ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς

Γεννήθηκε στο Κραγκούγιεβατς της Σερβίας. Αγωνίστηκε με τη φανέλα της Ραντνίσκι Κραγκούγιεβατς, του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου, της Σπάρτακ Σουμπότιτσα και του Πανηλειακού (1992 – 1996, 119 συμμετοχές και 33 γκολ). Τα επόμενα 13 χρόνια (1996 – 2009) αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό ως αριστερός χαφ, με τον οποίο είχε 344 συμμετοχές και 126 γκολ. Έτσι, έφτασε κατά μέσο όρο το ένα γκολ ανά τρεις αγώνες. Επίσης, αγωνίστηκε στην εθνική ομάδα της Σερβίας, με την οποία είχε 37 συμμετοχές και 1 γκολ.

Αφού άρχισε την καριέρα του στις FK Crvena Zvezda και Σπάρτακ Σουμπότιτσα, ο Τζόρτζεβιτς το 1993 μετακόμισε στην Ελλάδα για να αγωνιστεί στον Πανηλειακό, που τότε έπαιζε στη Γ’ Εθνική.

Το 1996 ήρθε στον Ολυμπιακό μαζί με το Στέλιο Γιαννακόπουλο. Σε μικρό χρονικό διάστημα, ο Τζόρζεβιτς έγινε εκτελεστής όλων των στημένων φάσεων και των πέναλτι. Σκόραρε 50 φορές για λογαριασμό του Ολυμπιακού τα 5 πρώτα χρόνια, κερδίζοντας παράλληλα και τα 5 πρωταθλήματα. Την έκτη χρονιά (2002/03) σκόραρε 14 γκολ στο πρωτάθλημα και έδωσε 15 ασίστ. Ακόμα, σκόραρε 4 γκολ σε 6 παιχνίδια στο UEFA Champions League, κάνοντας χατ – τρικ στον αγώνα με τη Μπάγερ Λεβερκούζεν. Το 2003/04 ο Τζόρτζεβιτς πέτυχε 10 γκολ στο πρωτάθλημα και έδωσε 22 ασίστ. Έτσι, ψηφίστηκε ο καλύτερος παίκτης στην Α’ Εθνική, αν και ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε το πρωτάθλημα τη χρονιά αυτή.

Διαβάστε όλο το άρθρο »

Ηλίας Ρωσίδης

Ενας από τους λόγους που ο Ολυμπιακός πήρε το προσωνύμιο Θρύλος. Γιατί; Διότι πολύ απλά ήταν ο αρχηγός της ομάδας που κατέκτησε τα έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα κατά τη δεκαετία του 50. Ηταν ένας φουλ μπακ πριν από την εποχή των φουλ μπακ. Ούτε αυτό τυχαίο. Κάνοντας στίβο στην πρώιμη αθλητική ζωή του ο Ρωσίδης απέκτησε όλα εκείνα τα αθλητικά προσόντα που χρειάζονται σ’ ένα καλό πλάγιο μπακ. Ταχύτητα, αντοχή και δύναμη. Ο ίδιος αφηγήθηκε στα “Νέα” το πως έγινε μέλος τη ομάδας του Ολυμπιακού:

Εµενα δίπλα στο ποτάµι, στον Κηφισό. Αλλά άκουγα δυνατά τις φωνές, τις ιαχές των οπαδών του Ολυµπιακού από το γειτονικό “Καραϊσκάκη”. Οπότε µία µέρα αποφάσισα να πάω στο γήπεδο. Να δω µε τα µάτια µου τι γίνεται εκεί. Μάλιστα, την ηµέρα που πήγα γινόταν προπόνηση. Κάθησα να τη δω. Ηταν,αν δεν κάνω λάθος, το 1946. Τότε υπήρξε ένας τραυµατισµός, µε είδε ο Τάκης ο Κτενάς, ο φροντιστής της τρίτης οµάδας του Ολυµπιακού, και µου είπε “µπες µέσα, µικρέ, και κάτσε στο τέρµα”. Το έκανα, πήρα τη θέση του τερµατοφύλακα για να κάνουν σουτ οι µεγάλοι παίκτες, ο Βάζος, ο Χατζησταυρίδης, ο Συµεωνίδης. Με έβλεπε λοιπόν ο Κτενάς πώς απέκρουα την µπάλα, πώς χρησιµοποιούσα το πόδι και είπε: “Την Κυριακή έλα, παίζεις!”.

Διαβάστε όλο το άρθρο »