Μαύρο, γκρίζο, μπλε
μπλε ή μαύρο;
Και γκρίζο και μαύρο και μπλε.
Το χρώμα του φόβου.
Έχει χρώμα ο φόβος;

Έχει βάρος
Με σκεπάζει σύγκορμο.
Φωλιάζει μέσα μου.
Μέσα μου κατοικεί.
Στον ύπνο ,στον ξύπνιο μου.
Με απειλεί
με πιέζει
με μπερδεύει
με σκοτεινιάζει
με μικραίνει
με φυλακίζει
με στοχεύει
με πυροβολεί.

Δεν τον αντέχω
Εγώ ,συγκάτοικος του φόβου!
Μου κόβει τα πόδια,
μου κόβει τα φτερά.
Έρχεται μαζί μου παντού
θέλω να ζήσω,
χωρίς αυτόν.
Να τον ξεφορτωθώ
να τον στείλω στον αγύριστο.
Γιατί να υπάρχει;
Είναι κομμάτι της ζωής.
Όπου κακό εκεί και το καλό.
Όπου ο φόβος εκεί και ο άνθρωπος.
Εγώ και οι άλλοι.
Αγαπώ, εμπιστεύομαι…
Μιλώ.

Διπλώνω το φόβο μου
μέσα σε ένα λωτό .
Τον βάζω στο φύλλο,
τον παίρνει ο άνεμος.
Τον βάζω στο βότσαλο,
τον παίρνει το κύμα.

Φόβος που μοιράζεται
μισός φόβος.
Στ1

Παύλος, Βικτώρια, Στέλιος, Δήμητρα, Δημήτρης, Μυρτώ,
Γεωργία, Χρήστος, Ιωάννα, Αλή, Ειρήνη,
Δήμητρα, Χριστίνα, Νέγκι , Λίλιαν, Δημήτρης .

Και η δασκάλα μας η κ. Φωτεινή Φραγκούλη.