Φεβ 09
12
Προσθετικό μέλος που «ακούει» εντολές από τον εγκέφαλο
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 12 Φεβρουαρίου, 2009 | Γράψτε σχόλιο
Η Αμάντα Κιτς έχασε το αριστερό της χέρι σε αυτοκινητικό δυστύχημα πριν από τρία χρόνια. Σήμερα, όμως, παίζει αμερικανικό φούτμπολ με τον 12χρονο γιο της, αλλάζει πάνες και αγκαλιάζει τα παιδιά στους τρεις παιδικούς σταθμούς που της ανήκουν, στο Νόξβιλ του Τενεσί.
Η 40χρονη κ. Κιτς καταφέρνει όλα αυτά χάρη σε πρωτοποριακό προσθετικό τεχνητό βραχίονα, που κινείται με μεγαλύτερη ευκολία απ? ό, τι άλλες συσκευές και τον οποίο μπορεί να χειριστεί με τις σκέψεις της. «Μπορώ να μετακινήσω το χέρι, τον καρπό και τον αγκώνα την ίδια στιγμή. Σκέφτομαι, και οι μύες αντιδρούν αμέσως», λέει η κ. Κιτς.
Η καινοτόμος προσθετική «συσκευή» χρωστά την ταχύτητα και την αξιοπιστία της στο ότι η λειτουργία της βασίζεται σε αναδιάταξη συγκεκριμένων νεύρων και στη σύνδεσή τους με τον εγκέφαλο του ασθενούς. Η τεχνική, που ονομάζεται «στοχευμένη μυϊκή επανεύρωση», αφορά την αξιοποίηση των νεύρων που έχουν απομείνει πάνω από το ακρωτηριασμένο άκρο και τη σύνδεσή τους με άλλο μυ του σώματος, συχνά στο στήθος.
Πώς λειτουργεί
Ηλεκτρόδια, που τοποθετούνται πάνω από τους μυς του στήθους, λειτουργούν σαν κεραίες. Οταν ο ασθενής θέλει να μετακινήσει το χέρι του, ο εγκέφαλος στέλνει σήμα, που προκαλεί αρχικά σύσπαση στους μυς του στήθους, που με τη σειρά στέλνουν ηλεκτρικό σήμα στον προσθετικό βραχίονα, δίνοντάς του την εντολή να κινηθεί. Η διαδικασία δεν απαιτεί περισσότερη συνειδητή προσπάθεια απ? ό, τι η κίνηση υγιούς μέλους για τον κάθε άνθρωπο.
Η επιστημονική ομάδα, υπεύθυνη για την καινοτομία, ανακοίνωσε χθες ότι το νέο προσθετικό μέλος είναι ικανό να πραγματοποιήσει δέκα διαφορετικές κινήσεις με το χέρι, τον καρπό και τον αγκώνα. «Το πεδίο των προσθετικών μελών διευρύνθηκε σημαντικά. Το νέο μέλος χρησιμοποιείται ήδη από χειρουργούς σε όλη τη χώρα», λέει ο Στιούαρτ Χαρσμπάργκερ, ειδικός της Βιομηχανικής στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς των ΗΠΑ.
Πριν υποβληθεί στην επέμβαση «επανεύρωσης» τον Οκτώβριο του 2007, η κ. Κιτς αναγκαζόταν να μετακινεί τους μυς της πλάτης με ειδικό τρόπο, ώστε να κινεί τον καρπό της, ενώ για να μετακινήσει τον αγκώνα της, έπρεπε να κινεί τους τρικέφαλους ή τους τετρακέφαλούς της. «Ο χειρισμός του πρώτου προσθετικού μέλους ήταν δύσκολος. Απαιτούσε πραγματικά πολλή δουλειά», θυμάται η Αμάντα Κιτς.
Η μέθοδος επανεύρωσης αποτελεί μέρος πραγματικής δημιουργικής έκρηξης στον τομέα της προσθετικής ορθοπεδικής, που «πυροδοτήθηκε» από τη δραματική αύξηση των ακρωτηριασμών στα πεδία μαχών του Ιράκ και του Αφγανιστάν, αλλά και από την ενίσχυση των κρουσμάτων ακρωτηριασμών άκρων σε διαβητικούς ασθενείς.
Τα χέρια και οι βραχίονες εξασφαλίζουν κατά προτεραιότητα την προσοχή των επιστημόνων. Αν και η επιστήμη έχει σημειώσει σημαντικές επιτυχίες στα προσθετικά κάτω άκρα, η περιπλοκότητα των χεριών και του αγκώνα είναι εκείνη που κέντρισε το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Ορισμένες πειραματικές μέθοδοι, όπως η εμφύτευση αισθητήρων στον εγκέφαλο πιθήκων, που μπόρεσαν έτσι να ελέγξουν παράλυτα μέλη τους, δημιουργούν βάσιμες ελπίδες για ανάπτυξη αποτελεσματικών, εξ ολοκλήρου τεχνητών μελών.
Την ίδια στιγμή, η μέθοδος επανεύρωσης, που δεν απαιτεί έγκριση των ελεγκτικών αρχών, καθώς χρησιμοποιεί υπάρχουσες συσκευές και χειρουργικές μεθόδους, εμφανίζει όμως ελλείψεις και περιορισμούς.
«Τα νέα πειραματικά μέλη και η μέθοδος νευρικής αναδιάταξης που απαιτούν, βρίσκονται ακόμη σε πειραματικό στάδιο και θα χρειαστούν ακόμη πολλά χρόνια για να καταστούν προσβάσιμα από όλους», λέει ο δρ Τζέραλντ Λεμπ, καθηγητής Βιοχημείας στο UCLA.
Ανακτήθηκε από: http://www.kathimerini.gr
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.