Νοέ 09
19
Εξωγήινο το νερό της Γης;
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 19 Νοεμβρίου, 2009 | Γράψτε σχόλιο
Η ανακοίνωση της NASA, προ ολίγων ημερών, ότι όντως η Σελήνη διαθέτει νερό και μάλιστα σε σημαντικές ποσότητες, καθιστά επίκαιρο το ερώτημα της προέλευσης του νερού της Γης.
Μια νέα γαλλική επιστημονική θεωρία υποστηρίζει ότι, αντίθετα με την κυρίαρχη αντίληψη –πως το νερό στην ατμόσφαιρα και τους ωκεανούς προήλθε από τους ατμούς που προκλήθηκαν από την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα στην πρώιμη Γη- το νερό δεν αποτελούσε καθόλου μέρος του ίδιου του πλανήτη μας, αλλά προήλθε από το διάστημα.
Σύμφωνα με τον Φρανσίς Αλμπαρέντ του Εργαστηρίου Επιστημών της Γης του πανεπιστημίου «Κλοντ Μπερνάρ» της Λιόν και του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), η αναταραχή που επικρατούσε στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, οδήγησε αστεροειδείς καλυμμένους με πάγο να προσκρούσουν στη Γη, μόλις 100 εκατ. χρόνια μετά τον αρχικό σχηματισμό των πλανητών.
Έτσι, αν ισχύει αυτή η θεωρία, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Nature”, το γήινο νερό είναι τελικά εξωγήινο. Οι διαστημικές υπηρεσίες και οι επιστήμονες γενικότερα έχουν συμπεράνει ότι όπου υπάρχει ζωή, πρέπει να υπάρχει νερό.
Πριν 4,5 δισ. χρόνια, σύμφωνα με την «αιρετική» θεωρία, η Γη απέκτησε από τους αστεροειδείς αρκετό νερό για να σχηματιστούν οι πρώτοι ωκεανοί της, να διευκολυνθεί η κίνηση των τεκτονικών πλακών και να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για την εμφάνιση της ζωής.
Η επικρατούσα σήμερα αντίληψη είναι ότι το γήινο νερό προήλθε βασικά από την έκλυση των ηφαιστειακών αερίων μέσα από τις αλλεπάλληλες εκρήξεις στην πρώιμη Γη.
Όμως, κατά τον Αλμπαρέντ, τα πετρώματα στο μανδύα του πλανήτη μας δεν έχουν επαρκές νερό (σύμφωνα με τους γεωχημικούς είναι γύρω στο 2%), κάτι που παρατηρείται επίσης στην Αφροδίτη και τον Άρη, δύο ξηρούς πλανήτες.
Σύμφωνα με τον γάλλο ερευνητή, το νερό αποτέλεσε μια κατοπινή «άφιξη» στη Γη.
Όπως εκτιμά ο Αλμπαρέντ, κάποια στιγμή, όταν πια οι γιγάντιοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είχαν σχηματιστεί, «ανέλαβαν» την εκκαθάρισή του από «ξέμπαρκα» ουράνια σώματα κι έτσι –εξαιτίας της ισχυρής βαρύτητάς τους- έστειλαν με ορμή προς όλες τις κατευθύνσεις (και προς τη νεοσύστατη Γη) μια σειρά από παγωμένους αστεροειδείς.
Μετά την πρόσκρουσή τους, οι εξωγήινοι πάγοι διαπέρασαν την επιφάνεια της Γης και εισχώρησαν στο μανδύα (που βρίσκεται μεταξύ της επιφάνειας και του πυρήνα του πλανήτη μας) και το νερό εξαπλώθηκε στο εσωτερικό και στην επιφάνεια, με συνέπεια –μεταξύ άλλων- να καταστεί εφικτή πια η μετακίνηση και τριβή των τεκτονικών πλακών.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση των ηπείρων και σταδιακά την ανάδυση της ζωής. Αντίθετα, κατά τις εκτιμήσεις του Αλμπαρέντ, το νερό που προήλθε επίσης από το διάστημα στον Άρη, αποξηράθηκε πριν προλάβει να εισχωρήσει στο εσωτερικό του.
Άγνωστο παραμένει τι συνέβη με την Αφροδίτη και κατέληξε να αποτελεί σήμερα μια πύρινη «κόλαση», αλλά δεν αποκλείεται να συνέβη κάτι ανάλογο με τη Γη κατά τα πρώτα στάδια της.
http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=103124
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.