Ευπρόσδεκτα τα 21 «βιοκλιματικά» σχολεία που ετοίμασε ή ανακατασκεύασε ο ΟΣΚ και θα υποδεχτούν αύριο τους μαθητές. Αλλά αυτό ελάχιστα αλλάζει τη γενική εικόνα: τα ελληνικά σχολεία, κατά κανόνα, είναι στενόχωρα κουτιά, με ατέλειωτους διαδρόμους, με κάγκελα, με σύρματα, αφόρητα ομοιογενή και συχνά ανθυγιεινά. Η κατασκευή τους φαίνεται να υπαγορεύτηκε μόνο από τις ανάγκες στέγασης του μαθητικού πληθυσμού, χωρίς καμιά δημιουργική συνδιαλλαγή μεταξύ αρχιτεκτόνων και εκπαιδευτικών, χωρίς προβληματισμό για την τόσο ιδιαίτερη λειτουργία που καλούνται να επιτελέσουν. Κι ας υπήρξαν στο παρελθόν λαμπρά παραδείγματα σχολείων που εξαρχής σχεδιάστηκαν για να είναι, ακριβώς, σχολεία.
Διαβάστε το αφιέρωμα στην Ελευθεροτυπία
Άρθρα (RSS)
Τί εκπληκτικά όμορφο που είναι λοιπόν, το σχολείο μου, και πόσο σπάνιο είναι αυτό…. Αντίστοιχα, τα Καποδιστριακά, όπως αυτό του 1ου Δ.Σ. Τήνου, π.χ. κτίρια που σου γλυκαίνουν την ματιά, άσχετα βέβαια με το αν ανταπεξέρχονται επαρκώς στις σημερινές εκπαιδευτικές συνθήκες… Αυτές όμως τις ψηλοτάβανες αίθουσες, τα υπέροχα παράθυρα που αφήναν την αλμύρα της θάλασσας να έρχεται μέσα, τους χοντρούς τοίχους, και κυρίως, την εικόνα ενός κτιρίου που θα στεγάσει ανθρώπους, δύσκολα μπορεί να την δει κανείς στα σύγχρονα κουτιά….