Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ να γιορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου, εμείς στο σχολείο μας πραγματοποιήσαμε δράσεις με στόχο να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά σε ζητήματα ισότητας και αποδοχής της διαφορετικότητας.
Παρουσιάσαμε στα παιδιά εικόνες ατόμων με αναπηρία και τις σχολιάσαμε. Γνωρίσαμε τι σημαίνει «αναπηρία», ποιες δυσκολίες μπορεί να αντιμετωπίζουν κάποιοι άνθρωποι, αλλά και πόσα πράγματα είναι ικανοί να κάνουν. Προσπαθήσαμε να μπούμε κι εμείς στη θέση τους, ζωγραφίσαμε με το στόμα, περπατήσαμε με κλειστά μάτια κρατώντας μπαστούνι, προσπαθήσαμε να εκφράσουμε αυτό μου θέλαμε μέσω νοημάτων
Διαβάσαμε το παραμύθι ” Τι έχει Ο Γιάννης, μιλώντας στα παιδιά για τον αυτισμό” ένα βιβλίο της Αδας Σταματάτου. Εντοπίσαμε κάποιες συμπεριφορές που εκδηλώνουν τα αυτιστικά άτομα και εξηγήσαμε που οφείλονται αυτές.
Συζητήσαμε σχετικά με το πως εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε τα άτομα με αναπηρία, πως θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε απέναντι σε κάθε άνθρωπο είτε είναι ανάπηρος είτε όχι.
Κάναμε μια ομαδική εργασία στην οποία τα παιδιά κατέγραψαν λέξεις όπως αποδοχή, σεβασμός, φιλία, αγάπη, χαρά κτλ….
Μιλήσαμε για την νοηματική γλώσσα, πως μέσα από τις κινήσεις των χεριών τους τα κωφά άτομα μπορούν να επικοινωνούν με τους γύρω τους. Είπαμε πως όπως σε κάθε γλώσσα υπάρχει το αλφάβητο έτσι και στη νοηματική. Αντιστοιχίσαμε κάθε γράμμα του ονόματός μας με το αντίστοιχο σύμβολο του ελληνικού δακτυλικού αλφάβητου
Επίσης καθώς δουλεύουμε ένα πρόγραμμα γνωριμίας με μεγάλους ζωγράφους, επιλέξαμε αυτή τη μέρα να γνωρίσουμε την Φρίντα Κάλο, που η ίδια ήταν ένα άτομο με αναπηρία και παρά τις δυσκολίες που βίωνε τις ξεπέρασε και βρήκε το νόημα της ζωής της μέσα στην ζωγραφική.