Terra Computerata

Η παράσταση του Νίκου Ξυδάκη στο «Σχολείον» (14-15 Ιουλίου), με τίτλο «δανεισμένο» από την αλεξανδρινή οδό που ταυτίστηκε με την κατοικία του Κωνσταντίνου Καβάφη, συστήνεται ως μουσική προσωπογραφία του ποιητή.

Κι όμως το «Rue Lepsius» δεν περιλαμβάνει μελοποιημένο Καβάφη, αλλά μελοποιημένα τα ποιήματα που εμπνεύστηκε ο Διονύσης Καψάλης από τον μεγάλο Αλεξανδρινό.

Στα τραγούδια, που στοιχειοθετούν μεμονωμένα επεισόδια της ζωής του, αναμειγνύονται καβαφικοί απόηχοι ή και φράσεις ατόφιες από ποιήματά του. Παρεμβάλλονται μέρη αμιγώς μουσικά, σαν κι αυτά που διαχέονταν στους δρόμους της Αλεξάνδρειας…

Με τη σκηνική παρουσία του Καψάλη αλλά και του Δημήτρη Μαρωνίτη στον ρόλο των αφηγητών, με τον Ξυδάκη αλλά και τον Τάση Χριστογιαννόπουλο στην ερμηνεία και με τη συμμετοχή επτά βιολοντσέλων της Οπερας του Καιρού και της Ορχήστρας Κλασικής Αραβικής Μουσικής Al Mahabba, το έργο ξετυλίγει (σε σκηνοθεσία της Μάρθας Φριντζήλα) το μουσικό-ποιητικό του νήμα, με οδηγό το καβαφικό ποίημα «Τα ενδύματα»: «Μέσα σ’ ένα κιβώτιο ή μέσα σ’ ένα έπιπλο από πολύτιμον έβενο θα βάλω και θα φυλάξω τα ενδύματα της ζωής μου (…) Θα βλέπω τα ρούχα και θα θυμούμαι τη μεγάλη εορτή – που θα είναι τότε όλως διόλου τελειωμένη(…)».

Ελευθεροτυπία

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Τρίτη 14 Ιουλίου 2009 στις 12:08 στην κατηγορία Λογοτεχνία, πολιτιστικά. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.