Με αφορμή το παραμύθι “Ο δαχτυλάκος”, το οποίο διαβάσαμε κατά τη διάρκεια της ώρας χαλάρωσης ασχοληθήκαμε με τα πέντε δάχτυλά μας!

Αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε τον δαχτυλάκο και την παρέα του και να δημιουργήσουμε μια ιστορία για το τι κάνουν οι πέντε φίλοι

Στη συνέχεια συζητήσαμε τι κάνουμε εμείς με τα πέντε δάχτυλά μας. Συνειδητοποιήσαμε ότι μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και για να δημιουργήσουμε αλλά και για να καταστρέψουμε!

Το βιβλίο “Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε”του Μάρτιν Αγκάσι μας βοήθησε για να σκεφτούμε και να συζητήσουμε τη δική μας χρήση των δαχτύλων μας και των χεριών μας εν γένει.

Με το τραγούδι: “Πέντε δαχτυλάκια” του Τάσου Ιωαννίδη από τα Λάχανα και Χάχανα διασκεδάσαμε, τραγουδήσαμε για τα πέντε δάχτυλά μας και εν συνεχεία ζωγραφίσαμε κι εμείς τι μπορούμε να κάνουμε με τα δάχτυλά μας.

Υπάρχουν όμως άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τα δάχτυλά τους είτε λόγω κάποιου ατυχήματος είτε γιατί γεννήθηκαν με κάποια αναπηρία. Παρ’όλα αυτά δεν το έβαλαν κάτω! Μιλήσαμε με τα παιδιά για τους ζωγράφους που δημιουργούν κάνοντας χρήση του στόματος ή του ποδιού και αφού είδαμε βίντεο  με έναν από αυτούς, τον κύριο Τριαντάφυλλο  Ηλιάδη να εξηγεί πώς ξεκίνησε να ζωγραφίζει και να δημιουργεί τους υπέροχους πίνακές του, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε κι εμείς να ζωγραφίσουμε με αυτόν τον τρόπο για να αντιληφθούμε τη δυσκολία αλλά και τη δύναμη της θέλησης αυτών των ανθρώπων.

Ολοκληρώνοντας και το πέμπτο βιβλίο μας κατά τη διάρκεια της χαλάρωσης στο ολοήμερο τμήμα του Νηπιαγωγείου μας αποφασίσαμε να φτιάξουμε και εμείς έναν μπαμπά ήρωα!  Ελπίζουμε τα παιδιά να θυμούνται πάντα τα σημαντικά μηνύματα που πήραν από το βιβλίο του κύριου Δημητρόπουλου.

Το τέταρτο βιβλίο που διαβάσαμε κατά τη διάρκεια της χαλάρωσης στο ολοήμερο πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου μας ήταν: “Ο μικρός δράκος Καρύδας και ο μαθητευόμενος μάγος” και μας το έφερε ο Νικόδημος. Μας κράτησε  πολύ ευχάριστη συντροφιά και άρεσε σε όλους μας! Στο τέλος της ενασχόλησης με αυτό αποφασίσαμε να φτιάξουμε τους δικούς μας δράκους: άλλος αποφάσισε να φτιάξει το δράκο Καρύδα, άλλος του φαγανόδρακο, άλλος τον μπαμπουλόδρακο και άλλος έναν εντελώς δικό του δράκο! Όλοι όμως περάσαμε υπέροχα!

Το τρίτο βιβλίο που διαβάσαμε κατά τη διάρκεια της χαλάρωσης στο ολοήμερο τμήμα ήταν “Το νησί του θησαυρού” του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον και μας κράτησε και αυτό σπουδαία συντροφιά! Μετά το πέρας της ανάγνωσης αποφασίσαμε να γίνουμε και εμείς πειρατές, να μπούμε στο πειρατικό πλοίο και, ακολουθώντας στοιχεία και λύνοντας γρίφους, να φτάσουμε στον δικό μας κρυμμένο θησαυρό( μια μικρή λιχουδιά την οποία τιμήσαμε δεόντως μετά το μεσημεριανό μας φαγητό).