Ο νέος μας χρόνος, το 2014, αποτέλεσε αφόρμηση για να μάθουμε τον αριθμό 4.
Τι βλέπετε; Πού βρίσκονται; Τι υπάρχει γύρω τους;
Αποκαλύπτουμε τον πίνακα ώστε να δουν τι είδε με τη δική του φαντασία ο ζωγράφος:
Πρόκειται για τον πίνακα “Χειμωνιάτικο Τοπίο” του Van Gogh, τον οποίο δεν τον γνώριζα αν και δηλώνω λάτρης των έργων αυτού του ζωγράφου.
Τον πίνακα τον ανακαλύψαμε διαδικτυακά στην ιστοσελίδα συναδέλφου:
και κάποιες δραστηριότητες αναδύθηκαν από το βιβλίο
ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 4 ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ,
Κατερίνα Ανωγιαννάκη, εκδ. Μεταίχμιο.
Αρχικά τα παιδιά κλήθηκαν να απαντήσουν σε ορισμένες ερωτήσεις που αφορούσαν αυτά που είδαν στον πίνακα και αυτά που φαντάστηκαν (που πάει αυτός ο δρόμος; τι υπάρχει μέσα στο ποτάμι;…)
Αφού παρατήρησαν καλά τον πίνακα κάθε παιδί επέλεξε ένα στοιχείο του (άνθρωπος, δέντρο, δρόμος κτλ) και το παρουσίασε με το σώμα του. Τα άλλα παιδιά προσπάθησαν να καταλάβουν ποιο στοιχείο του πίνακα έβλεπαν.
Κατόπιν χωρίστηκαν σε ομάδες και αφού επέλεξαν διάφορα αντικείμενα (κώνους, κοντάρια, υφάσματα, στεφάνια…) κατασκεύασαν τα στοιχεία που τους άρεσαν. Τα υπόλοιπα παιδιά έπρεπε να μαντέψουν ξανά τι έβλεπαν. Η φαντασία τους με άφησε άφωνή:
ο δρόμος!
άνθρωπος!
Στο σκηνικό που έστησαν τα παιδιά ξεκίνησε το θεατρικό μας παιχνίδι. Φανταστήκαμε ότι περπατάμε σ΄ αυτό το τοπίο μια χιονισμένη μέρα και αλληλεπιδράσαμε με τα στοιχεία του χώρου.
Μια μάγισσα που εμφανίστηκε τα μεταμόρφωσε σε ζώα : Αν τα ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη, έψαχναν μια κρυψώνα να κοιμηθούν, αν όχι, αναπαραστούσαν την κίνησή τους.
Τέλος επέλεξαν ρόλους και παρουσίασαν τα δικά τους δρώμενα.