Επιμέλεια: Αγγελική Μουζάκη Θανάσης Πρωτόπαπας

Εκδόσεις: Gutenberg
Περίληψη
Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται μια νηφάλια, επιστημονική μελέτη της ορθογραφικής δεξιότητας από τη σκοπιά της εκπαιδευτικής ψυχολογίας. Τα κεφάλαια έχουν γραφτεί από εξειδικευμένους ερευνητές με εμπειρία στη μελέτη της ορθογραφημένης γραφής και γνώση της σύγχρονης βιβλιογραφίας. Παρουσιάζουν πειραματικά δεδομένα και θεωρητικές υποθέσεις για τους μηχανισμούς και τις διεργασίες που υποστηρίζουν την κατάκτηση της ορθογραφικής δεξιότητας, επιχειρώντας να συνθέσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα. Η οργάνωση του βιβλίου καλύπτει με συστηματικό τρόπο το ευρύτερο δυνατό φάσμα επιμέρους ζητημάτων.
“Το βιβλίο καλύπτει ένα κενό στην ελληνική βιβλιογραφία και συνδράμει σε τρία επίπεδα. Σε θεωρητικό επίπεδο, μέσα από την κριτική παρουσίαση όλων των ερμηνευτικών προσεγγίσεων στην
ορθογραφία, δίνει τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης σε ένα εύρος θεωρητικών μοντέλων. Σε ερευνητικό επίπεδο, συγκεντρώνει στοιχεία από τη σύγχρονη διεθνή έρευνα αλλά κυρίως παρουσιάζει το σύνολο της υπάρχουσας ελληνικής ερευνητικής δραστηριότητας για την ορθογραφία. Τέλος, στο επίπεδο της διδακτικής πράξης, μέσα από τη συνθετική και κριτική αξιοποίηση των ευρημάτων της σύγχρονης
μελέτης, οι συγγραφείς αποπειρώνται να τροποποιήσουν συστηματικά παγιωμένες αντιλήψεις για την ορθογραφία και τις διδακτικές πρακτικές.”ΣουζάναΠαντελιάδου
Καθηγήτρια Ειδικής Αγωγής-Μαθησιακών Δυσκολιών

Συμβουλές για πιο αποδοτική μελέτη

Πολλοί γονείς ρωτούν πού πρέπει να διαβάζει το παιδί, πώς να είναι διαμορφωμένο το δωμάτιό του, τι να υπάρχει και τι όχι.

Τα παιδιά σχολικής ηλικίας θα πρέπει καταρχάς να έχουν μία συγκεκριμένη ώρα για διάβασμα. Σίγουρα, όχι αμέσως μόλις γυρίσουν από το σχολείο, γιατί θα είναι κουρασμένα, ούτε, όμως, και αργά το βράδυ.

Το ιδανικό είναι να φάνε το μεσημεριανό τους, να παίξουν ή να κοιμηθούν λίγο, και το απόγευμα που θα είναι ξεκούραστα και με καθαρό μυαλό να ξεκινήσουν την μελέτη τους. Έτσι, και λιγότερο χρόνο θα ξοδέψουν αλλά και θα είναι πιο αποδοτικά.

Επιπλέον, σταθερός επιβάλλεται να είναι και ο χώρος. Πολλά παιδιά προτιμούν να διαβάζουν στην κουζίνα για να έχουν κοντά τη μαμά, άλλα ξαπλωμένα στο πάτωμα, άλλα στη δουλειά του μπαμπά, στη γιαγιά, στο σαλόνι.

Ο ιδανικός χώρος είναι σαφώς το δωμάτιο του παιδιού, ή αν δεν έχει δικό του και το μοιράζεται με τα αδέρφια του, τότε κάποιο σημείο του σπιτιού όπου θα υπάρχει το δικό του γραφείο μελέτης.

Τι πρέπει, όμως, να υπάρχει στο δωμάτιο του παιδιού;

Καταρχάς, ένα γραφείο, πάνω στο οποίο θα υπάρχουν μόνο τα απολύτως απαραίτητα (πχ. βιβλία και τετράδια σύμφωνα με το σχολικό πρόγραμμα για την επόμενη μέρα, κασετίνα, ένα ποτήρι νερό για να μην χρειάζεται να κάνει μεγάλα διαλείμματα αν διψάει).

Επίσης, ένα φωτιστικό (αριστερά αν πρόκειται για δεξιόχειρα, δεξιά αν πρόκειται για αριστερόχειρα) για να έχει καλύτερη ορατότητα όταν γράφει ή διαβάζει.

Ένα ρολόι στον τοίχο με μεγάλους αριθμούς ώστε να μπορεί να οργανώνει τον χρόνο του. Επίσης, σε ένα ευδιάκριτο σημείο καλό είναι να υπάρχει αναρτημένο το εβδομαδιαίο σχολικό πρόγραμμα του παιδιού.

Μπορείτε, επιπλέον, να φτιάξετε ένα «πρόγραμμα διαβάσματος», πχ.: ξεκινάω με την αντιγραφή, έπειτα ορθογραφία, διάλειμμα, μαθηματικά κτλ. Χρησιμοποιείστε λίστα και όχι κείμενο, λίγα λόγια, αρκετές εικόνες. Το διάβασμα του παιδιού θα είναι πιο οργανωμένο αν γνωρίζει ακριβώς τι και με ποια σειρά πρέπει να τα κάνει.

Συρτάρια όπου εκεί θα βρίσκονται όλα τα σχολικά είδη, πχ. στο πρώτο συρτάρι τα μολύβια, γόμες, ξύστρες, στο δεύτερο τα μπλοκ ζωγραφικής, μπογιές, στο τρίτο τα τετράδια κτλ.

Η οργάνωση και η έλλειψη πολλών ακουστικών και οπτικών ερεθισμάτων στον χώρο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχετε κατά νου πριν ξεκινήσετε τη μελέτη των σχολικών μαθημάτων στο σπίτι.

(πηγή: iator.gr)

Ολόκληροι κήποι, επαύλεις και θησαυροί που δεν έχουν εκτεθεί ποτέ σε μια έκθεση για τις μέρες πριν από την έκρηξη του Βεζούβιου

Η Πομπηία και το Ερκουλάνεουμ θα αναβιώσουν στην έκθεση του Βρετανικού Μουσείου.

Σε δύο βδομάδες περίπου, στις 28 του μήνα, το Βρετανικό Μουσείο θα εγκαινιάσει μια σημαντική έκθεση με αντικείμενα που στην πλειονότητά τους παρουσιάζονται για πρώτη φορά. Δύο πόλεις που τάφηκαν κάτω από τις στάχτες του Βεζούβιου, η Πομπηία και το Ερκουλάνεουμ, θα δώσουν στο φως της μέρας λάμψεις από την ομορφιά και τη ζωή τους πριν από τη θανατηφόρα έκρηξη που τις αφάνισε. Οι αρχαιολόγοι και οι συντηρητές ετοιμάζουν την έκθεση πυρετωδώς, ενώνοντας κομμάτια από το ανάγλυφο «ψηφιδωτό» των ρωμαϊκών πόλεων. Λαμπρές, σαν να φωτίζονται ακόμη από τον μεσογειακό ήλιο, δύο εντυπωσιακές ανάγλυφες μαρμάρινες πλάκες ενώθηκαν ξανά στο Βρετανικό Μουσείο για πρώτη φορά ύστερα από σχεδόν 2.000 χρόνια. Προέρχονται από μια παραθαλάσσια έπαυλη στο Ερκουλάνεουμ.

Τα λείψανα του ιδιοκτήτη της ανακτορικής αυτής έπαυλης ίσως κείτονται ακόμη στην αρχαία ακτή, που σήμερα βρίσκεται μισό μίλι μέσα στην ξηρά. Στα 79 μ.Χ., η θάλασσα αποτελούσε τη μαγευτική θέα του πολυτελώς διακοσμημένου δωματίου, του οποίου η τέταρτη πλευρά ήταν ανοιχτή προς τη θάλασσα. Ενα στρώμα τέφρας καλύπτει ακόμα πολλά σώματα που βρήκαν ακαριαίο θάνατο στο λιμάνι, προσπαθώντας να διαφύγουν. Ενα τρίτο τμήμα του πίνακα έχει χαθεί – ίσως εξαερώθηκε και εξαφανίστηκε για πάντα. Η έκθεση έχει προκαλέσει αίσθηση, με 34.000 εισιτήρια να έχουν ήδη πωληθεί. Ο επιμελητής της παρομοιάζει την προπώληση με εκείνη της διάσημης έκθεσης για τον Τουταγχαμών το 1972, όταν ως έφηβος ο ίδιος καθόταν στην ουρά για μισή μέρα, πριν από την εποχή των online κρατήσεων και των εισιτηρίων διάρκειας συγκεκριμένης ώρας.

Πολλά από τα αντικείμενα δεν έχουν ποτέ εκτεθεί ούτε στην Ιταλία και μερικά αποκαλύφθηκαν τα τελευταία χρόνια. Αλλα συγκαταλέγονται στους θησαυρούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Νάπολης.

Ειδώλιο από τερακότα με παράσταση μητέρας με το μωρό της

Ανάμεσα σε αυτά είναι ένα εντυπωσιακά αληθοφανές πορτρέτο ενός αρτοποιού και της γυναίκας του από την Πομπηία και ένα άλλο μαρμάρινο από την Πομπηία, που παριστάνει τον Πάνα να συνουσιάζεται με κατσίκα.

Την περασμένη εβδομάδα κατέφθασε στο μουσείο ένας ολόκληρος κήπος με σιντριβάνια, αγάλματα, ωδικά πτηνά σε ανθισμένους θάμνους. Ηταν ένα από τα πιο όμορφα εσωτερικά δωματίων που έχουν βρεθεί στην Πομπηία, σίγουρα το σκηνικό μιας ευτυχισμένης ζωής που τελείωσε άδοξα: Στην έκθεση εμφανίζονται τα θλιβερά «καλούπια» των σωμάτων των τελευταίων ενοίκων του σπιτιού, του άνδρα, της γυναίκας και των μικρών παιδιών που βρέθηκαν κάτω από τις σκάλες.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=63796600