Σήμερα είναι Σάββατο του Λαζάρου και χθες, τελευταία μέρα του σχολείου πριν τις διακοπές του Πάσχα, οι μαθητές της Α΄ και της Β΄ τάξης είπαν τα Συριανά κάλαντα στον κύριο Χρήστο, τον Διευθυντή του σχολείου μας, στις υπόλοιπες τάξεις του σχολείου μας, στο Ειδικό σχολείο και στο νηπιαγωγείο μας!
“Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.
Πού ‘σουν Λάζαρε, που ‘ναι η φωνή σου;
που σε γύρευε η μάνα κι η αδελφή σου.
Ήμουνα στη γη, στη γη χωμένος,
κι από τους νεκρούς, νεκρούς αναστημένος.
Δώστε μου νερό, νερό λιγάκι,
να ξεπλύνω της καρδιάς μου το φαρμάκι.
Δώστε μας αυγά, αυγά να σας τα πούμε,
κι οι κοτούλες σας πολλά γεννούνε.
Βάγια, βάγια των βαγιών, τρώνε ψάρι και κολιό,
και την άλλη Κυριακή τρώνε το παχύ αρνί!”
Τα παιδιά είχαν μάθει τα κάλαντα στο μάθημα της Μουσικής και είχαν ετοιμάσει τα Λαζαράκια με τη βοήθεια της κυρίας Ελένης, της μουσικού του σχολείου μας. Την Παρασκευή ήταν όλα έτοιμα για να μαζέψουν στο καλαθάκι τους σοκολατένια αυγουλάκια και λιχουδιές!
Η κυρία Καίτη των Αγγλικών μάς έδωσε jelly beans, καραμελάκια από την Αγγλία, και οι δασκάλες και τα παιδιά του Ειδικού σχολείου κουλουράκια φτιαγμένα από τα χεράκια τους!
Ήταν τόσο γιορτινή ατμόσφαιρα στα τρία σχολεία, τόσο εύθυμη και ζεστή, τόσο γεμάτη παιδικές φωνούλες και μοσχομυριστές μυρωδιές!
Και του χρόνου, αστεράκια! Καλό Πάσχα! Καλή ανάσταση!