Terra Computerata

Κοσμική ηρεμία
θυμήσου εκείνη τη φωνή:
εκείνος σα μια σκιά μέσα στη νύχτα
όταν μου είπε: ποτέ ξανά, ποτέ ξανά μαζί σου
Εγώ ήμουν η γη
διαβρωμένη (χαραγμένη) από δίψα,
εκείνος, εκεί ψηλά, στον ουρανό, το σύμπαν
τραγουδούσε για μένα: ποτέ ξανά δε θα βρέξει για σένα.
Χλωμή σίβυλλα
φοβισμένη απ’ αυτή τη συνωμοσία,
μάταια έψαχνε/έψαχνα τη μουσική της καρδιάς
Η ηχώ επανέλαβε: ποτέ ξανά, ποτέ ξανά μαζί σου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011 στις 08:26 στην κατηγορία From my ipod. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.