Χωρίς κατηγορία στις 19 Φεβρουαρίου 2018 από ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Πώς θεράπευαν τον πόνο και τις ασθένειες!
–Στον Πόντο, την εποχή που ήταν πολύ δύσκολο να βρει κάποιος φάρμακα, οι άνθρωποι προσπαθούσαν με φυσικό τρόπο και με γιατροσόφια να θεραπεύσουν τον πόνο και τις ασθένειες. Οι υπερήλικες της οικογένειας με την πείρα που διέθεταν, είχαν λύση για κάθε νόσημα και ο ασθενής έπρεπε να αφεθεί στα χέρια τους.
Οι τρόποι που χρησιμοποιούσαν μπορεί να φαίνονται σε κάποιες περιπτώσεις λίγο περίεργοι, αλλά κάτι περισσότερο θα ήξεραν αυτοί…
Για τον πυρετό
Σε ορισμένες περιοχές όπως στη Ματσούκα, για να ρίξουν τον πυρετό, έσκαβαν ένα λάκκο που χωρούσε μέσα τον άρρωστο! Αφού έριχναν νερό κι έκαναν λάσπη, τον τοποθετούσαν μέσα κι όταν τον έπιαναν ρίγη, τον έπλεναν και τον έβαζαν στο κρεβάτι. Άλλες πάλι περιπτώσεις έχουν σαν βάση τη χρήση φυσικών προϊόντων και βοτάνων.
Για τα εγκαύματα
Έριχναν μέλι πάνω στο έγκαυμα ή τοποθετούσαν βρασμένα δαφνόφυλλα.
Για την ηλίαση
«Εσέβεν ο ήλεν’ς σο κιφάλ’ ν’ ατ’» …μπήκε ο ήλιος στο κεφάλι του έλεγαν. Τύλιγαν το κεφάλι του ασθενή με πανί, βρεγμένο με ξύδι ή ταν (αραιωμένο γιαούρτι).
Για τον πονόδοντο
Έβαζαν στην κουφάλα του δοντιού τσίπουρο, αλάτι, πιπέρι καυτερό, χωριστά ή όλα μαζί ανακατεμένα!
Για πόνο στο μάτι
Κομπρέσες με βρασμένα φύλλα τριανταφυλλιάς ή μητρικό γάλα.
Για ανοιχτές πληγές
Έχυναν ούρα, ζάχαρη, καπνό και χώμα…
Για την δυσκοιλιότητα
Έπιναν το πρώτο ζουμί από το βράσιμο φασολιών.
Σε σπυράκια με πύον
Έβαζαν επιθέματα με λάπατα, μολόχα και λαχανίδα.
Για την χωλολιθίαση
Έφτιαχναν αφέψημα, βράζοντας φούντες καλαμποκιού.
Σε σοβαρά τραύματα
Έπαιρναν την ακαρθαρσία του σκύλου (!) και αφού ξεραινόταν, την κοπάνιζαν και πασπάλιζαν το τραύμα…
ΠΗΓΗ: https://www.lelevose.gr/
Διαβάστε το άρθρο και στο lelevose.gr , όπου μπορείτε να βρείτε και άλλα ενδιαφέροντα για τον Πόντο άρθρα, στον παρακάτω σύνδεσμο:
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ στις 19 Φεβρουαρίου 2018 από ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Η Πόντια Μάνα…
Στη μακραίωνη ιστορία του Πόντου
Σ’ όλους τους πολιτισμούς του κόσμου η μάνα ήταν πάντα το πιο λατρευτό και αγαπητό πρόσωπο. Ο ρόλος της ταυτιζόταν με την ηγέτιδα, την αρχόντισσα, την προστάτιδα, την οικοδέσποινα. Έτσι και ο Ποντιακός Ελληνισμός στις πρώτες του κοινωνικές συγκροτήσεις είχε στο επίκεντρο τη γυναίκα και ιδιαίτερα τη μητέρα.
Η λέξη «Μάνα» ήταν η πιο χρησιμοθηρική στον Ποντιακό πολιτισμό και την ηθογραφία. Η Πόντια γυναίκα, η Πόντια Μάνα, όπως όλες οι μάνες από τις χαμένες πατρίδες, άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στις επόμενες γενιές.
Στη μακραίωνη ιστορία του Πόντου, οι Πόντιες μάνες είναι δημιουργικές, φιλότιμες μέσα στο σπίτι, σκληρές εργατικές και δυναμικές έξω από αυτό…
Οι παλαιότεροι ιστοριογράφοι όταν αναφέρονται στην Πόντια μάνα κάνουν ιδιαίτερη αναφορά στην αρετή, την ανδρεία και την εργατικότητα της. Οι αγρότισσες γυναίκες του Πόντου δεν βαρυγκωμούσαν για τον κόπο των αγροτικών εργασιών. Στις πόλεις η Πόντια γυναίκα, πιο μορφωμένη, καλή νοικοκυρά, με συμπεριφορά αρχόντισσας.
Σταγόνες το γάλα της ζωής για να αναστήσει τα βλαστάρια της. Σταγόνες όμως που πότιζαν και μεγάλωναν παιδιά με ψυχή Ελληνική. Και στο χαμηλό φως του καντηλιού, μπροστά στο εικόνισμα της Παναγιάς, τα έριχνε τον σπόρο της Ορθοδοξίας. Οικογένεια και Ορθοδοξία κράτησαν ζωντανή την συνείδηση της ταυτότητάς τους και τους επέτρεψαν να αντισταθούν στις επιρροές και την απορρόφηση από άλλους λαούς.
Η Πόντια μάνα τραγουδήθηκε και λατρεύτηκε χωρίς επιφυλάξεις και αναστολές. Η Ποντιακή πένα περιέγραψε όλα τα ψυχικά της χαρίσματα, μέσα από το τραγούδι, ζωγραφίζοντας με τα πιο όμορφα χρώματα το ψυχικό της μεγαλείο.
Η πιο φιλοσοφημένη Ποντιακή περιγραφή, που εκφράζει λιτά την μορφή, τη μοναδικότητά και το αναντικατάστατο της μάνας, είναι η φράση:
Η μάνα έν αγέννητος και μίαν γεννισκάται..
Στις δύσκολες στιγμές ο βασανισμένος λαός μας αναζητούσε τη στοργή της, αναφωνώντας: «Αχ μάνα», «Μανίτσα μ’ που είσαι». Η μάνα που απλόχερα και αγόγγυστα δίνει στα παιδιά της την αγάπη, σε κάθε στιγμή και περίσταση!
Ακόμα και οι μάνες που δεν ζουν, έρχονται νοσταλγικά στη θύμηση όλων
που καλούν με συγκίνηση το πνεύμα της, να τους φωτίσει και να τους δώσει δύναμη!
Στα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου
η Πόντια Μάνα κατέχει ιδιαίτερη θέση…
Ύστερα από σχεδόν 3,000 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας Ελληνισμού, ήρθαν οι διωγμοί, η καταστροφή, η προσφυγιά. Η μάνα και το παιδί της αποτέλεσαν συγκεκριμένο στόχο του προμελετημένου εγκλήματος, λόγω του ειδικού βάρους στην κοινωνία και την οικογένεια, αφετέρου ήταν αποδέκτες όλων των επιπτώσεων της Γενοκτονίας (χηρεία, προσφυγιά, βιασμός, ορφάνια, κ.α.).
Με την φυγή και τις δολοφονίες των ανδρών (στην εξορία, τα τάγματα εργασίας, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις άλλες μεθόδους) πίσω στις εστίες, στα σπίτια έμεναν στηρίγματα της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής οι γυναίκες, έχοντας να προστατέψουν παιδιά και ηλικιωμένους και να διατηρήσουν ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης – επιβίωσης. Οι Πόντιες μανάδες αποτέλεσαν το κομμάτι εκείνο του πληθυσμού,
πάνω στο οποίο κάθε χτύπημα θα επέφερε σημαντικό πλήγμα…
Η Μάνα είναι η πηγή της ζωής, κάθε δολοφονία στερούσε από τον Ποντιακό Ελληνισμό τη βιολογική συνέχεια. Όπου δεν μπορούσε να γίνει αυτό, υπήρχε ο βιασμός. Και ο καρπός αυτού, που σε άλλες περιπτώσεις είναι καρπός αγάπης και έρωτα των πιο ωραίων ανθρώπινων συναισθημάτων, μετατρέπονταν σε ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, σε παντοτινή υπενθύμιση του εγκλήματος. Παράλληλα υπήρχε και ο βιασμός των εγκύων και μετέπειτα δολοφονία μητέρας και εμβρύου.
Μέσα από τους βιασμούς και τις αρπαγές επιδίωξαν να ταπεινώσουν, εξευτελίσουν και ατιμάσουν ολόκληρη ομάδα, να την τρομοκρατήσουν και έτσι να εμποδίσουν μια πολιτισμένη και οικογενειακή οργάνωση της κοινωνίας. Με τον τρόπο αυτό στόχος γίνεται η οικογένεια που αποτελεί το θεμέλιο της κοινωνικής οργάνωσης, αλλά και πυρήνας της βιολογικής συνέχεις μιας εθνότητας.
Πόσες γυναίκες δεν αναγκάσθηκαν να παραδώσουν στους Πόντιους αντάρτες τα βρέφη τους, ώστε το κλάμα τους να μη τους προδώσει; Πόσες μάνες δεν άφησαν τα βρέφη και τα μικρά παιδιά στους ατέλειωτους δρόμους της εξορίας, με τη ελπίδα να βρεθεί κάποιος για να το φροντίσει και να γλιτώσουν από βέβαιο θάνατο; Πόσες μανούλες δεν αναγκάσθηκαν να πνίξουν ή να πετάξουν σε ποτάμια βρέφη και μικρά παιδιά, για να απαλλαγούν αυτά μια ώρα αρχύτερα από τα μαρτύρια της πείνας και τις κακουχίες; Πόσες μανούλες δεν μπόρεσαν να θάψουν τα νεκρά παιδιά τους και αναγκάστηκαν να τα αφήσουν στις άκρες των δρόμων της εξορίας, τροφή στα όρνια και στα άγρια ζώα;
Αναρίθμητες οι αφηγήσεις και οι καταγραφές τέτοιων γεγονότων. Με τις δραματικές περιστάσεις του διωγμού τους, οι πρόσφυγες προσπάθησαν να δημιουργήσουν τη ζωή τους από την αρχή…
Για μια ακόμα φορά η Πόντια μάνα πρωταγωνίστρια της νέας της ζωής
Με κρυμμένα στον κόρφο της τα Άγια εικονίσματα, κράτησε στα στιβαρά της χέρια τη συνέχεια της ζωής. Με μόνιμη θέση στα κατάμαυρα της μάτια, την θλίψη, το σιωπηλό της κλάμα, προσέφερε τον εαυτό της ολοκαύτωμα και θυσία στα παιδιά και την οικογένεια, σε όσους απόμειναν από την καταστροφή.
Σκάλισε με τα ροζιασμένα χέρια της τη γη και την έκανε να καρπίσει…
Τα έθιμα, τα φαγητά, οι αξίες όλα ανέπαφα χάρη στις άξιες μάνες, που έμειναν όρθιες σε όλες τις μπόρες και τις φουρτούνες του ουρανού και της γης. Χωρίς ρίζες και σε ξένο χώμα, έστω και αν ήταν της μητέρας Πατρίδας και παρ’ ότι γνώρισαν την απονιά, δεν λύγισαν στιγμή. Ρίζωσαν και φύτρωσαν και άνθισαν τα βλαστάρια τους, που πλούσια και ευλογημένα πλημμύρισαν την Ελλάδα.
ΠΗΓΗ: https://www.lelevose.gr/, στο οποίο θα βρείτε πολλά ενδιαφέροντα άρθρα για τον Πόντο.
Επιτροπή Ποντιακών Μελετών
Πολύτιμο υλικό της που περιλαβάνει βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, φωτογραφίες, ηχητικό υλικό, χάρτες, μία Χαλκογραφία, κ.α.
PONTOS – NEWS
Ειδήσεις και νέα από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία, την Πόλη, την ομογένεια και την επικαιρότητα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Εδώ η Ελλάδα είναι μεγαλύτερη!
Ένωση Ποντιακής Νεολαίας Αττικής – Ε.ΠΟ.Ν.Α.
Η Ένωση Ποντιακής Νεολαίας Αττικής είναι σύλλογος με χαρακτήρα αμιγώς νεανικό που ιδρύθηκε το 2005 με στόχο όχι μόνο την διατήρηση και διάσωση του πολιτισμού του Ποντιακού Ελληνισμού .
PONTOS WORLD
PontosWorld is a website with information about the history and culture of the people from the historic region of Pontus which is situated in the north-east region of current day Turkey.
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΟΝΤΟΣ
Άγιοι του πόντου, Ιερές Μονές και Ιεροί ναοί του Πόντου, ο Χριστιανισμός στον Πόντο και άλλα θέματα της Ορθοδοξίας και του Πόντου
Aδελφότητα Ποντίων Τορόντο <<Παναγία Σουμελά>>
This is dedicated to these children brought up with the Pontian ideals make us proud we were born Pontian, giving us hope, courage and strength to fight for the next Years.
ΕΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΛΒΕΤΙΑΣ
Για κάποιους ίσως να ακούγεται σαν… Ποντιακό ανέκδοτο.μα είναι τέλος πάντων δυνατόν η Ελβετία να έχει οργανωμένους Έλληνες μετανάστες, πόσο μάλλον έναν Σύλλογο Ποντίων. Και όμως …
Πατρίδα μας είναι ο Πόντος
Θέματα σχετικά με την Ιστορία, τους χορούς, την ενδυμασία του Πόντου και πολλά άλλα.
Kotsari.com
H Ιστορική πορεία,πρώτος αποικισμός, θρύλοι, παραδόσεις, ήθη, έθιμα, λαογραφία, θρησκευτικότητα, ποντιακοί χοροί των Ελλήνων του Εύξεινου Πόντου μέσα από κείμενα, αρχεία, χάρτες, στατιστικούς πίνακες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
pontos-genoktonia.gr
Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ- Κωνσταντίνος Φωτιάδης – Καθηγητής Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού
Άμαστρις
Περιοδικό για τον Πόντο και τους ανθρώπους του.
Σύλλογος Ποντίων Ηερτεν Γερμανίας
Musik, Lieder, Sprache und Tänze spiegeln die Antike wieder und erinnern an eine alte Tradition der Griechen am schwarzen Meer.
Ποντιακή Εστία Μελβούρνης
Community based organisations are formed when people realise that there is an identified need. When our founding fathers decided to form Pontiaki Estia, they had recognised a void for Greek-Australians of Pontian heritage.
Σύλλογος Ποντίων Μόντρεαλ
Pontian Association of Montreal, “Efxinos Pontos”, e-mail us at info@efxinospontos.org
Terra Pontus
Tο blog αυτό θέλει να είναι κάτι σαν ένα βιβλίο. Το βιβλίο που ενδεχομένως κάποτε θα γράφαμε.
The Asia Minor and Pontos Hellenic Research Center-AMPHRC
Our goal is to document and disseminate information about the Greek communities of the later Ottoman empire, and study the expulsion of expulsion of the Greeks from their ancestral homelands in Asia Minor (or AnatoAnatolia), Eastern Thrace, and Pontos.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ
The Federation of Pontian Associations of Australia was established in 1989 as a federal institution with one goal in mind: to bring together like minded Pontic associatons whose express purpose is to preserve the Pontic culture in our new home.
The Pontian Greek Society of Chicago
The Pontian Greek Society of Chicago aims to provide material that informs the Greek-American community and the wider American public about our history and culture.
Όμιλος Ποντίων χορευτών Καβάλας
Ξεκινώντας με πολύ όρεξη και μεράκι, καταφέραμε να δημιουργήσουμε τον ΟΜΙΛΟ ΠΟΝΤΙΩΝ ΧΟΡΕΥΤΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ. Ελπίζουμε να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών όλων, και να συμβάλουμε στην διατήρηση της παράδοσης μας συμμετέχοντας στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας
Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης
Από την ίδρυση του Συλλόγου (1946), την επαναλειτουργία του (1975) έως και σήμερα, ο Σ.Π.Φ.Σ.Θ. και όλα τα μέλη του αγωνίζονται καθημερινά για τη διάσωση και μετάδοση της πλούσιας πολιτιστικής μας παράδοσης και της αξιομνημόνευτης ιστορίας μας.
Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης
Η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1933 από Πόντιους πρόσφυγες εγκατεστημένους στη Θεσσαλονίκη. Αριθμεί σήμερα περίπου 6.500 μέλη.
Σύλλογος Ποντίων "Ακρίτες" Σερρών
Είναι σύλλογος που σκοπό έχει την πνευματική, ηθική και αισθητική διαπαιδαγώγηση των μελών του, όπως και την διατήρηση και διάδοση της παράδοσης του Πόντου.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΥΟΣΜΟΥ "ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΡΕΜΑΣΤΗ"
Ο Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου “ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΡΕΜΑΣΤΗ” ιδρύθηκε το 1980 και φέρει το όνομα του ιστορικού γυναικείου μοναστηριού Παναγία Κρεμαστή (περιοχή Ματσούκας του Πόντου).
Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας
Η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων της Ρωσίας είναι η κοινωνική οργάνωση, που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των 100 χιλιάδων Ελλήνων, που διαμένουν στην επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
2o ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΧΡΥΣΟΥΠΟΛΗΣ
Η ιστοσελίδα του σχολείου μας.Σε αυτήν θα βρείτε πληροφορίες για δράσεις του σχολείου, για το θεατρικό εργαστήρι και την κινηματογραφική λέσχη μας,για μαθητικούς διαγωνισμούς και πολλά άλλα ενδιαφέροντα θέματα.
Κύκλωσαν το χωριό και είχαμεν ένα ποταμ το νερό έτρεχε.Ο κόσμος βγήκε από το ποτάμι και πάει στο χωράφ μέσα, σαν κοπάδι όλο στο χωρίο όπως ήτανε,όλους ξάπλωσαν τακ τακ τακ τακ.Τους σκότωσαν όλους.Το τσαρούχιμ έφαγα και αξυπόλυτη ήμουν.Πείνα για….
Bαρβάρα Χαραλαμπίδου
«Καθ’ οδόν συναντούσαμε ομίλους γερόντων, παιδιών, σε μια ατέλειωτη πορεία μαρτυρίου, όπου έπεφταν νεκροί από την εξάντληση και από τα χτυπήματα των συνοδών Τούρκων.Οι περισσότεροι εκλιπαρούν τον θάνατον. Στην πόλη Μεζερέχ ξαφνικά ακούσαμε φωνές περίπου τριακοσίων μικρών παιδιών, μαζεμένων σε κύκλο. Είκοσι τσανταρμάδες – χωροφύλακες που κατέβηκαν από τα άλογά τους- χτυπούσαν σκληρά και ανελέητα τα παιδιά με τα μαστίγια και τα τρυπούσαν με τα ξίφη τους για να μην κλαίνε. Το θέαμα ήτο πρωτοφανές, φρικώδες! Τα παιδάκια έσκυβαν κι έβαζαν τα χεράκια τους πάνω στο κεφάλι για ν’ αποφύγουν τα χτυπήματα. Μία μητέρα που όρμησε για να σώσει το παιδί της δέχτηκε το ξίφος στην καρδιά κι έπεσε κατά γης. Πάθαμε νευρική κρίση! Παντού βλέπαμε πτώματα γυναικών, παιδιών και γερόντων.
Συγκλονιστική περιγραφή μιας αμερικανίδας δημοσιογράφου η οποία ήταν αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων.
Ένα αλώνι γεμάτο πτώματα.Μπορεί να ήτανε 300, 500 άτομα.Ένα μωρό βύζαινε τη μάνα του και η μάνα του ήταν πεθαμένη.
Μαρία Τεξακαλίδου
Ο κόσμος έφυγε όλος διαλύθηκε.Η μάνα ψάχνει το παιδί και το παιδί τη μάνα και έγινε η Δευτέρα παρουσία.Σκοτώνουν σφάζουν αυτοί.
Η μάναμ έρχεται και τι να δει…τα μωρά της σφαγμένα εκεί ( τα 3 της παιδιά)και όλoι σφαγμένοι μαχαιρωμένοι.Μόνο εγώ ήμουν εν ζωή.
Πολύβιος Τεξακαλίδης
Καλή μέρα δεν είδαμε αγόρι μου. Δεν λέγονται αυτά που μας έκαναν. Δεν λέγονται….Το ποτάμι εκοκκίνισε από το αίμα.Πολλά τράβηξε ο Ελληνισμός.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή