Πολλοί πολιτικοί μας υπερηφανεύονται για το θεσμό των ΚΕΠ. Η δική μου εμπειρία, κάκιστη. Κάνω αίτηση για το ευρωπαικό δίπλωμα. Σε 10 μέρες επιστρέφουν τα δικαιολογητικά μου. “Τι πρόβλημα υπάρχει; να πάτε η ίδια στην υπηρεσία” η απάντηση. Πήγα λοιπόν, θορυβημένη. Λές να έχουν μαζευτεί οι παραβάσεις και να μου έχουν κάνει ανάκληση άδειας οδήγησης; Τίποτα τέτοιο. Δεν είχαν συρραφθεί τα δικαιολογητικά με τη σωστή σειρά. Και για αυτό έπρεπε να πάω η ίδια.
Το δημόσιο σαμποτάρει το δημόσιο. Γιατί έχουν χάσει τα μπαξίσια. Δεύτερο περιστατικό. Αίτηση για αποποίηση κληρονομιάς. Η απάντηση επέστρεψε αρνητική μετά από δύο μήνες. Ταχύτης – εξυπηρέτηση. Επομένως συμπάσχω με τον επιστολογράφο της Καθημερινής κ. Νίκο Πληλαβάκη που γράφει:
Καθώς με πληροφόρησαν σήμερα οι ευγενέστατοι, κατά τα άλλα, υπάλληλοι του ΚΕΠ Νέου Κόσμου, η υπηρεσία τους σήμερα, εκτός από την παροχή πληροφοριών (συνήθως –προσθέτω εκ πείρας– ελλιπών), δεν προσφέρει τίποτε άλλο από την απλή διαβίβαση αιτημάτων, και αυτό με καθυστέρηση έως 15 ημερών, λόγω ανεπάρκειας κλητήρων. (Προφανώς το σκανάρισμα και η ηλεκτρονική μεταβίβαση εγγράφων παραμένουν γι’ αυτούς άγνωστες πρακτικές.) Από εκεί και πέρα, το ΚΕΠ περιμένει παθητικά να λάβει απάντηση από την υπηρεσία – αποδέκτη του αιτήματος και να ειδοποιήσει σχετικά τον αιτούντα. Οταν στην άλλη άκρη μοιραία σημειωθεί καθυστέρηση και ο αιτών ζητήσει από το ΚΕΠ να παρέμβει για να προωθήσει την υπόθεσή του, θα εισπράξει την κλασική δημοσιοϋπαλληλική απάντηση: «Μα εμείς δεν μπορούμε (sic) να κάνουμε κάτι τέτοιο» – και θα νιώσει ότι τον έπιασαν κορόιδο.
Γιατί, αν θυμάμαι καλά, τα ΚΕΠ δεν ιδρύθηκαν για να μας επιστρέψουν στην εποχή των αιτησιογράφων, επιβαρύνοντας κιόλας τον φορολογούμενο με στρατιές περιττών υπαλλήλων, αλλά για να διευκολύνουν έμπρακτα τους πολίτες στις συναλλαγές τους με το Δημόσιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.