preload
math-parea-gym-naxou's blog
Μάι 19 08

“Ένα σχολείο ιδιαίτερα ενδιαφέρον και διασκεδαστικό θα έχει να κάνει με τον τρόπο εκπαίδευσης.Πιο αναλυτικά, ένας χώρος όπου τα παιδιά χρησιμοποιούν το διαδίκτυο και όχι τα βιβλία, θα είναι σίγουρα πιο ευχάριστος ,ιδιαίτερα για τους έφηβους.Η χρήση υπολογιστών και ειδικών ηλεκτρονικών προγραμμάτων θα συνέθεταν ένα σχολείο πραγματικά ιδανικό για όλους.”

 

“Πλέον τα παιδιά δε μιλάνε στους καθηγητές τους έτσι ώστε να τους συμβουλευτούν.Η σύνδεση μεταξύ τους έχει χαθεί, τα παιδιά φτιάχνουν τον δικό τους κόσμο και χάνονται στα όνειρά τους γι΄αυτόν τον κόσμο που πιστεύουν πως ,αν μιλήσουν σε κάποιον ,θα τον χάσουν.”

Μάι 15 11

Αποτελέσματα ερωτηματολογίου του τμήματος Β1

Project : Διατροφή

 

  • Στην ερώτηση Πόσα γεύματα τρώτε την ημέρα η πλειοψηφία των μαθητών  απάντησε : 3
  • Στην ερώτηση Υπάρχει κάποιο παχύσαρκο άτομο στην οικογένειά σου η πλειοψηφία των μαθητών απάντησε : Όχι
  • Στην ερώτηση Πόσες φορές την ημέρα πίνεις γάλα η πλειοψηφία των μαθητών απάντησε : 2
  • Στην ερώτηση Πόσα φρούτα και λαχανικά τρώτε την ημέρα η πλειοψηφία των μαθητών απάντησε : 2
  • Στην ερώτηση Παίρνεις φαγητό από το σπίτι ή από το κυλικείο οι απαντήσεις σχεδόν μοιράστηκαν.

 

Από την έρευνα φάνηκε επίσης πως οι περισσότεροι μαθητές προτιμούν για πρωινό γάλα με δημητριακά, για μεσημεριανό πατάτες και κρέας και για βραδινό γάλα με δημητριακά. Τέλος, τα αποτελέσματα δείχνουν πως οι μαθητές τρώνε όσπρια 2 φορές την εβδομάδα, κρέας και ζυμαρικά τρεις ενώ φρούτα, σαλάτες και γλυκά κάθε μέρα.

Απρ 15 25

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ -ΚΥΛΙΚΕΙΟ

Δείτε τα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποιήσαμε στο σχολείο μας σχετικά με τη διατροφή των συμμαθητών μας στο σχολείο .

Το ερωτηματολόγιο που ετοιμάσαμε απαντήθηκε από μαθητές τριών τμημάτων Α΄Β΄και Γ΄τάξης(σύνολο:67 μαθητές).

 

 

Απρ 15 17

Τον προηγούμενο μήνα η ομάδα μας μοίρασε  ερωτηματολόγιο σχετικά με την ύπαρξη και τη διαχείριση του ελεύθερου χρόνου από τον μαθητόκοσμο του σχολείου μας.

Τα αποτελέσματα λοιπόν έχουν ως εξής:

Στο πρώτο ερώτημα η συντριπτική πλειοψηφία έχει απαντήσει θετικά.(84%)

Στο δεύτερο και τρίτο ερώτημα περισσότερο από 50% των μαθητών δηλώνει ότι διαθέτει ελεύθερο χρόνο περισότερο από δέκα ώρες εβδομαδιαίως .Χρόνο τον οποίο οι περισσότεροι διαθέτουν κατά σειρά προτίμησης σε:αθλήματα, οικογένεια/φίλους και διαδίκτυο.Ένα μικρό ποσοστό διαθέτει τον ελεύθερο χρόνο σε άλλες δραστηριότητες.

Για τις σχολικές υποχρεώσεις διατίθενται κυρίως μία έως τρεις ώρες την ημέρα.

Όσον αφορά τα αθλήματα:η πλειοψηφία απάντησε ότι ασχολείται με κάποιο άθλημα, μεταξύ των οποίων κυριαρχούν ποδόσφαιρο,μπάσκετ,βόλεϋ, στίβος .Άλλα αθλήματα:ποδηλασία, τένις, χορός, πολεμικές τέχνες, ράγκμπι, ιππασία, γυμναστική και sportfishing(!).

Πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών δηλώνει ότι βλέπει τηλεόραση, μία έως τρεις ώρες την ημέρα.Απλό τέσσερεις ώρες και πάνω ένα μικρό ποσοστό.

Ως προς το διαδίκτυο,μία έως τρεις ώρες την ημέρα απάντησε η πλειοψηφία ότι περνά μπροστά στον υπολογιστή.Η μειοψηφία απάντησε ότι αφιερώνει στο διαδίκτυο περισσσότερες από τέσσερεις ώρες.Ξεχώρισε η απάντηση:¨Όλη μου τη ζωή!¨.

Στα δύο τελευταία ερωτήματα η συντριπτική και πάλι πλειοψηφία, όπως ήταν αναμενόμενο,απάντησε ότι θα ήθελε περισσότερο ελεύθερο χρόνο προκειμένου να τον διαθέσει σε ασχολίες μακριά από το πιεστικό σχολικό πρόγραμμα και σχετικές με τα ενδιαφέροντά τους, χωρίς να λείπει και η αναφορά σε φίλους και οικογένεια.

Και η απάντηση:Πιο πολύ (ελεύθερο χρόνο) πεθαίνεις!

Όχι είπα!

Στο ερώτημα πώς θα βρεθεί περισσότερος ελεύθερος χρόνος η κυρίαρχη απάντηση ήταν:λιγότερα μαθήματα και ακολουθούν:η μείωση των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, η σωστή διαχείριση χρόνου και η ολοκλήρωση των εργασιών στο σχολείο.

Δεν έλειψε και πάλι η ξεχωριστή απάντηση:Δώστε μου λεφτά και όλα γίνονται!

 

 

 

Η συντακτική ομάδα

Απρ 15 16

 

Ερωτηματολόγιο Ελεύθερου Χρόνου

  • Έχετε ελεύθερο χρόνο;

 

ΝΑΙ                                  ΟΧΙ

  • Πόσο ελεύθερο χρόνο έχετε την εβδομάδα;

 

  • Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο σας χρόνο;

 

 

ΑΘΛΗΜΑ/ΧΟΜΠΙ                                      ΦΙΛΟΙ/ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

 

 

ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ                                                   ΚΑΤΙ  ΑΛΛΟ

  • Πόσο χρόνο αφιερώνετε στις σχολικές σας υποχρεώσεις;

_________________________________________________

  • Στον ελεύθερο σας χρόνο ασχολείστε με κάποιο άθλημα;

 

 

ΝΑΙ                                 ΟΧΙ

Εάν ναι με ποιο;

____________________________

  • Βλέπετε τηλεόραση;

 

ΝΑΙ                                ΟΧΙ

 

Εάν ναι πόσες ώρες την ημέρα;

_________________________

  • Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο Διαδίκτυο;

 

____________________________________

  • Θα θέλατε να έχετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο; Εάν ναι, για ποιον λόγο;

 

 

____________________________________________________________

 

  • Πώς θα μπορούσε κατά την γνώμη σας να βρεθεί (περισσότερος) ελεύθερος χρόνος;

___________________________________________________________

Μαρ 15 21

DSCN2470  DSCN2474 DSCN2130 DSCN2159 DSCN2181 DSCN2282 DSCN2291 DSCN2294 DSCN2295

Μαρ 15 21

 

Στη Βουλή των Ελλήνων  DSCN2338  DSCN2701DSCN2451

DSCN2423

Παλιά Βουλή- Στη Βουλή των Ελλήνων

Μαρ 15 08

Βροχερή ξημέρωσε η πρώτη μέρα της άνοιξης. Βροχερή και η βροχή πιτσίλιζε τα τζάμια του δωματίου της Ελένης.
Η Ελένη ήταν ένα όμορφο κορίτσι με γκριζοπράσινα μάτια σαν τα φύλλα της ελιάς και μαύρα μαλλιά σαν το βρεγμένο κάρβουνο.
Εκείνη την ημέρα η Ελένη καθόταν στο δωμάτιό της και διάβαζε. Οι αστραπές και οι βροντές δεν την τρόμαζαν. Μα ακουγόταν κάπου κάπου ένας ξερός κρότος σαν βομβαρδισμός και μια κραυγή πνιγμένη… Η Ελένη πήγε στο δωμάτιο του πατέρα της. Κοιμόταν ακόμα βαριά, όμως το πρόσωπό του έκανε συσπάσεις σαν να έβλεπε κάποιον εφιάλτη. Το κορίτσι πήρε την εφημερίδα του από το κομοδίνο. Διάβασε τον τίτλο… Ταράχτηκε. Μια λέξη με εφτά γράμματα. Το κόκκινο μελάνι είχε πιτσιλίσει τις άκρες των γραμμάτων κι έτσι η λέξη πόλεμος έμοιαζε σαν είχε εκραγεί, σαν να πετούσε φλόγες.
Η κοπέλα πήγε στο δωμάτιό της και κοίταξε έξω από το παράθυρο. Έβρεχε ακόμα. Για μια στιγμή ευχήθηκε οι σταγόνες που έπεφταν να ανέβαιναν πάλι στον ουρανό. Μα δεν εκπληρώθηκε η ευχή της και κατάλαβε ότι βρισκόταν παγιδευμένη στη σκληρή πραγματικότητα την οποία δεν μπορούσε να αλλάξει.
Πέρασαν τα χρόνια… έφευγαν σαν ελπίδες που χάνονται και δεν ξαναγυρίζουν. Ο πατέρας της Ελένης σκοτώθηκε στον πόλεμο και η κοπέλα αρρώστησε από τη λύπη της. Το ένιωθε, πλησίαζε η μέρα που θα έφευγε για πάντα.
Ένα πρωί είδε από το παράθυρό της μια παπαρούνα. Ήταν ολόδροση σαν ελπίδα, ήταν πιο κόκκινη από το αίμα. Και η Ελένη άφησε την πνοή της να πετάξει… αλλά ήταν ευτυχισμένη. Είχε βρει επιτέλους τον πατέρα της. Τον αντάμωσε στον Παράδεισο βλέποντας την παπαρούνα. Ήταν η τελευταία παπαρούνα της άνοιξης…

                                                                                                                          Σοφία Γρατσία, τάξη Α΄

Μαρ 15 08

Στις μέρες μας, το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού άρχισε να παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις και να τρομάζει τόσο τους γονείς όσο και τους εκπαιδευτικούς. Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού δύσκολα μπορεί να οριστεί, αφού εκδηλώνεται με διάφορες μορφές. Οι εκδηλώσεις αυτές μπορούν να πάρουν τη μορφή της Ψυχολογικής Βίας και εκφράζονται με διάφορα πειράγματα, παρατσούκλια, κοροϊδία, διάδοση φημών, εξύβριση, ταπείνωση, εξευτελισμός, ρατσιστικά σχόλια, απειλών ή και τρομοκρατίας. Η ψυχολογική βία περιλαμβάνει, επίσης, και τον εσκεμμένο αποκλεισμό μαθητών από διάφορες κοινωνικές και σχολικές δραστηριότητες.
Τα τελευταία χρόνια, στη βιβλιογραφία του bullying προστέθηκε και άλλη μια κατηγορία, αυτή του Ηλεκτρονικού ή Διαδικτυακού Εκφοβισμού (cyber bullying). Ο όρος Cyber bullying αποδόθηκε πρώτα από τον Bill Belsey και χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τις διάφορες μορφές ψυχολογικής κακοποίησης, οι οποίες συνδέονται με τον συμβατικό εκβιασμό, μέσω του διαδικτύου ή παρεμφερή τεχνολογία, με σκοπό τη σκόπιμη ζημιά ενός ατόμου ή μιας ομάδας.
Αυτό που διαχωρίζει τον σχολικό εκφοβισμό από το απλό πείραγμα είναι η ένταση, η διάρκεια και η επανάληψη μιας κατάστασης και κυρίως η ανισορροπία δύναμης μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών. Με άλλα λόγια, στον σχολικό εκφοβισμό το παιδί «θύτης», δηλαδή το παιδί που εκφοβίζει, υπερέχει σωματικά από το παιδί που εκφοβίζεται, δηλαδή το παιδί «θύμα» ή αλλιώς το παιδί «στόχο». Αντιθέτως, όταν για παράδειγμα δυο παιδιά της ιδίας ισχύος έχουν «πιαστεί στα χέρια», αυτό το περιστατικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως σχολικός εκφοβισμός. Επίσης, ο μαθητής που εκφοβίζεται μπορεί να είναι συχνά μικρότερης ηλικίας και δεν έχει προκαλέσει τον μαθητή-θύτη.
Οι επιπτώσεις του σχολικού εκφοβισμού είναι ποικίλες, σοβαρές και μακροχρόνιες, και αφορούν στα παιδιά που θυματοποιούνται, αλλά και τα παιδιά θύτες, καθώς επίσης και τα παιδιά παρατηρητές. Η τελευταία κατηγορία αναφέρεται στους μαθητές οι οποίοι παραμένουν αμέτοχοι, χωρίς να υποστηρίζουν ή να προστατεύουν μίαν από τις δύο πλευρές. Συνήθως αισθάνονται άβολα και αναποφάσιστοι σχετικά με το ποιος είναι ο υπεύθυνος ή αν το θύμα άξιζε της συγκεκριμένης αντιμετώπισης ή όχι. Ενώ οι παραπάτω επιπτώσεις ενδέχεται να προκαλούνται και από άλλους παράγοντες, οι έρευνες γύρω από το θέμα δείχνουν τις επιπτώσεις αυτές να είναι πολλοί συχνές στα θύματα, στους θύτες, αλλά και στους αμέτοχους μαθητές του σχολικού εκφοβισμού.

Τα παιδιά που εκφοβίζονται
•Έχουν περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από κατάθλιψη και άγχος και μερικά από τα συμπτώματα που αναγράφονται παρακάτω, μπορεί να εξακολουθήσουν να υπάρχουν μέχρι την ενηλικίωση:
•Έχουν συχνά τάσεις αυτοκτονίας, που μπορεί να συνεχίσουν και μέχρι την ενηλικίωση. Σε μία μελέτη, οι ενήλικες που υπήρξαν θύματα σχολικού εκφοβισμού ήταν 3 φορές πιο πιθανόν να κάνουν σκέψεις για αυτοκτονία.
•Είναι πιο πιθανόν να παρουσιάσουν σωματικά συμπτώματα, που περιλαμβάνουν πονοκέφαλους, ημικρανίες, δερματικά προβλήματα (π.χ. έκζεμα, ή ψωρίαση) έλκος, τρέμουλο, αυξημένους παλμούς, κρίσεις πανικού κ.ά.
•Σχετική έρευνα έδειξε ότι τα θύματα σχολικού εκφοβισμού -δημοτικής ηλικίας- είχαν τις διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν ψυχωτικά συμπτώματα στην εφηβεία
•Είναι πιο πιθανό να παραπονιούνται για την υγεία τους. Σε μία μελέτη, η θυματοποίηση σχετίστηκε με την κατάσταση υγείας χρόνια αργότερα.
•Μείωση της σχολικής απόδοσης και παρουσίας στο σχολείο, όπως και αυξημένες πιθανότητες να παρατήσουν εντελώς το σχολείο.
•Έχουν περισσότερες πιθανότητες να αντιδράσουν με εξαιρετικά βίαιο τρόπο. Σε 12 από τα 15 περιστατικά στη δεκαετία του 1990, όπου μαθητές έριξαν πυρά στο σχολείο τους, οι σκοπευτές ήταν θύματα σχολικού εκφοβισμού.
•αυξημένο αίσθημα θλίψης και μοναξιάς
•αλλαγές στον ύπνο και στις διατροφικές συνήθειες
•απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες
Τα παιδιά που είναι παθητικά και αγωνιώδη είναι πιθανότερο να είναι θύματα του σχολικού εκφοβισμού. Τείνουν επίσης να αισθάνονται ανασφάλεια, να έχουν αρνητική εικόνα για τον εαυτό τους και να κλαίνε συχνά. Στην πραγματικότητα, μερικοί ερευνητές θεωρούν ότι η ανασφάλεια και η έλλειψη αυτοπεποίθησης που χαρακτηρίζουν μερικά παιδιά, μπορεί να τα βάζουν στη θέση του «τέλειου θύματος», αφού η αδυναμία τους φαίνεται να προκαλεί τα παιδιά θύτες. Τα παιδιά που είναι θύματα του σχολικού εκφοβισμού είναι συνήθως πιο ήσυχα και ευαίσθητα από άλλα παιδιά.
Τα θύματα του σχολικού εκφοβισμού έχουν λιγότερους φίλους από τα παιδιά που δεν εκφοβίζονται. Είναι λιγότερο αποδεχτά από συνομήλικους, δεν είναι καθόλου δημοφιλή και μπορεί να έχουν δεχτεί και την απόρριψη. Αυτά τα παιδιά είναι συνήθως μόνα τα διαλείμματα. Αυτή η απόρριψη από τους συνομήλικους εμφανίζεται πολύ πριν να αρχίσει ο εκφοβισμός. Τα παιδιά που είναι κοντύτερα, λεπτότερα, ή με λιγότερη μυϊκή δύναμη από τους συνομήλικους αποτελούν συχνότερα στόχο για εκφοβισμό.
Βασικό ρόλο στην αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού έχουν οι γονείς. Σε περίπτωση, λοιπόν, που το παιδί παρουσιάσει διαταραχές συμπεριφοράς και ψυχολογικά ή ψυχοσωματικά προβλήματα, οι γονείς με αγάπη και διάλογο θα πρέπει να προσεγγίσουν το παιδί. Θα πρέπει να κουβεντιάσουν ήρεμα μαζί του για την εμπειρία του αυτή και να καταγράψουν προσεκτικά τη μαρτυρία του. Το παιδί έχει ανάγκη να νιώσει ασφάλεια και στοργή καθώς η ανασφάλεια έχει κατακλύσει ένα τεράστιο μέρος της καθημερινότητάς του. Οι γονείς, λοιπόν, θα πρέπει να το διαβεβαιώσουν ότι δε φταίει αυτό για το συμβάν. Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση το παιδί να νιώσει υπεύθυνο γι’ αυτή την κατάσταση. Η αδιαφορία του παιδιού προς τον εκφοβιστή του δεν είναι λύση. Το παιδί πρέπει να μάθει να κοιτάζει τον εκφοβιστή στα μάτια. Επιπλέον, οι γονείς πρέπει να εξηγήσουν στο παιδί πως ο,τιδήποτε υποπέσει στην αντίληψή του στο μέλλον θα πρέπει να το αναφέρει αμέσως στο δάσκαλο, ενώ οι ίδιοι ενημερώνουν αμέσως τους εκπαιδευτικούς του σχολείου και τη Διεύθυνση. Δεν πρέπει ο γονέας να υποτιμήσει τις επιπτώσεις που έχει ο εκφοβισμός και τα δήθεν πειράγματα στο παιδί του.    Διαδίκτυο

Πόπη Κουτελιέρη, τάξη Β΄

Μαρ 15 02

Η Αποκριά πέρασε και από το σχολείο μας!!!

DSCN0947     DSCN1017DSCN0942DSCN1040

 Φιλοξενείται από Blogs.sch.gr
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση