Ξεκινήσαμε…
Έγινε ο καθιερωμένος αγιασμός!!
Ξεκινήσαμε…
Έγινε ο καθιερωμένος αγιασμός!!
Ετοιμάσαμε το δέντρο μας, κομμάτι-κομμάτι, για να να γίνει ο κεντρικός ήρωας της μουσικοθεατρικής παράστασής μας, “Το δέντρο που έδινε””.
Το στοχόδεντρο περιμένει τη δέσμευση όλων και περισσότερο των μαθητών να κάνουν το σύνθημά τους, στόχο ζωής!! Να γίνουν ενεργοί πολίτες, να συμμετέχουν, να δρουν!!
Τα μπλουζάκια έτοιμα να ζωγραφιστούν!
Ο Η/Υ, καθημερινό, χρήσιμο εργαλείο, περιμένει να μας θυμίσει όλες τις δράσεις!
Ήρθαν και τα κορίτσια μας, η Μιχαέλα και η Νίνα, γιατί νιώθουν κομμάτι αυτής της ομάδας!!
Ενθουσιασμός, χαμόγελα από μικρούς και μεγάλους για ένα παιχνίδι, που για να κερδίσεις πρέπει να κάνεις πολλά σωστά πράγματα για το περιβάλλον!!
Και ήρθε η ώρα της παράστασης!! Το δέντρο έδινε… και έδινε! Τα έδωσε όλα, φύλλα, μήλα, κλαδιά, τον κορμό, τα πάντα!!
Οι μικροί ηθοποιοί βάλανε τα δυνατά τους!! Και στο τέλος βάλανε και το στόχο τους!!
Ευχαριστούμε μικρούς και μεγάλους για την συνεργασία!!Καλό καλοκαίρι!!!
Φέτος οι δράσεις μας για τις δύο οργανώσεις μοιράστηκαν στοιχεία η μία από την άλλη.
Επηρεασμένοι από το βιβλίο της Μαλάλα και το υλικό της actionaid αποφασίσαμε η λέξη με την οποία θα συμμετέχουμε στην δράση να είναι:
γιατί απλά η γνώση είναι ΔΥΝΑΜΗ,οι φίλοι που συνεργάζομαι είναι ΔΥΝΑΜΗ,το να έχω ταυτότητα είναι ΔΥΝΑΜΗ και όπως λέει η Μαλάλα
<<Ένα μολύβι,ένα βιβλίο ,ένα παιδί,μία δασκάλα μπορούν να αλλάξουν όλο τον κόσμο>>
Και μάλιστα την τελευταία, την κάναμε παιχνίδι!! Που βρίσκεται το δέντρο που ονομάζεται σοφόρα;
Κανένας δεν ήξερε, εμείς βέβαια, ξέραμε!! Και τους το μάθαμε!
Όλες αυτές τις καλές αλλά και τις κακές πρακτικές για το περιβάλλον τις βάλαμε σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, που απολαμβάνουμε να παίζουμε!
Ένα δέντρο, ένα παιδί! Ευκαιρία για δημιουργική γραφή!
Η ποδηλατομέρα έφτασε και τα ποδήλατά μας περιμένουν. Η αυλή και πάλι μας δίνει τη δυνατότητα να μεταμορφώσουμε το χώρο σε ένα κυκλοφοριακό πάρκο και να τον χαρούμε!!
Διαλέγουμε ποδήλατο βέβαια!!Και θέλουμε να μας βοηθήσουν όλοι σ’αυτό και οι γονείς και οι παππούδες και οι γιαγιάδες!! Ο Αλέξανδρος δεν ξέρει ποια να διαλέξει!!
Από τα πρώτα κιόλας βήματα το τοπίο μας μας κέρδισε. Με κυρίαρχο το πράσινο που αναζητούμε για τις πόλεις μας, με τα ανθισμένα δέντρα να δίνουν το δικό τους χρώμα, δεν χορταίναμε να κοιτάμε τριγύρω.
Συγκεντρωθήκαμε σ’ ένα μεγάλο χώρο, όπου μπορούσαν να κινηθούν με άνεση και ασφάλεια. Η πρώτη πρόκληση ήταν να συγκεντρώσουν πέτρες για να περιχαρακώσουν μια εστία φωτιάς. Όλα γίνονται για να προστατευθεί το δάσος.
Έτρεχαν ασταμάτητα, κουβαλούσαν μικρές πέτρες και ξύλα, ήρθαν σε επαφή με φυσικά υλικά και κατάφεραν να δημιουργήσουν μια μεγάλη εστία φωτιάς.
Λίγο χρόνο ακόμα να είχαμε η καλύβα μας θα μπορούσε να μας φιλοξενήσει!!
Σ’ένα τόσο όμορφο περιβάλλον φωλιάζουν τα πουλιά! Τα βοηθάμε και εμείς φτιάχνοντας όμορφες φωλιές (ωραία ιδέα για την αυλή μας)!
Κι όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε, αποχαιρετήσαμε το λόφο παίρνοντας μια χορταστική ματιά από την πανέμορφη πόλη μας.
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Κώστα και την κ.Μαρία για την ευγένεια και τη φροντίδα που έδειξαν στα παιδιά μας αλλά και τις γνώσεις που πέρασαν μέσα από τα παιχνίδια τους!!
Φύγαμε με την υπόσχεση ότι θα πείσουμε τους γονείς μας να μας ξαναπάνε!
Μια όμορφη, κοντινή, περιβαλλοντική απόδραση που θα φέρει τα παιδιά κοντά στη φύση!!
Όταν όμως ήρθε η ώρα να σκαλίσουμε τον κήπο μας για να υποδεχτεί τα λουλούδια, είχαμε κι άλλη βοήθεια! Ο κ. Θόδωρος ήξερε τι έπρεπε να κάνει αφού έχει και ο ίδιος δικό του κήπο, χρειάστηκε όμως λίγη βοήθεια. Πρώτα πρώτα βοήθησε η Κυριακή, είναι εγγονή του βλέπετε!!
Όλα είναι έτοιμα! Περιμένουν τους μικρούς κηπουρούς για νέες λουλουδιαστές περιπέτειες!!Η επιστροφή από τις διακοπές του Πάσχα κρύβει ευωδιές και χρώματα!
Η ομαδοσυνεργατική μέθοδος είναι μια γοητευτική μέθοδος δουλειάς που προετοιμάζει τα παιδιά να δουλεύουν σε ομάδες. Από τη συνεργασία του ζευγαριού, περνάμε σε ομάδες τριών και τεσσάρων παιδιών που εκπαιδεύονται να ακούν τον συνομιλητή τους, να λένε την άποψή τους, να την υπερασπίζονται με επιχειρήματα, να υποχωρούν όταν πρέπει, να παρουσιάζουν τη δουλειά τους αλλά και να την αξιολογούν.
Στην αρχή της χρονιάς φαίνεται δύσκολο, όταν όμως τα παιδιά εξοικειωθούν μ’αυτό το παιδαγωγικό μοντέλο, αντιλαμβάνονται και τα ίδια τη χαρά να περνάς από το “εγώ” στο “εμείς”.
Μετά τις πρώτες ομάδες ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε καινούριους συνεργάτες. Ξαναθυμηθήκαμε μερικές επικοινωνιακές δεξιότητες και προχωρήσαμε στη σύσταση των καινούριων ομάδων αξιοποιώντας τις φιλίες, τις ηλικιακές ομάδες, το φύλο αλλά και παιδαγωγικούς στόχους!!
Η επιλογή του πιο αντιπροσωπευτικού “σήματος” χρειάζεται κριτική ικανότητα αλλά και αντίληψη !!
Σίγουρα ένα σύνθημα δένει περισσότερο τα μέλη της ομάδας και εμείς τα καταφέρνουμε πολύ καλά σ’αυτό!!
Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάτι σαν ομάδα!! Ένα λουλουδένιο παζλ με τέσσερα κομμάτια, πρέπει ο καθένας να βάλει το “κομμάτι του, να υποστηρίξει το συνεργάτη του, να βοηθήσει την ομάδα !!
Και σαν μεγάλη ομάδα όμως παίρνουμε χαρά και ικανοποίηση όταν καταφέρνουμε κάτι. Μάθαμε να βοηθάμε άλλα παιδιά που το έχουν ανάγκη και ήρθε και το επίσημο μπράβο από τη unicef!! Μπράβο παιδιά!!
