Δεκ 08
3
Τεστ DNA? διαλέγει ολυμπιονίκες
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 3 Δεκεμβρίου, 2008 | Γράψτε σχόλιο
Ο δρόμος προς την κατάκτηση ενός ολυμπιακού μεταλλίου μπορεί να ξεκινά πλέον από τη βρεφική κούνια με ένα γενετικό τεστ. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι αμερικανικής εταιρίας που αντί μόλις 149 δολαρίων υπόσχονται να αποκαλύψουν την κλίση των παιδιών προς συγκεκριμένα αθλήματα.
Η πρόταση, η οποία ενθουσιάζει πολλούς γονείς που βλέπουν τα βλαστάρια τους ως μελλοντικούς Μάικλ Φελπς, πέρα από τις αναμενόμενες αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά της, αναζωπυρώνει τη συζήτηση για την εισβολή της λογικής του μάρκετινγκ στην ανάλυση του ανθρώπινου DNA. Φτάνει μέχρι τον εφιάλτη της ευγονικής, όπως παραδέχεται ακόμη και ο πρόεδρος της Atlas Sport Genetics που πουλά το τεστ.
«Κάποιοι θα ανησυχήσουν ότι θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στην αναγέννηση της ευγονικής, όπως επί Χίτλερ, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε μια στρατιά ασυναγώνιστων αθλητών», δηλώνει στην εφημερίδα «New York Times» ο Κέβιν Ρέιλι, πρώην προπονητής της άρσης βαρών, υπογραμμίζοντας πως δεν εκπλήσσεται που το τεστ του είναι αμφιλεγόμενο. Συστήνει λοιπόν σύνεση. Η διαδικασία είναι απλούστατη όπως την περιγράφει. Δείγμα σάλιου το οποίο λαμβάνεται από το στόμα του νηπίου που θα μπορούσε να είναι ο επόμενος Μάικλ Τζόρνταν ή του 8χρονου επίδοξου Μαραντόνα στέλνεται στο εργαστήριο της εταιρίας, όπου εντός 15 ημερών αναλύεται το γονίδιο ACTN3.
Η επιστημονική έρευνα το έχει ξεχωρίσει την τελευταία πενταετία ανάμεσα στα 20.000 γονίδια του ανθρώπινου γονιδιώματος για τη διασύνδεσή του με τις αθλητικές επιδόσεις. Διαφορετικές εκδοχές του συγκεκριμένου γονιδίου (γoνότυποι) συνδέονται με διαφορετικές ιδιότητες, όπως η ταχύτητα ή η αντοχή. Οι αθλητές που έχουν επιλέξει τα κατάλληλα σπορ που αντιστοιχούν στους γoνότυπούς τους ευνοούνται από τη φύση, ενώ αντιθέτως αθλητές που πάνε κόντρα στα εφόδια που κρύβονται μέσα στο DNA τους μπορεί να συναντήσουν περισσότερα εμπόδια στο δρόμο προς το βάθρο.
Αυτή είναι η κεντρική ιδέα πίσω από το τεστ που, όπως τονίζουν εκπρόσωποι της εταιρίας, δίνει «βασικές κατευθυντήριες γραμμές στους γονείς και τους προπονητές» για να στρέψουν τα παιδιά προς κάποια αθλήματα που τους ταιριάζουν και δεν εγγυάται διακρίσεις.
Αλλωστε, όπως υπογραμμίζουν και επιστήμονες που έχουν μελετήσει το γονίδιο ACTN3, όπως ο καθηγητής Στίβεν Μ. Ροθ, διευθυντής του Εργαστηρίου Γενετικής της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, η αθλητική επίδοση επηρεάζεται από τουλάχιστον 200 γονίδια, όπως και τη διατροφή, το περιβάλλον, τη σκληρή προπόνηση, και μια σειρά από άλλους παράγοντες.
Ο δρ Θίοντορ Φρίντμαν, διευθυντής προγράμματος γενετικής θεραπείας σε πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, είναι πολύ πιο «δηλητηριώδης» στην κριτική του. «Κάποιοι είδαν προφανώς την ευκαιρία να πουλήσουν νέες εκδοχές δηλητηρίων φιδιών που υπόσχονται θαύματα. Δεν αρνούμαι ότι τα γονίδια διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στον αθλητισμό, όμως δεν είναι όλα λευκό ή μαύρο».
Ο Καρλ Φόστερ, διευθυντής του εργαστηρίου Γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, ο οποίος μετείχε στην ερευνητική ομάδα που το 2003 στην Αυστραλία ανακάλυψε πρώτη τη σχέση του γονιδίου ACTN3 με τις αθλητικές επιδόσεις, επισημαίνει τον κίνδυνο να χαθούν τελικά μεγάλοι αθλητές, βάσει των αποτελεσμάτων του συγκεκριμένου ή παρόμοιου τύπου τεστ που μπορεί να ερμηνευθούν εσφαλμένα. Εχει πάντα στο μυαλό του το παράδειγμα Ισπανού ολυμπιονίκη στο άλμα εις μήκος (δεν αποκαλύπτει την ταυτότητά του) που υποβλήθηκε σε γενετικό τεστ από το οποίο προέκυψε πως δεν έχει εκδοχή του γονιδίου ACTN3 που θα τον ευνοούσε. «Φανταστείτε οι γονείς του να τον έπειθαν πως αυτό το άθλημα δεν είναι γι? αυτόν και να τον παρότρυναν να ασχοληθεί με το γκολφ».
Ανακτήθηκε από:http://www.e-tipos.com/
Σχετικός δεσμός:http://www.e-tipos.com/newsitem?id=63898
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.