Ο S. Papert συνεργάστηκε με τον Piaget για πέντε χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Συμφώνησε πολύ με με την θεώρηση του Piaget ότι η ανθρώπινη σκέψη είναι μια περίπλοκη δομή απο γνωστικά σχήματα. Όταν ένα νέο γνωστικό σχήμα εντάσσεται σε μια υπάρχουσα δομή τότε γίνεται αφομοίωση, ενώ όταν το γνωστικό σχήμα δεν μπορεί να ενταχθεί σε μια υπάρχουσα δομή τότε συντελείται μια δομική αλλαγή η συμμόρφωση
Διαφοροποιείται όμως σε σχέση με τη θεωρία του Piaget περί γνωστικής ωρίμανσης. Ισχυρίστηκε δηλαδή ότι ο Piaget επικεντρώθηκε στο τι δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος στα διάφορα στάδια ανάπτυξης του. Υποστήριξε λοιπόν ότι μπορούν να σχεδιαστούν κατάλληλα τεχνητά περιβάλλοντα τα οποία είναι πλούσια σε δραστηριότητες και δυνατότητες ώστε να δίνουν στο παιδί εμπειρίες μαθηματικών νοημάτων.
Ο Papert λοιπόν μελετά τα μαθηματικά νοήματα που δομούν τα παιδιά δηλαδή τι καταλαβαίνουν (αντι για το τι παρανοούν) και πως η η κατανόηση αυτή μπορεί να αναπτυχθεί (αντί για το ποιές παρανοήσεις “διορθώνονται”)
Εκείνη την εποχή αναπτυσσόταν η γλώσσα προγραμματισμού Lisp την οποία χρησιμοποιούσαν επιστήμονες, συγκεκριμένα χρησιμοποιούσαν μια γλώσσα προγραμματισμού με δημιουργία αλλεπάλληλων υποπρογραμμάτων τα οποία άλλαζαν και διόρθωναν συνεχώς. Ο προγραμματισμός ήταν για αυτούς ένα εργαλείο σκέψης και δημιουργίας και όχι ένας απλός κώδικας πρός την μηχανή.
Ο Papert σκέφτηκε ότι αυτό μπορεί να συμβεί και στα παιδιά , οπότε συνέλαβε την ιδέα της δημιουργίας της γλώσσας Logo την οποία και ανέπτυξε με τους συνεργάτες του στο Media Lab
Ο προγραμματισμός στο πλαίσιο αυτό ωθεί τους μαθητές να αναπτύξουν διαισθητικές ιδέες , να τις εκφράσουν με τη χρήση συμβόλων, να τις εκτελέσουν στον Η-Υ και να παρατηρήσουν άμεσα το αποτέλεσμα συγκρίνοντάς το με αυτό που επεδίωκαν. Επίσης τους δίνει την δυνατότητα να να ομαδοποιήσουν ένα σύνολο ιδεών-εντολών και μετά να τις χρησιμοποιήσουν σαν ένα αντικείμενο,με ορισμένη ονομασία . Έτσι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ιδέες τους όχι μόνο σαν εργαλειο αλλά και ως αντικείμενο πάνω στο οποίο μπορούν να στοχαστούν.
Ο προγραμματισμός αυτός προσεγγίζεται απο την ΔτΜ ως μέσο έκφρασης , διερεύνησης , δόμησης και αποκάλυψης ιδεών. Όλα αυτά συντελούνται σε ομάδες εργασίας και οδηγούν στην κοινωνική κατασκευή νοημάτων στην τάξη.
Όλα αυτά συνάδουν με τις θεωρίες της εγκαθιδρυμένης μάθησης και ιδιαίτερα με την εργασία των Άγγλων ερευνητών Hoyles και Noss που διατύπωσαν ένα θεωρητικό δόμημα που το ονόμασαν εγκαθιδρυμένες αφαιρέσεις. Σύμφωνα με αυτές οι μαθητές κάνουν μαθηματικές αφαιρέσεις και έχει ιδιαιτερη σημασία να υπάρχουν εργαλεία και τρόποι για να τις περιγράψουμε.
πηγή: επιμορφωτικό υλικό Β-επιπέδου (ΙΤΥ)
Αφήστε μια απάντηση