Terra Computerata

Διαβάζω το δημοσίευμα του Σαλονικίδη κι είναι σα να έχει μπει στο μυαλό μου. Κι εγώ σκεφτόμουν ενόψει και των επερχομένων εαρινών συνεδρίων των ΤΠΕ ότι δεν θα αντέξω να ξανακούσω τα ίδια… για τη συνεισφορά των ΤΠΕ στην ανανέωση των εκπαιδευτικών μεθόδων. Ενα dejavu, άλλο πράγμα…

Αντιγράφω: “Ώσπου καταλήξαμε σε μια περίεργη κατάσταση, όπου ελάχιστοι πλέον κάνουν κριτική και σχεδόν κανείς δεν έχει να προτείνει κάτι καινούριο [σας παραπέμπω και στα πρακτικά συνεδρίων των τελευταίων 6-7 ετών – βρε, παιδιά, νισάφι πια με τους εννοιολογικούς χάρτες…]. Τα ίδια και τα ίδια , η απόλυτη ανακύκλωση ιδεών”.

Οσο το χρήμα ρέει, οι ομάδες των λογισμικών ενσκήπτουν στα συνέδρια για να επιδείξουν τις επαναστατικές ανακαλύψεις τους. Μόλις περάσουμε στις ισχνές αγελάδες, καταχωνιάζουμε τις φοβερές ανακαλύψεις μας στα χρονοντούλαπα και περνάμε στη Μαρία της σιωπής.

Θα ήθελα να δω μερικούς φίλους που συναντιόμαστε ανά διετία στη φιλόξενη Σύρο οι οποίοι το παλεύουν ακόμα. Θα μαζευτούν όμως και τα γνωστά αρπακτικά και προτιμώ να μη χαραμίσω το βλέμμα μου. Για αυτό ας με συγχωρέσουν αλλά θα προτιμήσω άλλη θέση για να αγναντέψω το Αιγαίο.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Τρίτη 7 Απριλίου 2009 στις 16:43 στην κατηγορία εκ βαθέων. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.