ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Στα πλαίσια του προγράμματος προετοιμασίας για μετάβαση των νηπίων στο Δημοτικό Σχολείο πραγματοποιήσαμε επίσκεψη στο γειτονικό Δημοτικό Σχολείο Τραγάνας, μετά τη Χριστουγεννιάτικη μας γιορτή, είπαμε κάλαντα και ανταλλάξαμε ευχές!
Χριστούγεννα
Χριστούγεννα
Τί φως και χρώμα κι εμορφιά να σκόρπιζε τ’ αστέρι
οπού στην κούνια του Χριστού τους Μάγους έχει φέρει!
Ποιός άγγελος το διάλεξε για τέτοιο ταχυδρόμο!
Τ’ άλλα τ’ αστέρια θα ’βλεπαν το φωτεινό του δρόμο,
κι από τη ζήλια θα ’τρεμαν… Αστέρι, σε ποιά χώρα
του απεράντου σ’ ουρανού να λαμπυρίζεις τώρα;
Η παντοδύναμη Φθορά μην έσβησε το φως σου;
Ή μήπως είσ’ αθάνατο κι εσύ σαν το Χριστό σου;
Δεν κατεβαίν’ η λάμψη σου κι εδώ στα χώματά μας;
Για όλα τ’ άστρ’ αλίμονο! δεν είναι η ματιά μας…
Και μόνον όταν τα λαμπρά Χριστούγεννά μας θά μπουν,
θαρρώ πως οι ακτίνες σου μες στην ψυχή μου λάμπουν.
Τί φως και χρώμα κι εμορφιά να σκόρπιζε τ’ αστέρι,
οπού στην κούνια του Θεού τους Μάγους έχει φέρει!
Κωστής Παλαμάς
Παρακολούθηση Θεάτρου Σκιών
Παρακολουθήσαμε παράσταση Θεάτρου Σκιών μαζί με το Δημοτικό σχολείο στην αίθουσα εκδηλώσεων της κοινότητας
Φθινόπωρο
Μ’ αρέσει το φθινόπωρο που αλλάζει στην αράδα
θωριές η φύσις κι η ψυχή καημούς με γληγοράδα,
που πριν χορτάσεις σύννεφα, κακό κι ανεμοζάλη,
πάλι γελά ο ουρανός, ο ήλιος, τ’ ακρογιάλι,
που τώρα ίσκιο λαχταράς, περίπατο κι αέρι,
και τώρα ζέστη σε γωνιά μ’ ένα βιβλίο στο χέρι.(..)
(Κωστής Παλαμάς, Φθινόπωρον
Πολυτεχνείο
ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
1050 Χιλιόκυκλοι
“Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!”
Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα,
δεν σούστειλε ένα μήνυμα μητέρα,
αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιού σου,
ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.
“Εδώ Πολυτεχνείο ,εδώ Πολυτεχνείο!”
σχέδια κατασκευών από το διαδίκτυο
Εκπαιδευτική επίσκεψη στο Κακογιάννειο Αστεροσχολείο Υπάτης
Ένα συναρπαστικό ταξίδι στο διάστημα που εντυπωσίασε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς!
28η Οκτωβρίου
Οκτώβρης 1940, του Γιάννη Ρίτσου
“Ανοίγουν τα παράθυρα κι όσοι μένουν χαιρετούν αυτούς που φεύγουν
και φεύγουν όλοι.
Γέμισαν οι πόλεις τύμπανα και σημαίες.
Ορθή η αυγή σημαιοστολίζει τα όνειρά μας
κι η Ελλάδα λάμπει μες στα φώτα των ονείρων μας .
Ο ήλιος πλυμένος
με το καθάριο πρόσωπο στραμμένο στον άνθρωπο,
χαιρετάει τους δρόμους που τραβούν στη μάχη.
Αυτοκίνητα περνούν γεμάτα πλήθος.
Αποχαιρετιούνται στις πόρτες και γελάνε
ύστερα ακούγονται τ’ άρβυλα στην άσφαλτο,
το μεγάλο τραγούδι των αντρίκιων βημάτων
που μακραίνει και σβήνει στο βάθος του δρόμου,
ως το βραδινό σταθμό με τα χαμηλωμένα φώτα.
Εκεί τα τρένα περιμένουνε
σφυρίζουν για λίγο έξω από την πόλη,
ακούγονται οι αποχαιρετιστήριοι πυροβολισμοί
κι ύστερα όλα σωπαίνουν και περιμένουν.
Διαβάζουμε τα τελευταία παραρτήματα:
Νικούμε. Νικούμε.
Πάντα νικάει το δίκιο!
Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.
Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο.
Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα.”
Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας
Μεγάλωσα στα χέρια σας
στην αγκαλιά σας τη ζεστή
γιαγιάκα μου παππούκα μου
δε σας ξεχνώ σας αγαπώ πολύ.
Με διδάξατε, μου μάθατε
να λέω τις αλήθειες
να σκέφτομαι, να αγαπώ
να έχω καλές συνήθειες.
Παππούκα μου, γιαγιάκα μου η αγάπη σας
μου έμαθε πολλά
γι’ αυτό κι εγώ σας στέλνω
πολλά γλυκά φιλιά.
