Μαρ 09
20
To παρόν και το μέλλον των μηχανικών
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 20 Μαρτίου, 2009 | Γράψτε σχόλιο
Σε μια εποχή που ο ιός της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της ετεροαπασχόλησης προσβάλλει τα πτυχία, τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να ήταν ρόδινα για τους πτυχιούχους μηχανικούς. Υπολογίζεται ότι η ετεροαπασχόληση ξεπερνά το 20%. Έχουν, ωστόσο, λιγότερους λόγους από πολλές άλλες ειδικότητες και επαγγέλματα να ανησυχούν, αφού, τηρουμένων των αναλογιών, δίνονται ευκαιρίες και υπάρχουν σχετικά ευοίωνες προοπτικές στην αγορά εργασίας. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στις ευέλικτες σχέσεις εργασίας και στις σχετικά χαμηλές αμοιβές για την πλειονότητα των αποφοίτων.
Έρευνα του ΕΜΠ
Από παλαιότερη έρευνα του ΕΜΠ για την ένταξη των νέων αποφοίτων στην αγορά εργασίας (1996-2001) προκύπτει ότι ο ένας στους δύο αποφοίτους ξεκινά τη σταδιοδρομία του με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και ένας στους τρεις εγκλωβίζεται σε αυτές για μεγάλο διάστημα. Περίπου οι μισοί στην αρχή της σταδιοδρομίας τους είναι εργαζόμενοι των 700 ευρώ για όλες τις δουλειές… Και εάν προσπαθήσουν να στήσουν μια δική τους επιχείρηση, συναντούν πολλά εμπόδια.
Το σύστημα, ο ανταγωνισμός, η αγορά μοιάζουν να θωρακίζουν τον χώρο τους, μη δίνοντας τις ευκαιρίες στους νέους να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 44% των νέων αποφοίτων θα ήθελαν να στήσουν τη δική τους δουλειά, το 26% προτιμούν τη σιγουριά του Δημοσίου, το 16% θα ήθελαν να εργαστούν στο εξωτερικό και μόνο το 14% επιλέγουν τον ιδιωτικό τομέα.
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική και σκληρή, καθώς το 76% εργάζονται με κάποια μορφή εξαρτημένης εργασίας. Επιπλέον οι νέοι πτυχιούχοι δεν θεωρούν ικανοποιητική την αξιοποίηση των γνώσεων και δεξιοτήτων τους.
ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ: Ελεύθερος επαγγελματίας χαρακτηρίζεται ο μηχανικός που δεν παρέχει εργασία με εξαρτημένη υπαλληλική σχέση. Ο ελεύθερος επαγγελματίας μηχανικός εργάζεται ως μελετητής για τεχνικά έργα του δημοσίου και ιδιωτών, ως εργολήπτης για έργα του δημοσίου και ιδιωτών, ως εμπορικός αντιπρόσωπος σε τεχνικά υλικά και προϊόντα, ως βιοτέχνης κ.τ.λ. Για την άσκηση του επαγγέλματος είναι απαραίτητη άδεια που χορηγείται από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος.
Ο ιδιωτικός υπάλληλος μηχανικός μπορεί να εργάζεται σε τεχνικές εργοληπτικές εταιρείες, κατασκευαστικές, μελετητικές, εμπορικές επιχειρήσεις, στη βιομηχανία ηλεκτρονικών κατασκευών, τηλεπικοινωνιών, υπολογιστικών συστημάτων, σε ερευνητικά κέντρα κ.τ.λ. και γενικότερα σε οποιουδήποτε είδους επιχειρήσεις χρειάζονται τεχνική υποστήριξη των δραστηριοτήτων τους.
Περιεχόμενο εργασίας: Οργάνωση παραγωγής – Πρόγραμμα παραγωγής – Έλεγχος – Τυποποίηση. Προγραμματισμός συντήρησης – Έλεγχος. Νέα προϊόντα και υπηρεσίες. Βελτίωση και διόρθωση μηχανημάτων και εγκαταστάσεων. Εκπαίδευση προσωπικού. Προγραμματισμός προμηθειών. Τεχνική υποστήριξη πωλήσεων. Υποστήριξη πληροφοριακών και τηλεπικοινωνιακών συστημάτων και υπηρεσιών.
ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ: Οι μηχανικοί στον δημόσιο τομέα διακρίνονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες υπαλληλικής σχέσης.
Είναι: Οι δημόσιοι υπάλληλοι: Στην κατηγορία των ηλεκτρολόγων μηχανικών δημοσίων υπαλλήλων συγκαταλέγονται οι μηχανικοί που εργάζονται σε δημόσια θέση, δηλαδή στο δημόσιο και σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (άρα και στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης).
Οι υπάλληλοι δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών (ΔΕΚΟ): Υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών (ΔΕΚΟ) ή λοιπών επιχειρήσεων που συγκαταλέγονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Οι υπάλληλοι αυτών των οργανισμών βρίσκονται σε μια θέση ενδιάμεση, μεταξύ δημοσίου υπαλλήλου και εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα.
Οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: Απαραίτητη προϋπόθεση για την εξάσκηση αυτής της δραστηριότητας είναι η απόκτηση πτυχίου από την Παιδαγωγική Τεχνική Σχολή – Σχολή Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ).
Η κατάσταση ανά κλάδο
Μέχρι σήμερα η εικόνα που σκιαγραφούν οι διπλωματούχοι μηχανικοί για τον κλάδο τους είναι πολύ θετική. Συγχρόνως, συγκριτικά με την προηγούμενη δεκαετία, αυτή η εικόνα διαγράφεται σαφώς βελτιωμένη, δίνοντας την εντύπωση ενός επαγγελματικού κλάδου ο οποίος βρίσκεται σε άνθηση. Το κλίμα αισιοδοξίας διαχέεται σε όλες τις παραμέτρους που μετρήθηκαν και σχετίζονται με την επαγγελματική ικανοποίηση. Αξίζει να τονιστεί ότι οι μισοί μηχανικοί έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 23.480 ευρώ.
Αρχιτέκτονες μηχανικοί: Το ποσοστό ανεργίας του κλάδου διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα.
Ηλεκτρολόγοι μηχανικοί και Μηχανικοί Η/Υ: Οι πτυχιούχοι του κλάδου των μηχανικών Η/Υ είναι περιζήτητοι και απολαμβάνουν ικανοποιητικών απολαβών τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Πολιτικοί μηχανικοί: Το ποσοστό ανεργίας στον χώρο επίσης θεωρείται χαμηλό, ενώ προσφέρονται καλές επαγγελματικές προοπτικές, στο πεδίο της διαχείρισης μεγάλων έργων ή στον σχεδιασμό αντισεισμικών τεχνικών έργων.
Μηχανολόγοι μηχανικοί: Το ποσοστό ανεργίας στον χώρο επίσης θεωρείται χαμηλό.
Ναυπηγοί μηχανολόγοι μηχανικοί: Αισιόδοξες επαγγελματικές προοπτικές – χαμηλό ποσοστό ανεργίας.
Αγρονόμοι τοπογράφοι μηχανικοί: Ο κλάδος προσφέρει θετικές προοπτικές, οπότε και τα ποσοστά ανεργίας που καταγράφονται δεν θεωρούνται ανησυχητικά.
Χημικοί μηχανικοί: Ο τομέας εισπράττει το αποτέλεσμα της συρρίκνωσης του παραδοσιακού βιομηχανικού κλάδου. Ωστόσο, αισιόδοξα πεδία επαγγελματικής δραστηριότητας προσφέρονται στις περιοχές της προστασίας του περιβάλλοντος της οικολογικής τεχνολογίας, της περιβαλλοντικής μηχανικής, του ελέγχου, της επεξεργασίας και της συντήρησης τροφίμων.
Μηχανικοί μεταλλειολόγοι – μεταλλουργοί: Η αγορά εργασίας για τη συγκεκριμένη ειδικότητα θεωρείται περιορισμένη, οπότε και παρατηρούνται, συγκριτικά, υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και ετεροαπασχόλησης.
ΑΝΑΜΟΝΗ: Συγκεκριμένα και σε ό,τι αφορά στο ΕΜΠ, τη μεγαλύτερη ζήτηση φαίνεται ότι έχουν, βάσει του καταγεγραμμένου χρόνου ανεύρεσης πρώτης απασχόληση, οι πτυχιούχοι του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ (σε λιγότερο από δύο μήνες μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους). Ακολουθούν οι τοπογράφοι και οι ναυπηγοί με αναφερόμενο μέσο όρο ζήτησης εργασίας τους 2,4 μήνες.
Στη συνέχεια τοποθετούνται οι πτυχιούχοι του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών (2,6 μήνες), οι αρχιτέκτονες (2,8 μήνες) και οι μηχανολόγοι μηχανικοί (3,3 μήνες).
Τη μεγαλύτερη δυσκολία ως προς την ένταξή τους στην αγορά εργασίας αντιμετωπίζουν οι πτυχιούχοι των ειδικοτήτων των μεταλλειολόγων και των χημικών μηχανικών (σε 5,9 και 4,8 μήνες αντίστοιχα χρονολογείται η περίοδος ανεύρεσης απασχόλησης).
ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ: Οι άμεσες και μεσοπρόθεσμες προοπτικές για την απασχόληση των διπλωματούχων μηχανικών της χώρας διαγράφονται μάλλον ανησυχητικές. Σε αυτό συνηγορούν τα σημάδια στασιμότητας και ύφεσης στις κατασκευαστικές δραστηριότητες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σε αναπτυξιακές δράσεις και προγράμματα αλλά και τα φαινόμενα κορεσμού και κόπωσης στους τομείς της κατοικίας και του τουρισμού, που παρατηρούνται το τρέχον χρονικό διάστημα.
Εξάλλου, στα συμπεράσματα του ΕΜΠ επισημαίνονται οι κίνδυνοι ύφεσης σε βασικούς τομείς επαγγελματικής δραστηριότητας, αλλά και οι ευοίωνες προοπτικές απασχόλησης σε νέους τομείς υπηρεσιών, τεχνολογιών και περιβάλλοντος, που θα έχουν επιδράσεις στην απασχόληση των μηχανικών τα επόμενα χρόνια, συνδέοντας τις εξελίξεις με βασικές παραμέτρους, όπως με δημόσιες πολιτικές -με στόχο τη διαδικασία εκσυγχρονισμού και προσαρμογής της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας στα διεθνή δεδομένα, όσο και την προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος με στόχο την αναβάθμιση και διεύρυνση του ρόλου και αρμοδιοτήτων των μηχανικών-, αλλά και με διαρθρωτικές πολιτικές, που μπορούν να γονιμοποιήσουν την επιχειρηματικότητα και να διευκολύνουν την εγχώρια ή διεθνή ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών προσπαθειών.
ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Οι διάφορες κατηγορίες μηχανικών εντάσσονται στην αγορά με την εξής κατανομή: Εργοδότης 16,6%, Αυτοαπασχολούμενος 24,5%, Μόνιμος δημόσιος υπάλληλος 17,1%, Μισθωτός με σύμβαση αορίστου χρόνου στον ευρύτερο δημόσιο τομέα 12%, Μισθωτός με σύμβαση αορίστου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα 16,3%, Ελεύθερος επαγγελματίας σε έναν βασικό εργοδότη 9,6%, Μισθωτός με σύμβαση ορισμένου χρόνου στον ευρύτερο δημόσιο τομέα 2,7%, Μισθωτός με σύμβαση ορισμένου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα 1,2% (Πηγή: ΤΕΕ 2004).
Η χώρα μας έχει την υψηλότερη αναλογία μηχανικών στην Ε.Ε., με 9,1 ανά 1.000 κατοίκους έναντι 3 του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Οι ενεργοί διπλωματούχοι μηχανικοί είναι 102.018 σε πληθυσμό 11.120.000. Είναι 1 στους 47 ενεργούς εργαζόμενους. Το 64% των νέων μηχανικών που απέκτησαν άδεια άσκησης επαγγέλματος μέσα στο 2004 ήταν απόφοιτοι σχολών του εξωτερικού. Η υπό συζήτηση αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια διαμορφώνει χειρότερους όρους, αφού όλο και περισσότεροι απόφοιτοι θα διεκδικούν την ένταξή τους στην αγορά εργασίας.
Σύμφωνα με έρευνα του ΕΜΠ, το 45% των νέων μηχανικών εργάζεται στους κλασικούς χώρους της μεταποίησης, των ορυχείων, του ηλεκτρισμού, της ύδρευσης και των οικοδομών- κατασκευών, με τις τελευταίες να καλύπτουν το 31% του συνόλου, αφήνοντας στη μεταποίηση το 12%. Το υπόλοιπο 55% βρίσκεται κατανεμημένο στους διάφορους κλάδους των υπηρεσιών. Συγκεκριμένα, στις επικοινωνίες απασχολείται το 5,5%, στην παραγωγή και στο εμπόριο λογισμικού το 2,5%, στις μεταφορές το 2,4%, στην εκπαίδευση 5,9%, στην έρευνα 2,7%, στις συμβουλευτικές υπηρεσίες προς τρίτους το 13,6%, ενώ στη δημόσια διοίκηση και την άμυνα απασχολείται το 8,1%.
Ανακτήθηκε από: http://www.ethnos.gr
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.