Φεβ 10
19
Τα γκολ τούς κάνουν… Αϊνστάιν
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 19 Φεβρουαρίου, 2010 | Γράψτε σχόλιο
Από πολλές απόψεις οι οπαδοί είναι μια κλινική περίπτωση. Οι πρώτοι που ασχολήθηκαν διεξοδικά μαζί τους ήταν οι καρδιολόγοι. Στη συνέχεια ανέλαβαν οι νευρολόγοι για να εξηγήσουν τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στο κεφάλι ενός ανθρώπου όταν παθιάζεται με την ομάδα του.
Oι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ντιουκ επιχείρησαν να κατανοήσουν τις διεργασίες που συντελούνται στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, υποβάλλοντας μια ομάδα Αμερικανών οπαδών του μπάσκετ σε μαγνητική τομογραφία. Το πρώτο συμπέρασμα της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση «Journal of neuroscience», είναι ότι κανένας Αϊνστάιν εν ώρα εργασίας δεν απασχολεί τόσο πολύ τον εγκέφαλό του όσο ένας οπαδός την ώρα που παρακολουθεί την αγαπημένη του ομάδα. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι τα γκολ που μπαίνουν εντυπώνονται πολύ καλύτερα στη μνήμη από τα γκολ που χάνονται. Ευτυχώς, για πολλούς αστέρες των δημοφιλών αθλημάτων αλλά και τους οπαδούς που τους παρακολουθούν, μια θεαματική ενέργεια των πρώτων καρφώνεται στο μυαλό των δεύτερων, αντίθετα με την «πατάτα» που προτιμάμε να ξεχνάμε.
Καρδιολόγοι και νευρολόγοι
Οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τους οπαδούς ήταν οι καρδιολόγοι και όχι άνευ λόγου. Το 2002, Ελβετοί ερευνητές κατέγραψαν μια απότομη αύξηση κατά 60% σε εμφράγματα στη διάρκεια του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου που συνδιοργάνωσαν η Ιαπωνία με τη Νότια Κορέα. Ανάλογα φαινόμενα παρατηρήθηκαν στη Γερμανία όταν φιλοξένησε το Μουντιάλ το 2006 και στις Ηνωμένες Πολιτείες στον τελικό του Super Βowl το 2008. Οι συμβουλές προς τους οπαδούς σε μεγάλα αθλητικά γεγονότα είναι σαφείς: καπνίζουμε και πίνουμε λιγότερο, κοιμόμαστε περισσότερο και προσπαθούμε να αγνοήσουμε τους διαιτητές.
Ο λόγος που οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ντιουκ αποφάσισαν να αφιερωθούν στη μελέτη της νευρολογίας των οπαδών είναι διαφορετικός: «Δεν υπάρχουν συναισθηματικές διεγέρσεις, ανάμεσα σε αυτές που μπορούν να αναπαραχθούν στο εργαστήριο, τόσο έντονες όσο αυτές που βιώνει ένας οπαδός στη διάρκεια ενός αγώνα», εξηγεί ο Ντέιβιντ Ράμπιν, καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ντιουκ και επικεφαλής της έρευνας. Είκοσι νεαροί υποβλήθηκαν αρχικά στο «τεστ του οπαδού» απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με τη σύνθεση της ομάδας του, τη βαθμολογία, το ύψος των παικτών και άλλα στοιχεία που κάθε σωστός οπαδός οφείλει να γνωρίζει. Στη συνέχεια, ο αγώνας δεν επιλέχθηκε καθόλου τυχαία: ήταν ο τελικός του πανεπιστημιακού πρωταθλήματος ανάμεσα στους «αιώνιους αντιπάλους» του Ντιουκ και της Βόρειας Καρολίνας. Το αποτέλεσμα δικαίωσε τον τίτλο του ντέρμπι: έπειτα από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι, το Ντιουκ επικράτησε με 90-86 στην παράταση.
Την επομένη του αγώνα
Η μελέτη του εγκεφάλου άρχισε την επομένη του αγώνα. Στο εσωτερικό του μαγνητικού τομογράφου, οι είκοσι οπαδοί παρακολουθούσαν φάσεις από το παιχνίδι, οι οποίες πάγωναν τη στιγμή που ο παίκτης ετοιμαζόταν να σουτάρει. Οι νεαροί έπρεπε να πουν εάν το σουτ είχε ευτυχή κατάληξη για την ομάδα τους ή αν «βρήκε στεφάνη». Όπως διαπιστώθηκε, οι περισσότεροι θυμόντουσαν με ευκολία τα καρφώματα, τα δίποντα και τρίποντα, ενώ είχαν διαγράψει τα άστοχα σουτ. Αυτό όμως που εντυπωσίασε ακόμη περισσότερο τους ερευνητές ήταν οι περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται την ώρα του αγώνα. Αυτές οι περιοχές είναι η αμυγδαλή που σχετίζεται με το συναίσθημα, ο ιππόκαμπος που διαδραματίζει ζωτικό ρόλο σε διάφορες μορφές μνήμης και ο προμετωπιαίος φλοιός που μας κάνει να συμπάσχουμε και να ταυτιζόμαστε με τους άλλους. Με άλλα λόγια, όταν σφυρίξει για το εναρκτήριο λάκτισμα ο διαιτητής, ο εγκέφαλος αρχίζει να δουλεύει στο φουλ- πολύ περισσότερο απ΄ ό,τι σε πολλές άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4561281&ct=2
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.