Με αφορμή το παραμύθι “Ο δαχτυλάκος”, το οποίο διαβάσαμε κατά τη διάρκεια της ώρας χαλάρωσης ασχοληθήκαμε με τα πέντε δάχτυλά μας!

Αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε τον δαχτυλάκο και την παρέα του και να δημιουργήσουμε μια ιστορία για το τι κάνουν οι πέντε φίλοι

Στη συνέχεια συζητήσαμε τι κάνουμε εμείς με τα πέντε δάχτυλά μας. Συνειδητοποιήσαμε ότι μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και για να δημιουργήσουμε αλλά και για να καταστρέψουμε!

Το βιβλίο “Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε”του Μάρτιν Αγκάσι μας βοήθησε για να σκεφτούμε και να συζητήσουμε τη δική μας χρήση των δαχτύλων μας και των χεριών μας εν γένει.

Με το τραγούδι: “Πέντε δαχτυλάκια” του Τάσου Ιωαννίδη από τα Λάχανα και Χάχανα διασκεδάσαμε, τραγουδήσαμε για τα πέντε δάχτυλά μας και εν συνεχεία ζωγραφίσαμε κι εμείς τι μπορούμε να κάνουμε με τα δάχτυλά μας.

Υπάρχουν όμως άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τα δάχτυλά τους είτε λόγω κάποιου ατυχήματος είτε γιατί γεννήθηκαν με κάποια αναπηρία. Παρ’όλα αυτά δεν το έβαλαν κάτω! Μιλήσαμε με τα παιδιά για τους ζωγράφους που δημιουργούν κάνοντας χρήση του στόματος ή του ποδιού και αφού είδαμε βίντεο  με έναν από αυτούς, τον κύριο Τριαντάφυλλο  Ηλιάδη να εξηγεί πώς ξεκίνησε να ζωγραφίζει και να δημιουργεί τους υπέροχους πίνακές του, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε κι εμείς να ζωγραφίσουμε με αυτόν τον τρόπο για να αντιληφθούμε τη δυσκολία αλλά και τη δύναμη της θέλησης αυτών των ανθρώπων.