Terra Computerata

Στην αρχική σελίδα του ιστοχώρου Dreamgrove (www.dream grove.org) υπάρχουν τέσσερις επιλογές: ένα ρόδι, η βάση ενός κορμού, μια τρύπα στο χώμα και ένα σκουλήκι. Οι «επιλογές» απαρτίζουν το φυσικό περιβάλλον μιας υγρής, χωματένιας επιφάνειας, με ρίζες, κλαράκια και φύλλα – το έδαφος ενός κήπου ή καλύτερα, την κάτοψη ενός «Ονειρώνα»… Αυτό τον όρο άλλωστε χρησιμοποιούν στο γραφείο Drifting City, το ελληνικό γραφείο σχεδιασμού που δημιούργησε το Dreamgrove, και που κέρδισε το φετινό διεθνές Βραβείο Webby στην κατηγορία του Καλύτερου Ιστοτόπου NetArt. Σύμφωνα με τον Πέτρο Μπαμπασίκα, έναν από τους αρχιτέκτονες του Drifting City, «η κατηγορία NetArt είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού εξετάζει το ίδιο το μέσο του Internet, το αμφισβητεί σχεδόν, επιβραβεύοντας τις συμμετοχές που προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν τα όρια του Ιντερνετ».

Ας επιστρέψουμε στην αρχή λοιπόν: ρόδι, τρύπα, κορμός, σκουλήκι… Αν τύχει και περάσεις με το ποντίκι πάνω από το ανοιγμένο ρόδι, θα σου εμφανιστεί η επιλογή «πρόσβαση στα όνειρα». Με τη σειρά της, η τρύπα στο έδαφος σού δίνει τη δυνατότητα να αφηγηθείς εσύ ένα από τα όνειρά σου, ενώ ο κορμός σού δίνει τη δυνατότητα να επισκεφτείς εικονικά έναν πραγματικό κήπο που συνδέεται με το Dreamgrove που βλέπεις στην οθόνη του υπολογιστή σου. Ενα καλό σημείο εκκίνησης βέβαια, ειδικά για εκείνους που δεν βλέπουν ποτέ όνειρα αλλά θέλουν να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει εδώ πέρα, είναι το σκουλήκι, που σου δίνει πληροφορίες για το παράξενο αυτό πρότζεκτ…

Η ουσία του έργου όμως είναι τα όνειρα. Γιατί το Dreamgrove είναι ένας κήπος ονείρων, ένας χώρος όπου μπορείς να ψιθυρίσεις, ή καλύτερα, να γράψεις ένα όνειρο που είδες χθες το βράδυ, προσθέτοντας στη συλλογή ονείρων που ήδη εκτίθεται εκεί. Στον «κήπο» διαβάζεις σουρεαλιστικές ιστορίες του υποσυνείδητου του γείτονά σου, του συμπολίτη σου, του αγνώστου. Ονειρα «που ανήκουν σε όλους και όχι μόνο σε έναν», σύμφωνα με τον Πέτρο Μπαμπασίκα. Ξαφνικά, ο δημόσιος χώρος, χωράει ένα συνολικό υποσυνείδητο.

«Δημόσιος χώρος δεν είναι μόνο η πλατεία, αλλά και το Ιντερνετ. Αναρωτιόμασταν αν είναι δυνατόν να αναμείξουμε τα δύο, σχεδιάζοντας τους χώρους έτσι ώστε να ενημερώνει ο ένας τον άλλον. Αλλος στόχος μας ήταν να ανακαλύψουμε έναν τρόπο ένωσης του φυσικού, φυτικού στοιχείου με το ψηφιακό».

 Καθημερινή

Ψηφιακή άσκηση μνήμης και φαντασίας

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Παρασκευή 8 Μαΐου 2009 στις 17:36 στην κατηγορία βραβείο, Διαδίκτυο. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.