Μαρ 09
20
Η διαχείριση των διαδικτυακών πόρων και της τάξης
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 20 Μαρτίου, 2009 | Γράψτε σχόλιο
Απέναντι στις ραγδαίες εξελίξεις στην κοινωνία της πληροφορίας, στη δια βίου μάθηση, στην αναζήτηση εξειδικευμένης γνώσης, στην εκπαίδευση από απόσταση ο σύγχρονος εκπαιδευτικός πρέπει να φοβάται; Το σίγουρο είναι πως όχι. Τολμά να αφήσει πίσω του τον μαυροπίνακα, την καθηγητική έδρα, τα θρανία που συνθέτουν μια εικόνα τάξης σχολικής ή φροντιστηριακής, η οποία δείχνει να ανήκει στο παρελθόν. Τολμά να γίνει αρωγός αλλά και πρωτοπόρος στην εφαρμογή νέων μορφών μάθησης όπου οι μαθητές θα τον νιώθουν δίπλα τους και όχι απέναντί τους και προσεγγίζει τη δημιουργία ενός διαδραστικού και συνεργατικού περιβάλλοντος μάθησης.
Το μήνυμα αυτό εστάλη από τους ομιλητές της ημερίδας που διοργάνωσε ο Όμιλος των Φροντιστηρίων Πουκαμισάς και η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11-01-09 στο Ευγενίδειο Ίδρυμα με θέμα «Η διαχείριση των διαδικτυακών εκπαιδευτικών πόρων και της φροντιστηριακής τάξης».
Την ημερίδα προλόγισε ο Πρόεδρος του Ομίλου, Θανάσης Πουκαμισάς, αναφερόμενος στους: «Ακαδημαϊκούς στόχους και τις προτεραιότητες του Ομίλου για το έτος 2009». Παρευρέθησαν όλοι οι καθηγητές του Ομίλου αλλά και αντιπρόσωποι διαφόρων εκπαιδευτικών φορέων καθώς και πολλοί Διευθυντές Φροντιστηρίων από όλη την Ελλάδα.
Οι ομιλητές έδωσαν σαφή ερεθίσματα για την ψηφιακή ανανέωση της διδασκαλίας και τη διαχείριση της σύγχρονης τάξης. Το στοίχημα της μετεξέλιξης της παραδοσιακής διδασκαλίας είναι η αξιοποίηση της τεχνοφιλίας του μαθητικού ακροατηρίου και η μετατροπή της σε δημιουργική δράση στο πλαίσιο της συνεργατικής μάθησης, όπως ανέφερε ο Γιώργος Χατζητέγας, Διευθυντής Εκπαιδευτικής Πολιτικής και Έρευνας του Ομίλου. Η διαχείριση των διαδικτυακών πόρων και των τεχνολογικών εφαρμογών με στόχο τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου προτύπου εκπαιδευτικής διεργασίας αποτελεί ανάγκη για τον καθηγητή των σχολικών και των φροντιστηριακών τάξεων. Μέσω αυτών, ο καθηγητής ανανεώνει τη μεθοδολογία του, εμπλουτίζει με νέες πληροφορίες το γνωστικό αντικείμενο, αναδιαμορφώνει το ασκησιολόγιό του, οδηγείται στη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού υλικού που παρέχει στους μαθητές του.
Ο καθηγητής με τον Η/Υ κατορθώνει να επικοινωνήσει με τον μαθητή σε έναν κοινό άξονα συνεργασίας και αλληλεπίδρασης. Ο μαθητής από τη μεριά του νιώθει περισσότερο ενεργό τη συμμετοχή του στη διαδικασία της μάθησης, αυξάνεται το ενδιαφέρον του για το γνωστικό αντικείμενο αφού αισθάνεται ότι υπάρχει μια ζωντανή συνεργασία ανάμεσα σε αυτόν και τον καθηγητή, δεν παραμένει αδρανής παρατηρητής αλλά επιδιώκει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην ανακάλυψη της γνώσης και την πρακτική εφαρμογή της μέσω των Η/Υ. Ο καθηγητής Φυσικής και ερευνητής Αντώνης Γκούτσιας και ο καθηγητής Μαθηματικών Σταμάτης Μακρής παρουσίασαν ενδιαφέρουσες προσομοιώσεις και εφαρμογές για τα αντίστοιχα μαθήματα που μεταμορφώνουν τις αφηρημένες έννοιες σε εικόνα και ήχο, καθιστώντας τες κατανοητές στους μαθητές. Η Ακαδημαϊκή Υπεύθυνη των Λατινικών του Ομίλου Ελένη Τσαμίλη τόνισε την αναγκαιότητα τα πολυμέσα να αποτελέσουν ενισχυτικά εργαλεία της σύγχρονης διδασκαλίας και στα φιλολογικά μαθήματα καθώς παρέχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε ποικίλες πηγές πληροφοριών αλλά και εποπτικό υλικό για τη μελέτη των ενοτήτων των σχολικών εγχειριδίων.
Διδακτικές θεωρίες
Οι Η/Υ δεν αντικαθιστούν όμως τον καθηγητή και δεν καταργούν το βιβλίο. Οι νέες τεχνολογίες συμβάλλουν απλώς στην εξέλιξη των διδακτικών θεωριών. Ο ρόλος του καθηγητή σε αυτή τη νέα μορφή μάθησης δεν καταργείται αλλά αλλάζει. Τα παιδαγωγικά θέματα αποτελούσαν και θα αποτελούν το κέντρο του ενδιαφέροντος των εκπαιδευτικών και η διαχείριση της τάξης ήταν το θέμα της εισήγησης της Διευθύντριας του Ακαδημαϊκού Τμήματος του Ομίλου Νότας Λαζαράκη. Με το ενδιαφέρον στραμμένο σε όλους τους μαθητές, αλλά κυρίως στον μαθητή του τελευταίου θρανίου, ο σύγχρονος εκπαιδευτικός καλείται και οφείλει να ανακαλύψει μεθόδους για να ερεθίσει το ενδιαφέρον τους και να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή τους.
Άσχετα από επίδοση σε μαθήματα, το πρώτιστο έργο του δασκάλου είναι η περιφρούρηση της αυτοεκτίμησης των μαθητών του και της καταξίωσης τους μέσα στην κοινότητα της τάξης. Ζητούμενο είναι οι μαθητές και οι μαθήτριές μας να νιώθουν αποδοχή και όχι απόρριψη και μέσω αυτής της αποδοχής, να σμιλεύουν χαρακτήρα και συμπεριφορά. Η βελτίωση της σχολικής επίδοσης των μαθητών αποτελεί διαρκή και καθημερινή αγωνία των καθηγητών. Ευτυχής είναι ο διδάσκοντας που αναλαμβάνει μία τάξη αρίστων. Τι γίνεται όμως με τους μέτριους ή κακούς μαθητές; Στο παιχνίδι της τάξης «καλός» και «κακός» μαθητής δεν πρέπει να υπάρχει. Το σώμα κάθε σχολικής ή φροντιστηριακής τάξης αποτελείται από διαφορετικές προσωπικότητες με διαφορετικές εμπειρίες, δυνατότητες, δεξιότητες. Τις διαφορετικές αυτές για κάθε παιδί δεξιότητες οφείλει να χρησιμοποιήσει ως υπόβαθρο ο σύγχρονος εκπαιδευτικός προκειμένου κάθε μαθητής του να δεχθεί τη νέα γνώση και να καλλιεργήσει την αξιοποίησή της.
Ανακτήθηκε από: http://www.ethnos.gr
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.