«Υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να φέρνεις την ποίηση στον δρόμο; Μόνο η μουσική μπορεί να το κάνει αυτό», εμφατικά λέει στην «Κ» η Angelique Ionatos. Μουσικός, συνθέτης και ερμηνεύτρια, τροβαδούρος θα λέγαμε, η Αγγελική Ιονάτου εδώ και δύο δεκαετίες, ζει στη Γαλλία, όπου μελοποιεί ποίηση –ελληνική πρωτίστως– κοινωνώντας την στο γαλλόφωνο κοινό. Στην αξιόλογη και μακροπερίοδη δισκογραφική της πορεία, ο Ελύτης, ο Ρίτσος, ο Παλαμάς, ο Σαχτούρης, ο Βάρναλης, ο Καβάφης και άλλοι θαυματοποιοί του ποιητικού λόγου έχουν ντυθεί τις μελωδίες της. Στους δίσκους και τα ρεσιτάλ με σεβασμό κοιτά κατάματα τους μεγαλειώδεις στίχους, τους οποίους και ερμηνεύει στα ελληνικά. Στην καινούργια της δουλειά «Eros y muerte» συνθέτει μουσικές πάνω στα «Εκατό ερωτικά σονέτα» του Πάμπλο Νερούδα και τον «Τάφο» του Κωστή Παλαμά, που τραγουδά στα ισπανικά και τα ελληνικά αντίστοιχα. Αρχική της πρόθεση ήταν να «ασκηθεί» αποκλειστικά πάνω στον Νερούδα. Η ταυτόχρονη όμως ενασχόληση με τον Παλαμά την οδήγησε στον εν λόγω δίσκο, που τον παρουσίασε με τη μορφή θεάματος, στο Θέατρο της Πόλης του Παρισιού «Theatre de la ville» για μία εβδομάδα το φθινόπωρο, ενώ έπεται συνέχεια.
«Ιουλίου λόγος» του Ελύτη
Σπονδυλική στήλη στο έργο της θεωρεί τον δίσκο «Ιουλίου λόγος» σε ποίηση Ελύτη, με τη συνέργεια του σπουδαίου βαρύτονου Σπύρου Σακά. Ξεχωρίζουμε ακόμη τη «Θάλασσα» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ποίηση Δήμητρας Μαντά, όπου η Angelique Ionatos αποδίδει τα κομμάτια με την κιθάρα και τη φωνή της. Παλιότερα, είχε καταπιαστεί με τη «Μαρία Νεφέλη» και το «Μονόγραμμα», δραστηριότητα που εγκαινίασε την καλλιτεχνική σχέση της με τον ποιητή. Αλληλογραφούσαν συχνά, με αφορμή τις προκείμενες δουλειές της, όπως άλλωστε και με κάθε άλλο λογοτέχνη που επιθυμούσε να μελοποιήσει. «Ο Ελύτης αν και ενέκρινε τη μουσική που βάζαμε στα ποιήματά του, δεν μπορούσε να την αγαπήσει. Δικαιολογημένα. Πώς μπορεί να του άρεσε απ’ τη στιγμή που είχε στο αυτί τη δική του μουσική, τη μουσική που ο ίδιος δημιούργησε μέσα στο ποίημα; Η μελοποίηση που του άρεσε περισσότερο ήταν στη «Σαπφώ», όπου συμμετείχε και η Νένα Βενετσάνου. Λογικό, αφού δεν ήταν δικά του ποιήματα –μόνο η νεοελληνική απόδοση– τα έβλεπε πιο αποστασιοποιημένα», εξομολογείται.
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.