Αρχείο ημέρας 3 Απριλίου 2015

” Το ταξίδι των σχηματοχαρταετών στην αριθμοχώρα”

Μια υπέροχη ιδέα που προέκυψε από τα ίδια τα παιδιά μετά από την ενασχόλησή  και τις δραστηριότητες μας για τους αριθμούς από το 0 έως το 10,  ήταν να φτιάξουν τα “αριθμοσπιτάκια”, όπως τα ονόμασαν, για να δημιουργήσουν την “αριθμοχώρα”.  Θέλησαν να φτιάξουν σπίτια με απλό λευκό Α4 χαρτί και μαρκαδόρο, ώστε να μοιάζουν με νησιώτικα, όπως είπαν.

Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να προσθέσουμε στην πολιτεία μας ανθρώπους, που άλλους τους ζωγράφισαν και άλλους τους έκοψαν από περιοδικά. Επιπλέον, προστέθηκαν αυτοκίνητα αλλά  και όλα τα σχήματα που μάθαμε, συνθέτοντας με αυτά χαρταετούς που πετούν στον ουρανό.
Τα παιδιά εργάστηκαν σε ομάδες  κι  έτσι έγινε ένας καταμερισμός εργασιών με στόχο την επίτευξη ενός  κοινού έργου, μιας σύνθεσης που θα περιείχε όλα όσα είχαν μάθει έως τότε.
Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν  χρώματα λαδοπαστελ, μαρκαδόροι, τέμπερες, πινέλα και σφουγγάρια. ψηφίδες από γκοφρέ χαρτί και εφημερίδες, περιοδικά, κάνσον, υφάσματα και χαρτιά ταπετσαρίας τοίχου, σπάγκους, κορδέλες.

 Η γνώση, η φαντασία και ο κόπος όλων πιστεύουμε πως αποτυπώνεται στο αποτέλεσμα.

Από το 5 ως το 10 : “Το μεγάλο αριθμοψάρι τρώει το μικρό”

Αφού εργαστήκαμε πολυαισθητηριακά και επεξεργαστήκαμε με ποικίλους τρόπους τους αριθμούς από το 1 έως το 5, συνεχίσαμε με τον ίδιο τρόπο και με τους υπόλοιπους αριθμούς από το 5 έως το 10.
Ξαναθυμηθήκαμε, κάνοντας ταυτόχρονα μια ανατροφοδοτική αξιολογηση, σε όσα μάθαμε για τους προηγούμενους αριθμούς,

  • συγκεντρώνοντας αντικείμενα της τάξης μας που να ανταποκρίνονται στην ποσοτική αξία του αριθμου, 
  •  συνθέτοντας τους αριθμούς  και 
  •  επιλύοντας προβλήματα πρόσθεσης και αφαίρεσης.

  • Συγκρίναμε τις ποσοτικές αξίες των αριθμών από το 5 ως το 10 και 
  • αναλύσαμε τις έννοιες ‘ΜΙΚΡΌΤΕΡΟ”-“ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΟ”. 
  • Μιλήσαμε για το σύμβολο της ανισότητας,  παίξαμε με αυτό παιχνίδια και λύσαμε προβλήματα. 

Τότε ο Βαγγέλης μας μας είπε πως το σύμβολο αυτό μοιάζει με ανοιχτό στόμα ψαριού.
 Η Βασούλα μας  θυμήθηκε την παροιμία “το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό” κι έτσι, γεννήθηκε η ιδέα να συμβολίσουμε τον κάθε αριθμό  με ένα χάρτινο ψάρι ανάλογου μεγέθους όπου το μεγαλύτερο με ανοιχτό το στόμα σαν το σύμβολο της ανισότητας θα τρώει το μικρότερο.  Προχωρήσαμε σε συγκρίσεις μεγεθών και αριθμήσαμε ανάλογα το κάθε ψάρι.

Επίσης, αποφασίσαμε το κάθε αριθμόψαρο  να έχει παρέα κί ένα όστρακο με τους μικρότερους από αυτό αριθμούς..
Το “αριθμόψαρο” του 8.
Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ 10
Επίσης, στο ίδιο πνεύμα που εργαστήκαμε με τον αριθμό 5,συνεχίσαμε και  τα παιδιά φιλοτέχνησαν το καθένα τον ατομικό πίνακά του με τον αριθμό 10, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτόν και όλους τους μικρότερους από αυτόν αριθμούς.
Ιδού…!