Τα κείμενα που θα βρείτε σ’ αυτήν την σελίδα είναι όλα πρωτότυπα, και λόγω της κάπως απλούστερης συντακτικής και μορφολογικής τους σύνθεσης προσφέρονται για εξάσκηση στην λατινική γλώσσα. Σε όλα τα κείμενα υπάρχει το πρωτότυπο κείμενο, η μετάφραση και τα συντακτικά σχόλια. Σε κάποιες από τις λέξεις των ‘Σχολίων’ θα δείτε ότι υπάρχουν εκθετικοί αριθμοί· αυτοί παραπέμπουν στο τέλος των κειμένων σε επιλεγμένα Συντακτικά φαινόμενα, τα οποία πρέπει να τα δείτε πιο διεξοδικά στις αντίστοιχες σελίδες του Blog στις οποίες σας παραπέμπουν.
Πρίν όμως ξεκινήσετε, καλό είναι να αποκαταστήσουμε κάποιες έννοιες πολύ βασικές για την αρχή, που αφορούν την συνακτική επεξεργασία:
1ον) Άλλο πράγμα είναι η ‘Σύνταξη’ και άλλο η ‘Ονοματολογια’. «Κάνω σύνταξη» μιας προτάσεως σημαίνει ότι ενώνω λογικά (δηλ. συντακτικά) μία λέξη της πρότασης με μία άλλη. «Ονοματολογώ» την λέξη σημαίνει ότι αφού την έχω ‘συντάξει’ (δηλ. ενώσει με μία άλλη), κατόπιν ‘ονοματίζω’ τον ρόλο που παίζει. Πάντοτε προηγείται η ‘σύνταξη’ και ακολουθεί η ‘ονοματολογία’.
2ον) Άλλο πράγμα σημαίνει ‘Χωρίζω προτάσεις’ και άλλο ‘Βρίσκω προτάσεις’ μιας περιόδου. Για να ξεχωρίσετε μια πρόταση από μία άλλη, πρέπει να ξέρετε ήδη εξ αρχής ποιά λέξη συντάσσεται με ποιά, πράγμα αδύνατον όταν ξεκινάτε την σύνταξη. Στην ουσία ο χωρισμός των προτάσεων γίνεται στο τέλος, όταν πλέον έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη και γνωρίζετε πολύ καλά ποιά λέξη ‘συντάσσεται’ με ποιάν. Αποφεύγετε να χωρίζετε προτάσεις με οδηγό την παρουσία των ‘κομμάτων’. Τα κόμματα σε κάποιες περιπτώσεις όντως ‘χωρίζουν’ προτάσεις, πολλές φορές όμως διαχωρίζουν μεταξύ τους ‘λέξεις’.
3ον) ‘Βρίσκω’ προτάσεις είναι κάτι διαφορετικό: σημαίνει ότι εντοπίζετε σε μία περίοδο λόγου τα ρήματα τα οποία υπάρχουν (μιλώ για ρήματα, όχι για μετοχές, ούτε για απαρέμφατα, ούτε για ρηματικούς τύπους). Άρα όταν αρχίζετε την σύνταξη μιας περιόδου λόγου, αυτό με το οποίο πρέπει να ξεκινήσετε είναι όχι να χωρίσετε, αλλά να βρείτε προτάσεις. Όσα ρήματα έχετε, τόσες προτάσεις θα έχετε το λιγότερο· και λέω ‘το λιγότερο’, διότι ενδέχεται σε μία περίοδο λόγου να έχετε π.χ. τρία ρήματα, αλλά τέσσερεις προτάσεις, διότι ένα εκ των τριών ρημάτων θα εννοείται σε μία πρόταση που δεν εμφανίζει ρήμα. Να έχετε λιγότερες προτάσεις από τα ρήματα που βρήκατε, αυτό είναι αδύνατον.
4ον) Είναι μεγάλο λάθος αυτό που λέγεται, ότι δηλ. ‘πρώτα’ συντάσσουμε και ‘κατόπιν’ μεταφράζουμε. Η ‘Σύνταξη’ και η ‘Ονοματολογία’ μιας λέξης είναι ενέργειες ταυτόχρονες με την μετάφραση. Δηλ. για να κάνετε την σύνταξη και την ονοματολογία στην φράση “amor dei = η αγάπη του θεού”, και για να διαπιστώσετε αν η γενική dei συντασσόμενη με το amor είναι γενική υποκειμενική ή αντικειμενική πρέπει να μεταφράσετε εκείνη στην στιγμή, όχι αργότερα, γιατί τότε θα είναι αργά.
1o) CORNELI NEOPOTIS: PAUSANIAS PAUSANIAS
2o) C.CAESARIS: DE BELLO GALLICO: Caesaris De Bello Gallico I,43
3o) C.CAESARIS: DE BELLO GALLICO: Caesaris De Bello Gallico I,50