Στα παιδιά άρεσε πολύ η αμυγδαλιά. Την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων ζωγραφίζουν συνέχεια αμυγδαλιές. Μήπως είναι ευκαιρία να ασχοληθούμε περισσότερο με τα δέντρα!

Ας ξεκινήσουμε με τα δέντρα της αυλής μας. Χωριστήκαμε σε ομάδες, πήραμε χαρτί και μολύβι και την παρατηρητικότητα μας και βγήκαμε στην αυλή. Πόσα δέντρα έχουμε; Είναι όλα τα ίδια; Σε πόσες ομάδες θα τα χωρίσουμε; Πόσα είδη έχουμε; Πόσα είναι στην κάθε ομάδα;

Ας τα παρατηρήσουμε! Ύψος, σχήμα, κορμό, φύλλα, φυλλοβόλα, αειθαλή.

Τα καταγράφουμε.

Φέρνουμε τα στοιχεία στην τάξη μας και αποτυπώνουμε την ποσότητα με τουβλάκια σε στήλες. Τα γράμματα είναι τα αρχικά των δέντρων ( αρμυρίκια, ευκάλυπτος, λεύκα, πικροδάφνες)

Την επόμενη μέρα η Ειρήνη αποτυπώνει στη ζωγραφιά της όλα τα δέντρα της αυλής και συμπληρώνει και λουλούδια και θάμνους. Τα  παιδιά λένε τι ξέρουν για τους θάμνους (είναι πιο μικροί από τα δέντρα, δεν έχουν κορμό, κρύβονται τα ζώα πίσω τους). Μαθαίνουμε ότι και οι πικροδάφνες δεν είναι δέντρα αλλά θάμνοι αν και έχουν κορμό. Έχουν όμως πολλούς κορμούς που ξεκινάνε όλοι από το ίδιο σημείο από τη γη.

Συγκεντρώνουμε τα στοιχεία της κάθε ομάδας και ξεχωρίζουμε δέντρα και θάμνους. Προσπαθούμε να ζωγραφίσουμε τα χαρακτηριστικά τους (κορμό και φύλλα)

Διαβάζουμε από την εγκυκλοπαίδεια για την ζωή του δέντρου και την ανάπτυξη του.

Μαθαίνουμε τη φωνή που αρχίζει η λέξη δέντρο (της Δευτέρας, του Δεκέμβρη, του Δημήτρη, του δώρου, του δεινόσαυρου και πολλές άλλες λέξεις που είπαν τα παιδιά)

Διαβάζουμε το βιβλίο του Τζιάνι Ροντάρι, εικ. Σίλβια Μπονάνι, Πες μου τι χρειάζεται

Για να φτιάξουμε ένα τραπέζι χρειαζόμαστε ένα λουλούδι! Τα παιδιά παραξενεύονται και προσπαθούν να ακολουθήσουν την επαγωγική σκέψη του συγγραφέα, τη σειρά από το τραπέζι ως το λουλούδι (τραπέζι, ξύλο, δέντρο, σπόρος, καρπός, λουλούδι ).

Το βιβλίο έχει πολύ ωραίες εικόνες με σπόρους και καρπούς. Φέρνουμε από τη γωνιά της φύσης καρπούς δέντρων. Τους παρατηρούμε, τους χωρίζουμε σε ομάδες, κάποιους δεν τους γνωρίζουμε, λέμε τα δέντρα που τους κάνουν. Όλοι μαζί είναι η ομάδα των ξηρών καρπών. Τους ξεχωρίζουμε από τους φρέσκους, δροσερούς καρπούς.

Στη γωνιά των αριθμών παίζουμε με αυτούς βάζοντας τόσους καρπούς όσους λέει το ζάρι και τον αντίστοιχο αριθμό.

Η γωνιά της φύσης γίνεται τώρα δάσος. Τα παιδιά λένε τι θα  φέρουμε από την τάξη μας αλλά και από το σπίτι, για να φτιάξουμε ένα δάσος: δέντρα, ξύλα, κλαδιά, μανιτάρια, φύλλα, χώμα, χορτάρι, λακκούβες, ζώα (λύκος, αλεπού, σκαντζόχοιρος, ελάφι,  πουλιά, κουκουβάγια)

Όλοι βοηθάμε για να ζωγραφίσουμε μια γωνιά του δάσους με πινέλα αλλά και τυπώματα με βούρτσα και μπάλα από αλουμινόχαρτο.

Με τα δέντρα μαθαίνουμε τον αριθμό 5. Τα παιδιά προτείνουν πολλούς συνδυασμούς δέντρων που όλα μαζί κάνουν 5.

Παίζουμε ένα παιχνίδι διαδρομών. Σκοπός είναι να οδηγήσουμε το σκιουράκι να βρει το βελανίδι ή το παιδί να πάει στο σπίτι ή το παιδί να βρει το σκιουράκι. Το κάθε παιδί τοποθετεί όπου θέλει τα αντικείμενα και σχεδιάζει με τα βέλη τη διαδρομή. Μαθαίνουμε έτσι τις χωρικές έννοιες μπροστά, πίσω, δεξιά, αριστερά, αλλά και τη σχεδίαση αργότερα χάρτη.