Το τραγούδι του Δ2

Φέτος, το κουδούνι μας το χρησιμοποιήσαμε και με τρόπους που δε σκεφτήκαμε στην αρχή της χρονιάς. Τιμήσαμε Παγκόσμιες Ημέρες, τη μνήμη σπουδαίων καλλιτεχνών κτλ. Μια μέρα σκέφτηκα να κάνουμε, ως τάξη, μια έκπληξη στο υπόλοιπο σχολείο, ανάλογη (ανάλογη λέω) με αυτήν στο παρακάτω βίντεο

https://www.youtube.com/watch?v=9JU0mxnbkic&t=0s

Έτσι, δημιουργήθηκε το τραγούδι της τάξης (δεν είμαι εγώ ο στιχουργός) και αφού η κυρία Κωνσταντίνα (θεατρολόγος) δίδαξε στα παιδιά μια χορογραφία, βάλαμε το τραγούδι στο κουδούνι και… τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου, άλλα με απορία, άλλα με ενθουσιασμό, έβλεπαν τα παιδιά του Δ2 να χορεύουν με χαρά και ενθουσιασμό στο προαύλιο. Ήταν από τις πιο ωραίες στιγμές της χρονιάς.

Δείτε το, ακούστε το!!!

Μαθηματικά σε ιχθυοπωλείο

Το σαν σήμερα μου θύμισε μια δράση που κάναμε πέρυσι για τα Μαθηματικά, κατά την οποία οι μαθητές μας έκαναν διάφορες μετρήσεις σε κτίρια και σε σοκάκια του χωριού στο οποίο δούλευα. Πολλά παιδιά ενθουσιάστηκαν, αλλά εμένα και τον συνάδελφο, τον Στέλιο, κάτι μας έτρωγε… Καλά ήταν, λέγαμε. Αλλά είχε πραγματικό νόημα για τα παιδιά να μετράνε το μήκος του κύκλου ενός βοτσαλωτού του χωριού ή το εμβαδό του πλατύσκαλου στην πόρτα του κοινοτικού καταστήματος; Μάλλον όχι…

Έτσι αρχίσαμε να λέμε ότι θα ήταν καλό να πηγαίναμε τα παιδιά σε ένα σούπερ μάρκετ, για παράδειγμα, και να κάναμε Μαθηματικά εκεί. Να ζυγίζουμε, να μετράμε, να υπολογίζουμε κτλ. Αλλά όσοι ξέρουν το σχολικό πλαίσιο καταλαβαίνουν πόσο δύσκολες είναι τέτοιες ενέργειες. Οπότε, μας ήρθε στο μυαλό το «Αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ» κι αντί να σκεφτόμαστε τρόπους να πάμε τα παιδιά σε χώρους εργασίας, είπαμε να φέρουμε τους χώρους εργασίας στο σχολείο. Κι αφού η Κάλυμνος έχει στενή σχέση με τα ψάρια, δημιούργησα φέτος την παρακάτω σειρά μαθηματικών προβλημάτων.

Τρισδιάστατος εκτυπωτής στο 2ο Δ.Σ. Πόλεως Καλύμνου

Πόσο περήφανος νιώθω γι’ αυτό το σχολείο! Ένα σχολείο που με την οργάνωσή του, την υπευθυνότητα, την εργατικότητα πετυχαίνει τα πάντα και σε σύντομο χρονικό διάστημα!
Για όσους δεν καταλαβαίνουν, αυτό που βλέπετε είναι ένας τρισδιάστατος εκτυπωτής που μόλις αγόρασε το σχολείο μου. Ένας εκτυπωτής που δίνει σε εμάς τους εκπαιδευτικούς νέες ευκαιρίες εξέλιξης, νέους τρόπους να ασχοληθούμε με τα Μαθηματικά. Στους μαθητές ελπίζω να δώσει νέα κίνητρα να έρχονται στο σχολείο, ν’ αγαπήσουν τα Μαθηματικά, να ενισχύσει τη δημιουργικότητά τους, ενώ για μερικούς να τους βοηθήσει να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες τους σε βαθμό που δε φαντάζονταν!
Το τελευταίο που θα πω μπορεί να φανεί υπερβολικό σε πολλούς, αλλά όσοι γνωρίζουν θα καταλάβουν! Το σχολείο αυτό… είναι η Ελλάδα που ονειρεύομαι!!!
339274194 907125557443448 9172548317765733664 n

Ιστοριοδρομίες Ρόδου

Με πολύ μεγάλη χαρά και καμάρι, θα ήθελα να κλείσω αυτή τη σχολική χρονιά, κάνοντας μια μικρή παρουσίαση του επιτραπέζιου παιχνιδιού που φτιάξαμε στο Δημοτικό σχολείο Καλαβαρδών, το οποίο συνδυάζει την κυκλοφοριακή αγωγή με την τοπική Ιστορία και την Ιστορία γενικότερα. Θα σας κουράσω λίγο, αλλά αξίζει να διαβάσετε την ανάρτηση.

Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή! Στη γιορτή του Πολυτεχνείου (2019) η προϊσταμένη του σχολείου μου, κυρία Γιόλα Πελεκάνου, προλογίζοντας το αφιέρωμα στον Νικηφόρο Μανδηλαρά είπε τα παρακάτω: «Πολλές φορές η Ιστορία ενός τόπου φαίνεται μέσα από τα ονόματα των οδών του τόπου. Όλοι μας έχουμε περπατήσει στην οδό Μανδηλαρά, αλλά πόσοι από εμάς αναρωτηθήκαμε ποιος είναι ο Νικηφόρος Μανδηλαράς;». Μην το πείτε πουθενά, αλλά ούτε εγώ ήξερα, ούτε αναρωτήθηκα ποτέ ποιος ήταν ο Νικηφόρος Μανδηλαράς. Όμως, με έπιασαν ενοχές… Γιατί δεν ήξερα; Γιατί δεν ενδιαφέρθηκα να μάθω; Τελικά κατέληξα στο ότι κανείς δε μου έδωσε το ερέθισμα για τέτοιες αναζητήσεις, αλλά μιας και είμαι δάσκαλος οφείλω τώρα εγώ να δώσω τέτοια ερεθίσματα.

Λίγο καιρό αργότερα, είδα μια πρόσκληση από το Δημοτικό σχολείο Παστίδας για μια ταινία με θέμα την τοπική ιστορία της Ρόδου και πήγα να την παρακολουθήσω. Οι συνάδελφοι, Nikos Kontomanolis, Παύλος Γιαννακόπουλος και οι μαθητές τους έκαναν μια εξαιρετική δουλειά και χτύπησαν νέα καμπανάκια μέσα μου για το τι γνωρίζω εγώ για την τοπική Ιστορία και τι έχω κάνει εγώ σαν δάσκαλος για την τοπική Ιστορία… Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, λοιπόν, μπήκε η υποχρέωση να μάθω και να κάνω κάτι κι εγώ γι’ αυτό.

Περίπου έναν μήνα μετά, πλησίαζε το μάθημα της κυκλοφοριακής αγωγής στη Μελέτη Περιβάλλοντος. Άρχισα να ψάχνω έναν εναλλακτικό τρόπο να κάνω το μάθημα, ώστε να γίνει πιο ενδιαφέρον. Το μυαλό μου πήγαινε στα συνηθισμένα για μένα, δηλαδή στην τεχνολογία. Μέχρι που μια μέρα, κι ενώ βρισκόμουν στο αμάξι, καθοδόν για το σχολείο, όλα τα παραπάνω συνδυάστηκαν και «είδα» μπροστά μου την ιδέα! Θα φτιάξουμε ένα επιτραπέζιο που θα διδάσκει Ιστορία μέσα από τους δρόμους της Ρόδου! Μέχρι να φτάσω στο σχολείο είχα σκεφτεί αρκετούς κανόνες. Φτάνω, το ανακοινώνω στην κυρία Γιόλα και αμέσως μου λέει «Ξεκινάμε να το φτιάχνουμε»!

Το αποτέλεσμα το βλέπετε στις παρακάτω εικόνες!!! Επιλέξαμε 34 κτίρια προορισμούς τα οποία χωρίσαμε σε 8 περιοχές. Στόχος κάθε ομάδας είναι να φτάσει σε 4 προορισμούς οι οποίοι επιλέγονται τυχαία στην αρχή του παιχνιδιού. Οι ομάδες μπορεί να είναι από 2 έως 4 και μπορεί να έχουν τον ρόλο του πεζού, του ποδηλάτη, του οδηγού αυτοκινήτου ή του οδηγού μοτοσικλέτας. Κάθε ομάδα μπορεί να φτάσει στους προορισμούς της απαντώντας σωστά σε ερωτήσεις που σχετίζονται με την οδό από την οποία περνάνε, αλλά παράλληλα θα πρέπει να προσέχει τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, να γνωρίζει τα σήματα που συναντάει, αλλιώς θα έχει ποινές που θα την απομακρύνουν από τον προορισμό. Θα τα καταλάβετε όλα, αν το παίξετε!

Στόχος μας είναι το παιχνίδι να αναπαραχθεί και να μπει σε όλα τα σχολεία του νησιού μας! Τα παιδιά θα μάθουν εύκολα για την ιπποτοκρατία, την τουρκοκρατία, την ιταλοκρατία, για πρόσωπα όπως ο Αλέξανδρος Διάκος και η Ανθούλα Ζερβού, θα ξέρουν πώς να κινηθούν στους δρόμους της πόλης και… μπορεί να λάβουν τα ερεθίσματα για περαιτέρω αναζητήσεις.

Ελπίζω να σας αρέσει η δημιουργία μας!!!

Καλό καλοκαίρι σε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς!!!

ΥΓ. Τη ζωγραφιά στο εξωτερικό μέρος του κουτιού την έκανε ο Nikos Theodwrakis-koletis.

 

https://blogs.sch.gr/dimkalavar/?p=3786

203606135 10159498115290479 4201519911586355067 n 203303788 10159498115480479 7902222789488084418 n

Οι σύγχρονοι θαλασσοπόροι του Δ.Σ. Καλαβαρδών

Κάθε φορά που γίνεται μια δραστηριότητα στην τάξη που νιώθω ότι θα θυμάμαι για καιρό, στο τέλος αναρωτιέμαι τι έμεινε στα παιδιά ή πόση συμμετοχή είχαν τα παιδιά στη δραστηριότητα αυτή.

Τους τελευταίους μήνες φτιάχναμε μια ιστορία και μέσα από αυτήν θέλαμε να μας μείνουν κάποια ονόματα νησιών, θαλασσών του κόσμου, αλλά και να βοηθήσουμε άλλους να τα μάθουν.

Τώρα που τέλειωσε και μπορούμε να σας την παρουσιάσουμε, είμαι διπλά χαρούμενος γιατί κοιτάω πίσω και βλέπω ότι η απουσία μου από αυτή τη δημιουργία είναι πολύ μεγάλη! Τα περισσότερα από τα κείμενα είναι δουλειά μαθητών και ακόμα και το βίντεο, που λογικά κάποιος θα σκεφτεί ότι το έφτιαξα εγώ, αποτελεί δουλειά μαθητή!

Αν μετά από έναν μήνα θυμάστε ποια θάλασσα βρίσκεται ανατολικά της Σκανδιναβικής χερσονήσου ή αν θυμάστε τη θάλασσα Λάπτεφ, να μας το πείτε!!!

Μπορεί να μη βρείτε ουσιαστικό νόημα στο να ξέρετε αυτές τις πληροφορίες, αλλά όπως διάβασα πρόσφατα κάπου και συμφωνώ με αυτό, αποτελούν το βασικό αλφαβητάρι για τις ουσιαστικές γνώσεις Γεωγραφίας!

 

Κυνήγι Θησαυρού

Ένα από τα όμορφα του μικρού νησιού είναι η δυνατότητα που έχουμε να βλέπουμε και να ερχόμαστε σε επαφή με τους μαθητές μας εκτός σχολικού ωραρίου. Βλέπουμε τα παιδιά στην πλατεία, στην παραλία, στο προαύλιο του σχολείου όπου κάνουν τις αθλητικές τους δραστηριότητες το απόγευμα, κτλ.
Μας δίνεται η δυνατότητα να έχουμε μια άλλη επαφή, πιο χαλαρή, πιο ευχάριστη! Είναι μοναδικό να παίζεις με τους μαθητές σου ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, στο προαύλιο του ίδιου του σχολείου μας, χωρίς να κάνεις εφημερία και χωρίς να τρέμεις μη συμβεί το παραμικρό. Μπορείς να χτίσεις μια καλή σχέση ακόμα και με παιδιά που μέσα στο σχολείο σε δυσκολεύουν και λόγω της πίεσης που νιώθουμε δεν μπορούμε να χαλαρώσουμε, να σκεφτούμε καθαρά και να κάνουμε αυτό που πρέπει για να βελτιώσουμε τη σχέση μας με τα παιδιά αυτά.
Άλλοι συνάδελφοι, λόγω και της δυνατότητας αυτής, κάνουν ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ, ακόμα και σε καθημερινή ή εβδομαδιαία βάση, διάφορες εκπαιδευτικές δράσεις για να βοηθήσουν παιδιά της Τήλου ή, παλιότερα, προσφυγόπουλα.
Σήμερα, είπαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, αλλά στο ίδιο πλαίσιο της διαφορετικής επαφής που μπορούμε να έχουμε με τους μαθητές στο νησί αυτό . Μαζέψαμε τα παιδιά στο σχολείο, Σάββατο, για να μάθουμε και να παίξουμε, χωρίς το άγχος των κανονισμών του σχολείου. Είχαμε Γλώσσα, Μαθηματικά, Ιστορία της Ελλάδας, τοπική Ιστορία, Γεωγραφία και… πολλή δράση!!! Απαντώντας σωστά σε ερωτήσεις που αφορούσαν τα παραπάνω, αλλά και με τη βοήθεια του google earth, τα παιδιά έψαξαν τα αυγά που περιείχαν κομμάτια του χάρτη που οδηγούσε στον κρυμμένο θησαυρό!!!
Τα παιδιά νομίζω έμαθαν κάτι παραπάνω για το πώς να συνεργάζονται, έμαθαν να λειτουργούν και να σκέφτονται κάτω από συνθήκες διαφορετικές, έτρεξαν πολύ, διασκέδασαν κι έδωσαν ζωντάνια, όχι μόνο στο σχολείο, αλλά σε όλα τα Λιβάδια της Τήλου.
Όλα αυτά, εδώ… στην Τήλο, στο δυσπρόσιτο νησί!!! Εδώ που πέρα από τη δυνατότητα που έχουμε να ερχόμαστε πιο κοντά με τους μαθητές μας, έχουμε και σοβαρά προβλήματα. Εδώ που η πιθανότητα αποκλεισμού τον χειμώνα είναι πάρα πολύ μεγάλη. Εδώ που ζούμε χωρίς τις απαραίτητες δομές ιατρικής περίθαλψης, εδώ που οι άνθρωποι περιμένουν ομάδες εθελοντών, όπως πρόσφατα της Axion Hellas, για να εξεταστούν και να λύσουν τα ιατρικά τους θέματα. Εδώ που επιλέξαμε να έρθουμε γιατί θα παίρναμε διπλάσια μόρια, εδώ που ξαφνικά μας είπανε ότι είναι το ίδιο να δουλεύεις στην Αθήνα με το να δουλεύεις στην Τήλο, εδώ όπου μάθαμε ότι μάς πήρανε πίσω τα διπλά μόρια της φετινής, αλλά και κάθε χρονιάς που δουλέψαμε σε δυσπρόσιτο νησί. Εδώ που παρά την αδικία και την απογοήτευση που νιώθουμε, συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε πώς να κάνουμε, τουλάχιστον, τη σχολική ζωή των μαθητών μας καλύτερη.
ΥΓ1. Ευχαριστούμε τις φίλες που μας βοήθησαν στην ομαλή διεξαγωγή του παιχνιδιού, αλλά και τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων για την πολύτιμη βοήθειά του.
ΥΓ2. Το ποια ομάδα κέρδισε δεν έχει σημασία, αλλά σίγουρα μου άρεσε ότι η εξέλιξη θύμισε λίγο τους πρόσφατους συγκλονιστικούς ημιτελικούς του Champions’ League!!!
59857086 10157091034500479 1804311294283612160 n 60260860 10157091023815479 4505161122860498944 n 59922534 10157091021640479 1715685550368751616 n 60214016 10157092839905479 3741723195573534720 n

Μακέτα Δημοτικού Σχολείου Λάρδου

Σας παρουσιάζουμε το φετινό μας project!!
Όταν ο συνάδελφος και φίλος Sakis V. Malotras μου παρουσίασε την ιδέα του να φτιάξουμε με τους μαθητές μας την μακέτα του σχολείου σε καμία περίπτωση δεν είχα στο μυαλό μου κάτι σχετικό με το τελικό μας αποτέλεσμα. Χωρίς υπερβολή, η δουλειά του και η μεθοδικότητα του ενέπνευσαν τους μαθητές μας αλλά και εμένα. Θα μπορούσα να γράψω πολλά αλλά θα αρκεστώ στο ότι μετά από 5 χρόνια παρουσίας στα σχολεία θεωρώ πως είμαστε τυχεροί που συνεργαζόμαστε και συμπράττουμε, γενικά. Αυτά τα χρόνια γνώρισα τόσους άξιους συναδέλφους και αυτή είναι μια παράπλευρη χαρά πέρα από την όποια δημιουργία εντός της αίθουσας. Τα μεγαλύτερα μαθήματα προς τα παιδιά είναι αυτά που δε χρειάζεται καν να μιλήσουμε. Αυτά που δείχνουμε με τις στάσεις μας και τα πιστεύω μας. Δε ξέρω που θα φτάσουμε αλλά αυτό το ταξίδι είναι σίγουρα προσοδοφόρο από και προς πολλές πλευρές.
ΥΓ. Δείτε τις φωτογραφίες μέχρι τέλους, καθώς στο τέλος υπάρχουν οι πραγματικές φωτογραφίες του κτιρίου του σχολείου μας.
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=stergios.parizas&set=a.10213388686902559