Κάθε χρόνο τα ίδια. Οι φίλοι μου δυσανασχετούν όταν εξαφανίζομαι στο παράλληλο σύμπαν της Σύρου.
Γιατί κάθε καλοκαίρι επιστρέφω στο αγαπημένο του νησί; Γιατί μόνο εδώ οι άνθρωποι με κάνουν να νιώσω κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Αυτό κάνουν οι νησιώτες μου. Δεν το κατάφερε ή δεν προσπάθησε, δεν ξέρω, κανείς άλλος. Γι΄ αυτό γυρίζω πάντα εδώ. Οι άνθρωποι είναι οι τόποι, μην το ξεχνάμε ποτέ.
Αλλά έφτασε η ώρα της επιστροφής στο κλεινόν άστυ, το οποίο είναι ολίγον κενό απ’ ότι μαθαίνω… Ισως αυτό κάνει περισσότερο υποφερτή την επιστροφή…
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.