Η ταινία «Poetry» αναπαριστά ένα δράμα λιτό, αφηγηματικό κι ανθρώπινο.
O Κορεάτης δημιουργός Lee Chang-dong ταυτίζει την ποίηση με την φύση, με την ηθική και την αθωότητα. Η ποίηση φθίνει, μας λέει, επειδή φθίνει και η θέση των προαναφερθεισών αξιών στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Η βασική ηρωίδα αναζητά μια χαραμάδα φωτός, μια σταγόνα ποίησης μέσα στο αστικό τοπίο, την οποία αδυνατεί να βρει. Κι αφού οι απεγνωσμένες προσπάθειές της αποβούν άκαρπες, θα σκαρώσει ένα ‘ποίημα’ και μετά θα φύγει αθόρυβα, όπως ήρθε.
Η ματιά του Lee Chang- Dong είναι πεσιμιστική, θεωρεί την ποίηση κομμάτι μιας άλλης εποχής, καταδικασμένης να χαθεί μέσα στα αμοραλιστικά και ακραιφνώς ωφελιμιστικά πλαίσια της νέας τάξης πραγμάτων.
“Ζούμε σε μία εποχή” ανέφερε ο ίδιος “όπου η ποίηση αργοπεθαίνει. Μερικοί θλίβονται γι΄αυτό, ενώ άλλοι δηλώνουν πως της αξίζει να πεθάνει. Παρ΄όλα αυτά οι άνθρωποι εξακολουθούν να διαβάζουν και να γράφουν ποιήματα. Αλλά αυτό είναι ένα ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου. Τι σημαίνει να γυρίζω ταινίες σε μία εποχή όπου έτσι κι αλλιώς ο κινηματογράφος πεθαίνει;”
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.