Η ιστορία του Ελληνισμού του Εύξεινου Πόντου, ξεκινά παραμυθένια! Όταν σύμφωνα με τον μύθο, ο Φρίξος και η Έλλη ταξίδεψαν πάνω στο Χρυσόμαλλο Δέρας, για να αποφύγουν τη θυσία τους από τους Θεούς του Ολύμπου.
Μετά η ιστορία επιβεβαιώνει τη σημαντικότητα του. Καθώς από το 1100 π.Χ. έως το 1923 μ.Χ., ο Ελληνισμός του Πόντου αναδεικνύει μορφές εμβληματικές όπως ο Διογένης, ο Ηρακλείδης ο πολιτικός, ο Διϊφιλος, ο Στράβωνας. Αργότερα οι Καρατζάδες, Μουρούζηδες, Γαβράδες, οι Υψηλάντηδες, ο Πασσαλίδης, ο Καπετανίδης, ο Κωνσταντινίδης, ο Καπετάν Ευκλείδης, κ.ά.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Ποντιακός Ελληνισμός αριθμούσε, σύμφωνα με υπολογισμούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Οθωμανικών αρχών 600.000 περίπου άτομα.
Οι Πόντιοι γνώρισαν διωγμούς και προσπάθειες για τον εξισλαμισμό και εκτουρκισμό τους. Η απόφαση για την εξόντωση των Ελλήνων (και Αρμενίων) πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911. Εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ στην περίοδο 1919 – 1923.
Η Γενοκτονία ανάγκασε τους Πόντιους να ξεριζωθούν και να εγκαταλείψουν τις εστίες τους αναζητώντας άλλες πατρίδες.
Παρ’ όλα αυτά, ο Ποντιακός Ελληνισμός κράτησε αλώβητη την Ελληνικότητα του. Σήμερα στην Ελλάδα και τη διασπορά, οι Πόντιοι ανέρχονται περίπου στο ενάμιση εκατομμύριο.
Πηγή: https://www.lelevose.gr
