Terra Computerata

Όταν εμφανίστηκε το DVD και άρχισαν να γίνονται ψηφιακοί «καθαρισμοί» στις παλιές ταινίες, όλοι μιλούσαν για την τέλεια εικόνα και την πλήρη αποκατάσταση του έργου τέχνης στη μορφή που του αξίζει. Με ήχο και εικόνα στην καλύτερη δυνατή ποιότητα, ειδικά για χαμένα αριστουργήματα της εποχής του βωβού κινηματογράφου. Θυμάμαι το σοκ που ένιωσα την πρώτη φορά που είδα το Πάθος της Ζαν ντ’ Αρκ του Ντράγιερ με τα υπέροχα κάδρα αποκατεστημένα, που ήταν και ο θρίαμβος του DVD. Πέταξα τις βιντεοκασέτες και τα αγόρασα όλα σε DVD, πιστεύοντας ότι είναι το απόλυτο μέσο, ότι δεν υπήρχε περίπτωση να βρεθεί κάτι πιο… τέλειο. Φτάνεις στο σημείο να ψάχνεις την πιο πλήρη έκδοση, ξαναγοράζεις ταινία που ήδη έχεις επειδή της έκαναν νέα επεξεργασία και πρόσθεσαν και κάποια extra, γίνεσαι μανιακός συλλέκτης, με όλα τα κακά που αυτό συνεπάγεται. Ξαφνικά, εμφανίζεται το Blu-ray και στα διαλύει όλα. Κι άντε πάλι απ’ την αρχή. «Ο δίσκος Blu-ray (επίσης γνωστός ως BD) είναι ένας τύπος οπτικών δίσκων υψηλής πυκνότητας για την αποθήκευση ψηφιακών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένου υψηλής ευκρίνειας βίντεο» διαβάζω στη Wikipedia. «To όνομά του προέρχεται από το μπλε ιώδες λέιζερ που χρησιμοποιείται για να διαβάσει και να γράψει αυτό τον τύπο οπτικού δίσκου. Λόγω του πιο σύντομου μήκους κύματός του (405 NM), μπορούν να αποθηκευτούν περισσότερα στοιχεία απ’ ό,τι στο πρότυπο του DVD, το οποίο χρησιμοποιεί κόκκινο λέιζερ (650 NM). Ένας μονής στρώσης δίσκος Βlu-ray μπορεί να αποθηκεύσει 25 gigabytes, πάνω από πέντε φορές την ικανότητα αποθήκευσης ενός μονής στρώσης DVD που ανέρχεται στα 4,7 GB. Ένας δίσκος Βlu-ray διπλής στρώσης μπορεί να αποθηκεύσει 50 GB, σχεδόν έξι φορές την ικανότητα ενός DVD διπλής στρώσης που ανέρχεται στα 8,5 GB. Το Βlu-ray αναπτύχθηκε από την Blu-ray Disc Association, μια ομάδα από επιχειρήσεις που αντιπροσωπεύουν τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης, το υλικό υπολογιστών και την παραγωγή ταινιών». Σημασία έχει ότι η ποιότητα της εικόνας είναι από μόνη της εμπειρία και, αν δοκιμάσεις να δεις μια ταινία, σου είναι αδύνατο να γυρίσεις στα «συμβατικά» DVD. Ήδη οι τίτλοι είναι εκατοντάδες (μπορεί και χιλιάδες) και συνέχεια αυξάνονται. Το κακό είναι ότι πρέπει να ξαναρχίσεις να μαζεύεις απ’ την αρχή. Το καλό ότι δύσκολα θα ξεπεραστεί το format και θα βγει κάτι ακόμα πιο «τέλειο» τα επόμενα χρόνια. Ας ευχηθούμε δηλαδή…

LIFO

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Κυριακή 5 Απριλίου 2009 στις 04:10 στην κατηγορία Τ.Π.Ε.. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.