Η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (Κρεατινής) ονομάζεται Τσικνοπέμπτη , επειδή την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια ψήνουν κρέας ή λειώνουν το λίπος από τα χοιρινά και ο μυρωδάτος καπνός (τσίκνα) είναι διάχυτος παντού. Από αυτή την τσίκνα, λοιπόν, έχει πάρει και το όνομά της η Πέμπτη και λέγεται Τσικνοπέμπτη.
Τι τρώμε αυτή τη μέρα; Που τα ψήνουμε;
Φτιάξαμε όμως και μια κατασκευή για να θυμόμαστε αυτή τη μέρα.
Πραγματοποιήσαμε δράσεις με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των μαθητών σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό και την ενδοσχολική βία.
Αρχικά αναφέραμε στα παιδιά τον όρο σχολικός εκφοβισμός και τα ρωτήσαμε αν γνωρίζουν τι σημαίνει. Εντοπίσαμε μέσα στον όρο εκφοβισμός τη λέξη φόβος και από αυτό ξεκινήσαμε και την συζήτηση γύρω από το θέμα.
Παρουσιάσαμε στα παιδιά κάποιες εικόνες στις οποίες διαφαίνονται πράξεις ενδοσχολικής βίας. Τις επεξεργαστήκαμε, συζητήσαμε γύρω από το τι μπορεί να συμβαίνει σε κάθε περίπτωση, εντοπίσαμε τα συναισθήματα που βιώνουν τα πρόσωπα των εικόνων και τέλος προσπαθήσαμε να τις αναπαραστήσουμε προκειμένου να μπούμε στην θέση αυτών.
Αναφερθήκαμε ακόμα και στην λεκτική βία που μπορεί όταν αυτή ασκείται να μην μας επιφέρει σωματικό πόνο όμως μας επηρεάζει ψυχικά και συναισθηματικά.
Είπαμε μια ιστορία στα παιδιά με πρωταγωνιστές δυο μήλα. Τον Μηλούλη που ήταν ένα μεγάλο μήλο και τον Μηλάκη ένα μικρό μηλαράκι που δεχόταν τις κοροϊδίες και την αγενή συμπεριφορά του Μηλούλη. Αυτό έκανε τον Μηλάκη να στεναχωριέται και να μαυρίζει η καρδούλα του.
Προβάλαμε στα παιδιά και την ιστορία του Όλιβερ Μπάτον ενός αγοριού που δεχόταν σχολικό εκφοβισμό και λεκτική βία. Συζητήσαμε πάνω σε αυτό, το πως ένιωθε ο Όλιβερ, πως ένιωθαν όσοι τον κορόιδευαν αλλά και πως θα αντιδρούσαμε εμείς αν είμασταν οι συμμαθητές του Όλιβερ.
Μάθαμε τα 5 βήματα του πως μπορώ να αποφύγω μια βίαιη συμπεριφορά.
Είναι σημαντικό να μην σωπαίνουμε όταν γύρω μας βλέπουμε να συμβαίνουν σκηνές βίας. Να μην τις αποδεχόμαστε αλλά να μιλάμε για αυτές στους ανθρώπους του περιβάλλοντος μας και να ζητάμε βοήθεια. Να φωνάζουμε Στοπ στη βία όπου και αν συμβαίνει αυτή και όποια μορφή και αν έχει.
Μιλήσαμε για την αξία της φίλιας, τα χαρακτηριστικά ενός καλού φίλου, τι μπορώ να κάνω με τους φίλους μου. διαβάσαμε το παραμύθι το ” Το Τικ και το Τακ” της Γιολάντας Τσορώνη- Γεωργιάδη.
Υιοθετήσαμε το σύνθημα ” Όχι στη βία Ναι στην φιλία” και φτιάξαμε μια ομαδική εργασία για να την κρεμάσουμε στην τάξη μας.
Σήμερα υποδεχτήκαμε τον Μάρτη κάνοντας μια μικρή κατασκευή.
Βάλαμε στα χεράκια μας μαρτάκια όπου σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν.
Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.
Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.
Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας κρεμούσαν την κλωστή όλη τη νύχτα στα κλαδιά μιας τριανταφυλλιάς για να χαρίσουν ανθοφορία, ενώ σε άλλες περιοχές την έβαζαν γύρω από τις στάμνες για να προστατέψουν το νερό από τον ήλιο και να το διατηρήσουν κρύο.
Σε κάποιες άλλες περιοχές το φορούσαν μέχρι να φανούν τα πρώτα χελιδόνια, οπότε και το άφηναν πάνω σε τριανταφυλλιές, ώστε να το πάρουν τα πτηνά για να χτίσουν τη φωλιά τους.
Με τον ερχομό του νέου χρόνου μας δίνεται η κατάλληλη ευκαιρία να μιλήσουμε για τις εποχές και τους μήνες που τον αποτελούν.
Μέσα από πλούσιο εποπτικό υλικό( βίντεο, εικόνες ), παραμύθια και πολλά παιχνίδια γνωρίσαμε τις 4 εποχές και τους μήνες τους. Αναφερθήκαμε στα χαρακτηριστικά στοιχεία κάθε εποχής, τον καιρό που τις χαρακτηρίζει, τις ασχολίες των ανθρώπων, τις αλλαγές που συμβαίνουν στην φύση.
Αποτυπώσαμε τις αλλαγές που συμβαίνουν στη φύση μέσα απο μια χειροτεχνία που τα παιδιά κλήθηκαν να φτιάξουν το δέντρο των 4 εποχών.
Εξηγήσαμε πως σχηματίστηκαν οι εποχές και τη σύνδεση τους με την κλήση και την κίνηση της γης γύρω απο τον ήλιο.
Δημιουργήσαμε μια αφίσα με τους 12 μήνες. Τους απαριθμήσαμε, παίξαμε με τα ονόματα τους, τους τραγουδήσαμε, αναφερθήκαμε στο τι μας φέρνει κάθε ένας από αυτούς. Εντοπίσαμε τον μήνα που γεννηθήκαμε.
Ακούσαμε την ιστορία ” Η κυρά Καλή και οι 12 μήνες” και ζωγραφίσαμε τι μας άρεσε περισσότερο.
Το 2024 ήρθε και μας βρήκε κεφάτους και γεμάτους όρεξη για παιχνίδι και γνώση.
Εμείς καλωσορίσαμε τη νέα χρονιά με τραγούδια, βίντεο, παιχνίδια, φύλλα εργασίας, όμορφες δημιουργίες και κατασκευές.
Το 2023 έφυγε όμως εμείς θα το έχουμε στην καρδιά μας.
Συγκρίναμε τις δυο χρονολογίες εντοπίσαμε τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Καταλάβαμε πως σε κάθε νέα χρονιά θα μεγαλώνει και ο αριθμός του έτους κατά ένα.
Κάναμε τα καπελάκια του 2024 και στείλαμε τις πιο όμορφες ευχές για τη φετινή χρονιά στους γονείς μας.
Ο ερχομός κάθε νέας χρονιάς είναι μια καλή ευκαιρία να θέσουμε τους στόχους μας, να προβληματιστούμε γύρω απο το πως θα τους πετύχουμε. Τι είναι όμως ένας στόχος; Στόχος είναι μια υπόσχεση που δίνουμε στον εαυτό μας να γίνουμε καλύτεροι σε κάτι, να μάθουμε κάτι καινούργιο ή να βοηθάμε τους γύρω μας. Τώρα που μάθαμε τι είναι ένας στόχος… θέσαμε και εμείς τους δικούς μας.
Κάναμε μια κατασκευή που είδαμε εδώ και κάναμε μια μικρή παραλλαγή.
Απο το 2ο24 κρέμονται:
Ενα ημερολόγιο
Η ευχή που στελνουμε σε όλο τον κόσμο για το 2024
Ο στόχος μας για το 2024
Ο εαυτός έτσι όπως τον φανταζόμαστε αυτη την χρονιά
Σας ευχόμαστε μια χρονιά γεμάτη ευλογία, αγάπη και πολλές χαρούμενες στιγμές.
Η 1η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως «Διεθνής ημέρα για την Τρίτη ηλικία» . Εμείς στο σχολείο μας αναφερθήκαμε σε αυτή κάνοντας έτσι ένα αφιέρωμα στους παππούδες και τις γιαγιάδες , τα τόσο σημαντικά αυτά πρόσωπα στη ζωή των παιδιών, και όχι μόνο!
Με τη προβολή κατάλληλου εποπτικού υλικού(πίνακες ζωγραφικής , φωτογραφίες) , ξεκινήσαμε τη συζήτηση με τα παιδιά!
Κάθε ένα από αυτά μοιράστηκε μαζί μας όμορφες αναμνήσεις αλλά και δραστηριότητες που κάνει με τα αγαπημένα αυτά πρόσωπα!
Στόχος μας ήταν , μιλώντας για τον παππού και τη γιαγιά , τα παιδιά να αντιληφθούν τη σπουδαιότητα των ατόμων της τρίτης ηλικίας , που αξίζουν την αγάπη και τον σεβασμό μας.
Ακούσαμε τραγούδια, ζωγραφίσαμε για τον παππού και την γιαγιά, κάναμε και μια μικρή κατασκευή για να τους την κάνουμε δώρο.
τέλος ακούσαμε ένα υπέροχο παραμύθι ” η καρδιά του παππού”
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
