Πολλά γονίδια σχετίζονται με την ΥΨΗΛΗ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ (ΑΠ), αν και η κληρονομική συνιστώσα είναι της τάξης του 13%-35%. Διαπιστώθηκε ότι και επιγενετικές αλλαγές ενδέχεται να μεταβάλλουν την έκφραση γονιδίων που εμπλέκονται στη ρύθμιση της ΑΠ. Αυτό σημαίνει ότι μεγάλο ποσοστό των υπερτασικών οφείλεται στον τρόπο ζωής του ατόμου. Ως εκ τούτου μείωση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να επέλθει και από αλλαγές στον τρόπο ζωής μας, π.χ. έλεγχος παχυσαρκίας, καπνίσματος, άσκηση, κλπ.
Η συχνότητα της υπέρτασης σε διαφόρους πληθυσμούς σχετίζεται με τη διαιτητική πρόσληψη NaCl (μαγειρικό αλάτι). Επίσης η συχνότητα του ποσοστού των υπερτασικών ενήλικων ατόμων μπορεί να αυξηθεί από την υψηλή πρόσληψη NaCl. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι το υπερβολικό σωματικό βάρος, η κατανάλωση οινοπνευματωδών, το ψυχοκοινωνικό στρες και η απουσία σωματικής άσκησης. Η υπέρταση είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για το εγκεφαλικό, το έμφραγμα του μυοκαρδίου (καρδιακές προσβολές), την καρδιακή ανεπάρκεια, τα ανευρύσματα των αρτηριών, την περιφερική αρτηριακή νόσο και είναι η αιτία της χρόνιας νεφρικής νόσου. Ακόμα και η μέτρια αύξηση της αρτηριακής πίεσης σχετίζεται με το μειωμένο προσδόκιμο της ζωή. Εκτιμάται ότι η υπέρταση ευθύνεται για το 6% των θανάτων παγκοσμίως. Μελέτες οικογενειών έδειξαν ότι η κληρονομική συνιστώσα προς την υψηλής ΑΠ είναι της τάξης του 13-35%. Αλλά που οφείλεται το υπόλοιπο 65% τη
ς εκδήλωσης της αρτηριακής πίεσης;
Αρκετές μελέτες ανάλυσης του γενετικού υλικού εντόπισαν εκατοντάδες γονίδια που σχετίζονται με την αρτηριακή πίεση, αλλά οι μεταλλάξεις αυτές αποτελούν ένα μικρό κλάσμα (13-35%) της συμβολής της κληρονομικότητας στην εκδήλωση υπέρτασης. Οπότε ερευνητές διερεύνησαν (DNA Methylation Analysis Identifies Loci for Blood Pressure Regulation, American J. Human Genetics, τόμος 101, Δεκέμβριος 2017, σελίδες 888–902) μήπως επιγενετικές αλλαγές μεταβάλλουν την έκφραση γονιδίων που εμπλέκονται στη ρύθμιση της ΑΠ και να εξηγήσουν το σχετικά μικρό ποσοστό της συμβολής της κληρονομικότητας στην εκδήλωση υπέρτασης. Οι ερευνητές πράγματι εντόπισαν ότι η μεθυλίωση (επιγενετική αλλαγή του DNA) τροποποιεί την έκφραση τουλάχιστον έξι γονιδίων (TSPAN2, SLC7A11, UNC93B1, CPT1A, PTMS και LPCAT3) και με αυτόν τον τρόπο εξηγείται ένα επιπλέον ποσοστό της αιτιογένεσης της αρτηριακής υπέρτασης. Τα ευρήματα αυτής της μελέτης υποδεικνύουν ότι η επιγενετική μεθυλίωση του DNA παίζει ρόλο στη ρύθμιση της ΑΠ ανεξάρτητα από τις γνωστά γονίδια που ευθύνονται για πρόσκληση αρτηριακής υπέρτασης.
