχέση με τις συνέπειες της πράξης των παιδιών! Η ξανθιά είναι αυτή που προστατεύει τα παιχνίδια. Αν κάποιο παιδί δε σέβεται το παιχνίδι που κρατάει, εκείνη τη μέρα το εξαφανίζει και χάνει το δικαίωμα του παιχνιδιού μαζί του. Η κοκκινομαλα είναι αυτή που προστατεύει τα παιδιά. Αν κάποιος κάνει κάτι επικίνδυνο για κάποιον άλλον του στερεί το δικαίωμα της παρέας του. Τέλος η μελαχρινή, η πιο αυστηρή, είναι εκείνη που προστατεύει όλη την τάξη και μπορεί να στερεί πράγματα και να δημιουργεί στενάχωρα συναισθήματα.

Σήμερα είχαμε την ατυχία να καραδοκεί η μελαχρινή ώστε μέσα στο Σαββατοκύριακο που δεν θα είναι τα παιδιά στο σχολείο να εξαφανίσει όλα τα υλικά του οικοδομικού υλικού καθώς τα παιδιά δεν τα πρόσεχαν και κάποια τα χρησιμοποίησαν με τρόπο επικίνδυνο για τους υπόλοιπους. Στην παρεούλα τέθηκε το ζήτημα του ερχομού της μελαχρινής νεράιδας! Τα παιδιά σκέφτηκαν λύσεις για να την εμποδίσουν να μπει μέσα στο σχολείο: να κλειδώσουν τα παράθυρα και την πόρτα, να φτιάξουν ένα κλουβί και να το κρεμάσουν από το ταβάνι, ώστε να την παγιδεύσουν μόλις μπει, να κρεμάσουν μαχαίρια στην πόρτα, να βάλουν κόλλα στο χαλί για να κολλήσει… Τελικά ο Ν. έδωσε τη λύση και σε αυτή συμφώνησαν όλοι. – Κυρία να ζωγραφίσουμε τους εαυτούς μας και να τους κολλήσουμε στο τζάμι για να την ξεγελάσουμε και νά νομίσει ότι είμαστε μέσα και να μην έρθει! Έτσι προέκυψε ο στολισμός των παραθύρων!

Μετράμε αντίστροφα στον ερχομό των Χριστουγέννων μέσα από μηνύματα ξωτικών κρυμμένα σε αστέρια που κατέβηκαν και στόλισαν την τάξη ή χώθηκαν στις τσέπες του ρούχου ενός χιονάνθρωπου!

Όπως όλα τα νηπιαγωγεία, έτσι και εμείς αφήσαμε το άρωμα των Χριστουγέννων να πλημμυρίσει το σχολείο μας!

Αποχαιρετήσαμε το φθινόπωρο βοηθώντας το να φτιάξει τη βαλίτσα του. Οι σκέψεις των παιδιών καταγράφηκαν και τις μετέτρεψαν σε εικόνες. Κάποιες υπήρξαν ιδιαίτερα ευρηματικές.

Ο Ιωάννης: κυρία να του βάλουμε και το κινητό του. Η κα: ωραία αλλά αναρωτιέμαι γιατί να το χρειάζεται! Ο Ιωάννης: να κυρία, για να πάρει το Χειμώνα να του πει ότι φεύγει για να μπορέσει εκείνος να έρθει!

Η Σοφία: να του βάλουμε και το μπουκάλι με το νερό της βροχής για να πίνει όταν διψάει!

Ο Ανδρέας: και την κολώνια του κυρία! Η Σοφία: που να μυρίζει σταφύλι! Ο Αναστάσης: Ξέρω κυρία που θα τον βάλλουμε. Δίπλα στην πόρτα για να φύγει!

Τα παιδιά έχουν θησαυρούς στη σκέψη τους που μας εκπλήσσουν κάθε φορά!

Όταν η κίνηση συνοδεύει την άσκηση του μυαλού, τότε τα παιδιά απολαμβάνουν τη δράση τους με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον! Χιονονιφάδες, μπάλες από βαμβάκια, διασκορπίστηκαν μέσα στην τάξη. Κάθε ζευγάρι χρειάστηκε να μαζέψει με το μανταλάκι που κρατούσε το κάθε παιδί, τόσες όσες έδειχνε ο αριθμός, που έγραφε η κυρία πάνω στον άσπρο πίνακα. Αργότερα δυσκόλεψε η κατάσταση.

Μια και μαθαίναμε ευγενικές κουβέντες, τα παιδιά χρειάστηκε να μαζέψουν τόσες όσες ήταν οι φωνούλες της κάθε λέξης που έγραφε στον πίνακα η κυρία. Μετρούσαν και ξανά μετρούσαν προσέχοντας να μην κάνουν λάθος, διόρθωναν ο ένας τον άλλον. Το ζευγάρι που τελείωνε πρώτο φώναζε «Μπίνγκο» και τότε σταματούσαν όλοι για να μετρήσουν την ποσότητα των χιονονιφάδων που είχαν τοποθετήσει μέσα στα πιάτα τους.

Στο τέλος το παιχνίδι έκλεισε με το κριτήριο της ταχύτητας: ποιο ζευγάρι θα κατάφερνε να τοποθετήσει μέσα στο πιάτο του τις περισσότερες χιονονιφάδες; Ο Ν. ανέλαβε το ρόλο του γραφέα σημειώνοντας τα αρχικά των ονομάτων κάθε ζευγαριού με τον αριθμό που συμβόλιζε την ποσότητα των χιονονιφάδων που είχαν μαζέψει. Έγιναν συγκρίσεις μεταξύ των ποσοτήτων (λιγότερα, περισσότερα, πόσο ακόμα). Η επιβράβευση της καλής προσπάθειας δόθηκε σε όλους και της ταχύτητας σε αρκετά ζευγάρια.

Ο Νέμο και ο Τάκης εγκλωβίστηκαν σε βραχακι με φύκια – γράμματα. Τα παιδιά διασώστες εντόπισαν τα γράμματα του ονόματός τους και έτσι σιγά σιγά τα φύκια εξαφανίστηκαν με αποτέλεσμα οι δύο φίλοι να απολαύσουν την ελευθερία τους! Νήπια και προνήπια δραστηριοποιήθηκαν με ενδιαφέρον!

Αυτή είναι η χαρά στο επάγγελμα μας: το πάντρεμα του παιχνιδιού με την αναζήτηση της μάθησης!

Στο σχολείο μας μια μέρα η ΤΕΤΑΡΤΗ ήρθε χωρίς τις φωνούλες της. Τα παιδιά υπέθεσαν ότι για μια ακόμα φορά, η μάγισσα Αλαντάλα έκανε τις σκανταλιές της.

Έτσι λοιπόν φόρεσαν για ακόμα μια φορά τα μαγικά γυαλιά τους και άρχισαν να αναζητούν τις φωνούλες της. Ο Ν. ξετρύπωσε το Α και το Ρ. Η εξερεύνηση τους αποδείχθηκε πολύ δύσκολη τελικά. Εντόπισαν ότι τους έλειπαν άλλες τρεις φωνές: Ε, Τ και Η.

Έτσι γεννήθηκε ένα νέο ζήτημα: πώς αλλιώς θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν? Ο Α. Είπε ότι θα μπορούσαν με χαρτί και μαρκαδόρους να γράψουν όλες τις φωνές της, ο Ν. σχολίασε ότι θα μπορούσαν να κάνουν αυτές που δε βρήκαν με πλαστελίνη, η Ε. μίλησε για χαρτάκια. Τελικά οργανώθηκαν ομάδες και κάθε μία έφτιαξε τις φωνούλες που έλειπαν με διαφορετικό τρόπο.

Επιτέλους η Τετάρτη θα μπορούσε να καθίσει στο σπιτάκι της ημερομηνίας γιατί πλέον τα παιδιά τη βοήθησαν να βρει τις φωνούλες της. Ένα παιχνίδι γραμματισμου που κινητοποίησε τα παιδιά!