Καλομελέτα κι έρχεται… αν συνεχίσει έτσι η κατρακύλα των ταμείων μας εκεί θα καταντήσουμε.
The New York Times
Εξασφαλίζουν τα αντιβιοτικά φάρμακά τους, από αυτά που περίσσεψαν σε φίλους τους, αφού προχωρήσουν σε διάγνωση, μέσω Ιντερνετ, και επιδιορθώνουν μόνοι τους κατάγματα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι παρανοϊκοί, καθώς όταν χρειαστούν ιατρική περίθαλψη, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τις ιατρικές δαπάνες.
«Η πρώτη μου αντίδραση ήταν: Δεν είναι δυνατόν! Ο λογαριασμός για νοσηλεία 46 ωρών στο Μπεθ Ισραελ της Νέας Υόρκης ήταν 17.398 δολάρια και όλα αυτά για μία κρίση σπαστικής κολίτιδας», θυμάται η 28χρονη τηλεφωνήτρια Αλάνα Μπόιντ.
Στην ορολογία της βιομηχανίας ιατρικής περίθαλψης, η κ. Μπόιντ ανήκει στην κατηγορία των «νέων αήττητων», των νέων ανθρώπων, που αρνούνται να ασφαλισθούν, θεωρώντας ότι το νεαρό της ηλικίας τους τους καθιστά άτρωτους ή που πιστεύουν ότι δεν αξίζει να δαπανήσουν τόσο πολλά χρήματα. Οι νέοι άνθρωποι αποτελούν τη μεγαλύτερη κατηγορία ανασφάλιστων στις ΗΠΑ (13,2 εκατομμύρια το 2007, ποσοστό 29% του εργατικού δυναμικού). Ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, Τζέιμς Πάτερσον, είχε προτείνει να επιτραπεί η ασφάλιση των νέων αυτών από τους γονείς τους, που θα μπορούσαν να τους δηλώνουν ως προστατευόμενα μέλη, μέχρι της ηλικίας των 29 ετών, μέτρο που εφαρμόζεται ήδη σε περισσότερες από 20 πολιτείες των ΗΠΑ. «Πρόκειται για αναγκαίο μέτρο. Χιλιάδες άνθρωποι χάνουν κάθε ημέρα τις δουλειές τους, ενώ πολλές θέσεις εργασίας δεν περιλαμβάνουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη», λέει η Σούζαν Τσέρι, επικεφαλής της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης για θέματα περίθαλψης, Community Catalyst.
Τα περισσότερα οικογενειακά προγράμματα ιατροφαρμακευτικής ασφάλισης διακόπτουν την κάλυψη των προστατευόμενων μελών, αφού αυτά συμπληρώσουν το 19ο έτος της ηλικίας τους ή αποφοιτήσουν από το πανεπιστήμιο. Πολλοί νέοι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα στην αδυσώπητη εργασιακή αγορά της Νέας Υόρκης, αρχίζουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία σε καθεστώς μερικής απασχόλησης ή με ειδικά συμβόλαια, που δεν προβλέπουν την ασφάλισή τους. Για να εξασφαλίσει κάποιος Αμερικανός την κάλυψη της ασφάλειας-ομπρέλας Medicaid, οι μηνιαίες απολαβές του δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 706 δολάρια (λιγότερο απ? όσο αμείβεται ένας εργαζόμενος με βασικό μισθό). Η ελάχιστη μηνιαία καταβολή για ιατροφαρμακευτική κάλυψη ενήλικα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, όμως, είναι 900 δολάρια.
«Τι να πω; Δεν αισθάνομαι άτρωτος. Είμαι 29 ετών και ξέρω καλά τι κινδύνους αντιμετωπίζω. Επιλέγω, όμως, να παραμένω ανασφάλιστος, γιατί πρέπει να πληρώσω νοίκι και να φάω», λέει ο Ιαν Μακελρόι, μουσικός που μετακόμισε πρόσφατα στη Νέα Υόρκη από την πολιτεία της Ομάχα. Με το κόστος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης να βρίσκεται στα ύψη, ο κ. Μακελρόι προτιμά να «παίζει τον γιατρό», χρησιμοποιώντας διαδικτυακές σελίδες, όπως τη δημοφιλή WebMD, για να διαγιγνώσκει μόνος τα προβλήματα υγεία του και να επιλέγει τη φαρμακευτική αγωγή που πιστεύει ότι θα του ταιριάζει καλύτερα. Ακόμη και εάν ψηφισθεί η πρόταση του κυβερνήτη Πάτερσον, ο κ. Μακελρόι δεν θα ενταχθεί στη διάταξη καθολικής ασφάλισης προστατευόμενων μελών, καθώς οι γονείς του διαμένουν εκτός πολιτείας της Νέας Υόρκης.
Επικίνδυνες συνέπειες
Η διάγνωση μέσω Ιντερνετ, η επιλογή και λήψη φαρμάκων κατά βούληση και η ανταλλαγή ιατρικών συνταγών μεταξύ φίλων μπορεί να έχουν, όμως, επικίνδυνες συνέπειες. Η δρ Μπάρμπι Γκράτον, ιατρός στα επείγοντα νοσοκομείων της Νέας Υόρκης από το 2002, διηγείται πως έχει αντιμετωπίσει πολλά κρούσματα χημικής δηλητηρίασης νέων ανθρώπων, που «δανείσθηκαν» αντιβιοτικά από φίλους τους.
«Εχω αντιμετωπίσει περιστατικά ανθρώπων με λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης, που έπαιρναν φάρμακα για ωτίτιδα ή πνευμονία. Οχι μόνο δεν αντιμετώπιζαν την πάθησή τους, αλλά ανέπτυσσαν ανοσία στην αντιβίωση», λέει η δρ Γκράφτον.
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.