Τα μεγάλα μας παιδιά, της Ε΄ και Στ΄ τάξης, περίμεναν με μεγάλη αγωνία όλη τη χρονιά τη διήμερη εκδρομή στη Μονεμβασιά! Ένα από τα προγράμματα που υλοποιούσαν ήταν για τα κάστρα και τι πιο όμορφη εμπειρία να συμμετέχουν στο πρόγραμμα του ΚΠΕ Μολάων για την καστροπολιτεία, τη γενέτειρα του Γ. Ρίτσου
…Ἐτοῦτο τὸ τοπίο εἶναι σκληρὸ σὰν τὴ σιωπή,
σφίγγει στὸν κόρφο του τὰ πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στὸ φῶς τὶς ὀρφανὲς ἐλιές του καὶ τ᾿ ἀμπέλια του,
σφίγγει τὰ δόντια. Δὲν ὑπάρχει νερό. Μονάχα φῶς.
Ὁ δρόμος χάνεται στὸ φῶς κι ὁ ἴσκιος τῆς μάντρας εἶναι σίδερο…
Τα καλά μας τα παιδιά κατάφεραν να συγκεντρώσουν μόνα τους όλα τα χρήματα που χρειάζονταν, και ήταν αρκετά, και βοήθησαν ο ένας τον άλλον κι έτσι την Τετάρτη το μεσημέρι φτάσαμε στο ξενοδοχείο τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και κατευθυνθήκαμε για φαγητό σε μια ταβέρνα δίπλα στη θάλασσα.
Το ραντεβού μας με την κ. Λένα και την κ. Μαρία, μέλη της παιδαγωγικής ομάδας του ΚΠΕ Μολάων, ήταν το απόγευμα έξω από την πύλη του Κάστρου, που αρκεί να την περάσεις για να χαθείς στον χρόνο τότε που άρχισε η πρώτη κατοίκηση του βράχου (6ος μ.Χ. αιώνας) και οι Μονεμβασίτες κατάφεραν να γίνουν ξακουστοί έμποροι!
Στις αρχές του 20ου αιώνα η πόλη ήταν σχεδόν ερειπωμένη ενώ τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρήθηκε μια νέα άνθηση και πόλος έλξης εκατοντάδων επισκεπτών.
Όλοι μας μείναμε άναυδοι από αυτή την ομορφιά και από την αρμονική συνύπαρξη του φυσικού και του ανθρώπινου στοιχείου και για μια ακόμα φορά συνειδητοποιήσαμε εμείς οι εκπαιδευτικοί πόσο ωφέλιμες και ουσιαστικές είναι αυτές οι επισκέψεις!
Στο λιακωτό και κοίταζες/και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου/το φως της οικουμένης
Στο ξενοδοχείο
Ξεκινάμε για το κάστρο
Πριν την πύλη
Επιστροφή στον ιστορικό χρόνο
Ξενάγηση από την κ. Μαρία
Με φόντο την “αρμονία”
Ακούγοντας τη θάλασσα
Τα όμορφα καλντερίμια
Στο λιακωτό μιας σουίτας
Άρχοντες…
Να σ᾿ αγναντεύω, θάλασσα, να μη χορταίνω
Τα παιδάκια μας
Μιλώντας για την ιστορία της καστροπολιτείας
Φτιάχνοντας την ιστορική γραμμή
χωρίς σχόλια
Γεια σας!